×jin: ik voel me weird, ineens voel ik wat meer controle over me lichaam en me hoofd. ik probeer mijn ogen te openen, maar dat lijkt wel onmogelijk van het kracht te kort. ik probeer mijn lichaam enigszins te bewegen, wat half lukt als ik mijn hand boven mijn deken met moeite leg.
ik wil schreeuwen, huilen, rennen, meteen, gewoon naar de jongens, en ze redden: gewoon meteen. ik wil hier niet liggen, ik wil geen kanker, ik wil gewoon al zo lang vrij zijn! ik haal na tijden diep adem, en het is ineens zo'n raar gevoel, ik probeer wat te zeggen wat half lukt, 'help.'
-->
And my friend said
"I know you love her, but it's over, mate
It doesn't matter, put the phone away
It's never easy to walk away, let her go
It'll be alright"
~💔♡
~141
JE LEEST
×ғᴀʟʟɪɴɢ× ✓ [MAAKT DEEL UIT VAN WATTYS 2019]
Fanfiction"soms val je diep in een donker gat, gemarkeerd door je duivel" "maar dan kom je terug in een licht gehemelte, gemarkeerd door je engel." NL. ©nlmeizieja
![×ғᴀʟʟɪɴɢ× ✓ [MAAKT DEEL UIT VAN WATTYS 2019]](https://img.wattpad.com/cover/160360745-64-k135946.jpg)