×ғᴀʟʟɪɴɢ× ✓ [MAAKT DEEL UIT VAN WATTYS 2019]

81

×namjoon: ineens -komt Taeyhung uit de kast- en kijkt hij yoongi recht in zijn ogen aan, waardoor ik schrik. ik raak nog erger geëmotioneerd als ik jungkook maar zie zitten. hij kijkt om zich heen; hij is enorm bang, hij weet helemaal niks meer sinds de ontvoering, arm joch.

ik schrik als yoongi hard schreeuwt als Taeyhung zijn tanden bij zijn nek houdt, en ik sta meteen op. 'jimin zorg voor jungkook,' en in een ruk duw ik taeyhung van hem weg. en als ik hem aan kijk stormt hij meteen op me af, en ik duw hem weg, 'jongens kijk hem niet aan, doe jullie ogen dicht!'

en ze doen wat ik zeg, iedereen sluit zijn ogen met zijn handen en ik doe hetzelfde, ookal zagen we elkaar al. ik maak een klein gleufje en kan zien dat hoseok tae zijn ogen ook bedekt. ik voel alle spanning door mijn lichaam gaan, nu is het afwachten tot de politie er is..

-->

het is een tijd later, er zijn veel ondervragingen geweest, veel belangrijke zaken. maar na alle gesprekken, alle afspraken, is alles toch goed gekomen. ze onderzoeken taeyhung, en jungkook heeft een therapie, om zijn geheugen weer terug te krijgen.

tussen jungkook en ons is het stil: hij heeft zoveel dingen meegemaakt, dat hij niet eens weet of hij veilig is. jin is nog steeds ziek, enorm ziek, we mogen nu al weer met ons 6en zijn. maar zonder jin zijn we niet compleet, ik mis hem stiekem fucking erg, iedereen.

er is al een enorm deel van mijn hart opgelucht dat iedereen me heeft kunnen vergeven. en dat langzamerhand iedereen in zijn eigen vel komt te zitten. maar de opluchting is niet heel door 1 persoon die toch zoveel voor mij betekent: en dat is gewoon Jin.

dat hij nog steeds niet wakker is geworden breekt mijn hart, ik geef veel om hem. omdat iedereen me vergeeft, alles opnieuw kan, voel ik me ook veel rustiger. ik merk dat ik minder sudiciaal ben, en ik juist best gelukkig ben, van binnen en buiten voel ik me goed.

maar alsnog mis ik jin, en de oude jungkook en taehyung, waarom maken ze dit ook mee? ik ben ondertussen in de auto, onder weg naar jin, aka, het ziekenhuis. iedere dag ga ik wel langs bij jin, en daarmee ben ik niet de enige, ieder uur is er wel iemand bij hem.

nog  nooit heb ik zo'n iemand gekend die me zoveel moed kan geven, het betekend zo veel voor me. in zijn kamer aan gekomen, begin ik half te schreeuwen van verbazing. 'JIN JE BENT, WAKKER-' ik druk op het rode knopje als ik zie dat hij niet oké is, en een paar dokters komen.

ze beginnen testjes bij hem te doen om te kijken of hij oké is, wat er erg zwaar uit ziet. jin kijkt telkens naar me met een krachtloze blik, wat me van binnen pijn doet. maar ergens raak ik gewoon gekalmeerd van zijn bewustzijn na een hele lange tijd, deze jongen heeft zoveel kracht.

na een lange tijd, na alle test resultaten, is de rest van de jongens ook naar het ziekenhuis gekomen. er is hoge spanning of hij oké is, daardoor heeft hij me hand vast. mijn vingers gevlochten in die van jin, wat ergens zo goed voelt, goed op een hele andere manier dan bij vrienden.

'hij is helemaal oké,' zegt de dokter, 'hij moet wel heel voorzichtig zijn: hij is compleet verzwakt.' en met een glimlach kijkt hij ons aan, en trekken we in een groepsknuffel.

wat heb ik dit gemist, weer eens met heel bts bij elkaar.

-->

PROLOOG: ½ jaar later.

Alles is goed gegaan: jungkook heeft zijn geheugen terug, en Taehyung en Jin zijn genezen. onze onzekerheden worden minder, en we steunen elkaar als er wat is. in dit 1 jaar vol drama geleefd, hebben we wel het belangrijkste geleerd.

dat het belangrijk is om van jezelf te houden, en het belangrijk is om van deze wereld te houden.

want die positieve dingen zijn er altijd.

altijd.

-->

omgg het einde...

MAN wat heb ik toch plezier gehad in dit schrijven! ik zeg dit nooit zo heel vaak, maar MYGOD!!!!

alle stemmen, reads, comments, support, ben ik echt heel dankbaar echt tysfm!!!

en ik ben door falling ook véél beter geworden in schrijven, like vergelijk dit deel met mijn eerste deel.

er is zoveel veranderd en voor mijn gevoel ben ik daar in enorm voor uit gegaan like wtf.

maar dat is door 1 ding gelukt en dat is jullie motivatie om door te gaan, daarvoor ben ik jullie zo dankbaar!

en ja, het doel achter dit verhaal is om het beste uit jezelf en uit deze wereld te halen, omdat niet alles donker is!

er zijn ook zoveel mooie dingen, en die mooie dingen moeten we ook voor elkaar zien te zijn!

dankje voor het lezen, stemmen& commenten op dit verhaal, ben jullie erg dankbaar!

hou me pagina goed in de gaten: ik ga/ heb een nieuw boek geupload, ik schrijf me delen voor xD.

Het boek heet 'Paper Hearts' & is een YoonSeok Fanfictie, wil je het lezen, check @nlmeizieja !

TYSM Y'ALL!!!

💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕