Przedstawienie relacji panujących pomiędzy młodym i nie znającym życia Taehyunghu oraz dorosłego Jimina.
Co wyniknie z ich znajomości?
Czy to tylko zwykły układ o seks i pieniądze, czy może coś więcej?
- sceny sexu (będą oznaczone .. * ''),
- wiek...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Jimin
- Minseok, jak miło cie znowu zobaczyć. – przywitałem się z chłopakiem, który czekał pod moim gabinecie.
- Dzień dobry panie Park. – odpowiedział z uśmiechem na twarzy.
- Jak minął czas jak się nie widzieliśmy? – zapytałem z zaciekawieniem. – Albo poczekaj wejdźmy do środka i mi opowiesz.
Chłopak jedynie skiną głową na zgodę i ruszył zaraz za mną.
- No to siadaj i opowiadaj. – pokazałem dłonią wolny fotel, po przekroczeniu progu gabinetu.
- No tak naprawdę to stara bieda.
- Dlaczego tak mówisz? – odwróciłem się do niego na chwilę. – Wolisz zieloną czy białą?
- A tak. Ciągłe próby i występy. Dosłownie nie mam czasu na nic. – skrzywił się na fotelu. – Zielona poproszę.
- Do dobra zgodzę się z tym. Po prostu musisz więcej odpoczywać i każdy czas wolny poświęcić dla siebie w stu procentach.
- Tak pan uważa?
- Tak, właśnie tak uważam. – puściłem oczko, kiedy wracałem z gorącymi napojami.
Położyłem je na nie wielkiej drewnianej ławie, która znajdowała się przed naszymi nogami.
- No to tu masz łyżeczkę, cukier i coś do przegryzienia. – dodałem, zakładając nogę na nogę i swobodnie opierając się o fotel.
Nasze początkowe rozmowy przebiegały bez żadnego oporu. Rozmowy na rozluźnienie zawsze idą luźno.
Pytałem jak tak się w EXO układają stosunki miedzy chłopakami.
Jak na co dzień się czuje.
Co lubi robić w wolnym czasie.
To szło jak składka i po tej rozmowie postanowiłem powrócić do wcześniejszego tematu z przed tygodnia.
- No to może opowiesz mi o wydarzeniach, które spotkały cie w tym sierocińcu? – zapytałem nie pewnie, bo nie wiedziałem jak zareaguje na nagłą zmianę tematu. – W końcu po to tu się spotykamy.
- No przydało by się. – odłożył filiżankę, splótł dłonie ze sobą i wpatrywał się we mnie przez dłuższą chwilę. – To od czego mam zacząć? – dopytał się.
- Zacznij od tego, co ci przychodzi najłatwiej. – skinąłem w jego stronę łapiąc notatnik, by wykonać pomocnicze notatki.
Zagościła między nami zaduma, która ciągnęła się przez jakiś czas.
Na twarzy chłopaka pojawiło się zakłopotanie i grymas głębokiego skupienia.
Zapewne teraz wszystko układał sobie w głowie, żeby jak najlepiej opisać i nie przeoczyć, żadnej z istotnych rzeczy, informacji, czy wydarzeń.
