Zhellaire's Affliction (Revising)

Chapter 24

Zhelle

NASA Cr ako ngayon at nakatitig sa salamin na walang kahit anong make-up. Nagiiba na talaga ang itsura ko dahil kitang-kita na pale na ito, tinatakpan lang kasi ito ng foundation at concealer kaya palagi akong gumagamit. Some my hair strand are starting to fall off, it's not healthy anymore.

Is this a sign that I only have a few time? Days? Month? Year? To live ..

I still wish that I can live longer but if my life is destined to be this short, then I'll just accept it. Nakakalungkot man isipin at  natatakot rin ako sa totoo lang. Panginoon kayo na ho ang bahala saakin, ipinapasabahala ko na po sainyo ang katutungohan ng buhay ko.

"A-ahh!" Napahawak ako sa ulo ko dahil sumakit ito bigla na para bang may umuukit sa utak ko. Hindi ko talaga kaya, nandidilim ang paningin ko atb parang nabibiyak ang bungo ko. Unti-unting lumabo ang mata ko at bigla na alamang akong natumba.

"Zhelle are you awake already? .. the breakfast is ready" Naririnig ko pa ang boses ni Zhorone please lord still give me atleast a year to live.

kuya...

Third Person's point of View

Patuloy ap rin sa pagkatok si Zhorone dahil wala siyang naririnig na sagot mula sa kapatid. Nagsimula na itong kabahan kaya sinubukan niyang sirain ang pinto ng CR.

"Zhelle!" nataranta siya ng makitang nakahandusay ang kapatid sa sahig kaya agad niya itong binuhat.

"Zhelle please hang on!" kitang-kita na niya ngayon ang itsura ni Zhelle na sobrang putla. So this is what you've been through d*mn, if only I had known it ahead of time, You'll not suffer like this.

Naiiyak na buhat ni Zhorone ang kapatid patungo sa sakyan para dalhin ito sa Hopital. Agad namang rumesponde ang mga nurses sa emergency ng makarating sila sa hospital.

"please, do something my sister.." Hindi na alam ng binata ang sasabihin sa mga nurses ata napahilamos na lamang ito ng mukha.

"Calm down sir, we'll do anything to save her." pakalman ng isang nurse habang busy ang lahat na chinicheck ang heartbeat ng dalaga at pagtawag sa doctor.

"yes please." halos magmakaawa na siya dahil nakikita niyang hindi pa nagigising ang dalaga at wala pa itong response. Halong kaba at takot ang nararamdaman niya.

Makalipas ang ilang minuto ay lumabas ang doctor sa kwarto.

"Okay na siya Mr. Zhorone. Dahil lang sa sobrang stress kaya siya nahimatay, magbibigay ako ng vitamin mamaya."

"thank you Doc."

Agad pumasok sa kwarto si Zhorone kung nasaan ang kanyang kapatid. Kinalma niya muna ang sarili para kung sakaling makita siya ng dalaga ay hindi siya mag-alala.

Nakita niyang gising na si Zhelle kaya naman nilapitan na niya ito.

"How are you feeling?"

"I'm fine kuya, h-huwag ka na mag-alala please lang." he is aware that his sister doesn't want everyone worrying about her kaya hanggat maari hindi na pinapakita ang totoong emosyon neto sa dalaga. Ngumiti ito sakaniya at sumagot.

"Just be okay , yeah?" tumango namn at pilit ngumiti si Zhellaire. Hinalikan niya sa noo ang kapatid at nagpaalam na kakausapin lang ang doctor para maka-uwi na sila.

Ng maka-uwi sila ay agad pinagpahinga si Zhellaire. Halos mag-iisang linggo na siyang nagpahinga dahil hindi siya hinahayaan ng kuya niya na lumabas at magtrabaho. Friday ng tawagin sila ng ama sa mansiyon.