Zhellaire's Affliction (Revising)

Chapter 2

Zhelle's pov

Kinabukasan

Yesterday, The principal introduced the school to me and we discussed about the class section whom I will be teaching a dance which is the Grade 4 snow.

"Good morning class I am Zhellaire but just call me teacher Zhelle, happy to meet you hope we'll get along."

"GOOD MORNING TEACHER ZHELLE!" Sabay-sabay nilang bati saakin, nakakatuwa nga eh kasi ang saya nila at ang cute pa.

" Kompleto na ba kayo para Masimulan na natin ang practice."

Nakangiti kong sabi sa mga bata.

"Not yet pa po teacher ,Rhaya is not yet here"

W-what? Isa pala sya sa tuturuan ko. Kakayanin ko pa kayang makihalobilo sakanya?

Bakit kaya wala pa siya?.

Third person's pov

"Hndi ka pa rin ba titigil sa mga pinagagawa mo !! Ha !? Even our company is affected because of you!"

"You are being irresponsible Rence! I can't believe you!"
Sigaw ng mama ni Rence Sakaniya
Dahil umuwi nanaman ito ng lasing.

Sanay na itong sigawan ng mama niya kaya binabalewala na lamang niya ang mga sermon nito.

Simula nung iwan siya ni Zhelle 2 years ago ay hanggang ngayon hindi pa rin siya nakakamove on aminin niya man o hindi ito ang totoo.

Hanggang ngayon gusto niyang alamin ang rason kung bakit siya iniwan nito.

"Umayos ka ha dahil ihahatid mo pa si Rhaya!"

"Okay"

Cold na sagot ni Rence Sknya

Inihanda ni Rence ang sasakyan nya kahit nahihilo pa sya sa kalasingan

Habang nagdadrive tahimik lang silang dalawa

Sobra ang panghihinayang ni Rhaya dahil dati close na close sila pero ngaun nagbago na Ito...

Zhelle's pov

Habang naghihintay biglang may pumasok

"Maam! Rhaya is already here!" Sigaw ng kaklase nya

Natuwa naman ako kya lumabas ako para papasukin sya.

"Rhaya come her------" natigilan ako sa nagsasalita nang makita si

"Rence...."

Nagkatitigan kmi pero

I see a coldness in his eyes
Well I can't blame him...

I know he is shocked to see me. Kumunot ang noo niya ako naman ay nababalot pa rin ng pagkabahala.

Parang nangungusap ang mga mata niya kung bakit ako nandito. Hindi ko siya makilala dahil ibang-iba na siya ngayon kumpara noon.

Tumikhin siya at nagsalita habang nakatitig pa rin saakin na para ba akong isang kriminal na malaki ang kasalanan

"I'll go ahead Rhaya"
Paalam nya sa kapatid niya

That was intense , nakahinga ako ng maluwag at saka hinawakan ang aking dibdib na sobra ang kaba.

Gusto ko siyang kausapin at magexplain sakanya, pero di ko magawa .Gusto kong umiyak na lang at magmumok dahil bumalik ang lahat ng sakit.

Umiling ako at inayos ang sarili, kailangan kong panindigan ang naging desisyon ko.

Alam kong kinamumuhian nya ako pero that was for him para hindi madamay sa kagaguhan ng ama ko.

Pumasok na ako at tinuruan ng basic steps ang mga bata.

Tinapos ko agad yung pagtuturo kasi Hindi na ayos ang pakiramdam ko..

Naalala ko nang mga panahong magkasama kmi bago ko siya Hiwalayan kahit naging cold ako sakaniya he never leave me and just stay , he tried to understand me.. ganoon naman siya palagi kaya sobrang mahal ko siya.
Flashback..

"Baby do you have a problem?" He back hugged me .. alam kong sa mga Oras na to ay nakakapansin siya sa mga ipinaparamdam ko sakanya.

"Ahh wala .. wala .."

" You've been cold to me ? Did I do something wrong?"

Wala Rence ...

Wala, ako ang may problema..

Patawarin mo sana ako sa gagawin ko .. para rin ito sayo, sa makakabuti sayo.

"I think we should stop this relationship.." lakas loob ko nang sinabi .

Hindi ko alam kung saan ko nahugot ang mga salitang iyon.

I don't want to do this but I have to..

" You are joking right? Baby if I did something wrong I'm sorry" at hinawakan ang kamay ko pero tinabig ko ito

Humarap ako sknya kitang Kita ko na nasasaktan na sya.

"I am not already happy in this relationship that's why let's stop this. I'm breaking--"

Nkita kong nangingilid na ang luha nya sa knyang nga mata..

Inalis ko ang kamay nya sa kamay ko at akmang lalabas.

"Don't! Don't ever say those words to me I can't accept it. If you want a spade okay I can give you that but don't ask for that 'thing' ever again." Alam kong ayaw niyang pinaguusapan namin ang mga bagay na yun.

Bumuhos ang luha ko sa mga binaggit nya.. I love him too.. masakit makita na ang minamahal mong lalaki ay nsasaktan ng dahil sayo.

"Makakahanap ka rin ng babaeng mamahalin mo.."

"Why do I need to find someone if you are here? Please stop this d*mn joke" this time sobrang seryuso na talaga siya at mukhang hindi niya ako hahayaan. Nakahawak siya ng mahigpit sa kamay ko kaya pilit ko itong nilalabanan.

"This is not a joke Rence, look I said I AM BREAKING UP WITH YOU!" Diniinan ko talaga yun para magkaroon siya ng dahilang magalit saakin at hayaan na lang ako pero hindi niya iyon ginawa.

Lumabas na ako sa room niya at hindi na hinintay ang sagot niya dahil alam kong bibigay na ako kung mag stay pa ako doon

Ayaw ko syang nasasaktan, hindi ko KAYA . Pero ginawa mo.

Napakalupit naman ni tadhana saamin , bakit kami pa? Hindi ba pweding masaya na lang lahat?

I don't deserve his love.. napakasama kong babae.

End of flashback..

Hindi ko namalayang naiyak pala ako

Natawa na lang ako sa katangahan ko

"Diba Ito ang gusto mo ? Eh bat ka umiiyak!" 

Para akong baliw na kinakausap ang sarili .

Tumingin ako sa wristwatch ko 2:00 palang

Kaya binalak kong matulog Baka sakaling maibsan Itong sakit sa puso ko..

°°°°°°
🔊
#vote
#comment
#support