Year 3030

Year 3030 (Chapter 8)

Wake up without knowing who will you meet everyday. - Jack

Chapter 8

Nagising ako sa tawag at tapik ni Eille. I saw her smiling while asking me to wake up. Inalok niya na akong kumain at saka ako iniwan sa kwarto, ako nalang daw ang bahala kung baba na ako ngayon o mamaya. Ang sabi niya ay Sunday pero may pasok pa rin sila ngayon. Sibi niya rin na huwag na akong sumama sakanya at maiwan nalang ako dito. Binilin niya na lang saakin ang bahay hindi tulad kahapon an pati ito ay dinala niya.

Ilang minuto pa akong nag paikot ikot sa kama bago mapagdesisiyonang bumangon. Naghilamos ako at ilang segundong tumingin sa salamin. Nagitla ako dahil sa nakita ko. Muntik pa akong mapasigaw nang malakas nang rumehistro sa isip ko kung sino pa ang isang nakatingin sa salamin na nasa likod ko ngayon. It was Cristoff while smiling at me. Agh a robot is smiling like a dog.

"C-cristoff." I uttered with amusement in it. "What are you doing here?" Then turn my back to him.

"I leave the company." Said in monotonous tone, agh, what do I expect for a robot right? It will definitely use monotone voice.

Niyakap ko siya pero napabitaw din ako ng masaktan dahil sa tigas niya. Yeah this robot's appearance is like a human, kompleto ang lahat pero nandun pa rin iyong mga parte ng kabuoan niya at kung paano siya gumagana ngayon. Hindi niya pa rin na-aadapt kung paano magsalita ng fluent at paputol putol pa rin ang pag construct niya ng mga sentence.

"Aalia na 'ko. Take care!!" Napatingin ako sa buong paligid ng balutin ito ng boses ni Eille. Ano nanaman kaya yun? Pero imbis na hanapin pa ay nagsalita nalang din ako.

"Okay, take care too."

"I will." At iyon na ang huli niya sinabi. Nasan ba siya?

Dumungaw ako sa bintana at nakita kong nakasakay na siya sa kotse niya ilang minuto lang ay naka alis na siya kaya bumaba na lang ako para kumain. Sumunod saakin si Cristoff at bago pa man ako makarating sa huling step ng hagdan ay inalalayan niya na ako.

"Gentleman robot huh?"

Naka handa na ang mga pagkain sa hapag ng dumating kami. Siguro ay iniwan 'to ni Eille para saakin. Tinulungan niya din akong hilahin ang upuan para saakin. Nagpasalamat nalang ako at inalok din siya na sumabay saakin pero umiling naman siya. Tumayo lang siya sa tabi ko nanuod. I just feel a bit awkward na may nanunuod saaking kumain. Minsan ay nililingon lingon ko iya pero titig na titig lang siya saakin. 'Di ba siya uupo?

"Do you have a clone?" Tanong ko out of nowhere, baka isang araw may makita akong kamukha niya at akalaing siya yun, edi napahiya ako. Mahirap na.

"I'm a clone." Iinom na sana ako ng matigilan ako.

"You're a clone?"

"From a human's anatomy."

"Really?"

"Do you know that person?" I asked in curiosity.

"I saw that person when I was created." I nodded.

Ipinagpatuloy ko nalang ang pagkain. Kung ganun pala galing lang sa mga tao ang mga robot na 'to so every person here had their own clone?