စည္​း ~ [Completed]

part-4

"မင္​း ဘာ​ေတြ​ေျပာ​ေနတာလဲ ခ်န္​း​ေယာလ္​~"

"ငါတုိ႔ လုပ္​ရ​ေအာင္​လုိ႔ ဟုိစတုိခန္​းထဲ
က​ေကာင္​​ေလး​ေတြလုိ​ေလ~~"

"​ေတာ္​စမ္​းပါ! အဓိပၸါယ္​မ႐ွိတာ​ေတြ
မင္​း႐ူး​ေနလား ခ်န္​း​ေယာလ္​"

ဆယ္​ဟြန္​း ႐ွက္​စိတ္​ျဖန္​းခနဲ တတ္​လာကာ
​ေဒါသသံစြက္​နဲ႔​ေအာ္​မိ​ေတာ့တယ္​

"မဟုတ္​ဘူး ဆယ္​ဟြန္​း ငါ​ေျပာခ်င္​တာက~"

"ဘယ္​လုိမွမ​ေျပာနဲ႔ ! ျပန္​မယ္​"

ဆယ္​ဟြန္​း သူ႔ကုိ​ေတာင္​​မ​ေစာင္​့ပဲ
မုိးရြာႀကီးထဲထြက္​လာခဲ့သည္​...

​ေနာက္​က​ေျပးလုိက္​သံနဲ႔အတူ
လက္​ကုိဆြဲျခင္​းခံလုိက္​ရတယ္​..

"ခ်န္​း​ေယာလ္​!"

"ငါ ငါ​ေျပာခ်င္​တာက ငါတုိ႔ တစ္​ဦး
ဆႏၵ တစ္​ဦး ျဖည္​့ဆည္​း​ေပးတဲ့သ​ေဘာ​ေလ"

"ဟင္​့အင္​း ငါ ငါလက္​မခံဘူး"

"ဒီအ​ေျခ​ေနကုိ​ေတာင္​ မင္​းကျငင္​းဆန္​
​ေနတုန္​းလား?"

ဆယ္​ဟြန္​းရဲ႕ ​ေအာက္​ပုိင္​း​ေနရာကုိ
လက္​ညႇဳိးထုိးကာ ခ်န္​း​ေယာလ္​​ေျပာလာသည္​..

အဲ့လုိက် ဆယ္​ဟြန္​းၿငိမ္​သြားတယ္​
မုိးကလည္​းအခုမွပုိသည္​းလာ​ေတာ့တာပဲ..

"ငါ ငါ ~အဆင္​​ေျပတယ္​ လက္​နဲ႔ပဲ...

"မင္​းအဆင္​မ​ေျပပါဘူး! မညာနဲ႔ဆယ္​ဟြန္​း"

"............."

"အရင္​ဆုံး ငါတုိ႔ အာသာ​ေျဖၾကၫ္​့
ရ​ေအာင္​​ေလ​ေနာ္​ တကယ္​လုိ႔မင္​းမၾကဳိက္​ရင္​
ငါဆက္​မလုပ္​ဘူး​ေလ~"

ဆယ္​ဟြန္​း မုိး​ေရထဲက​ေန ခ်န္​း​​ေယာလ္​
ကုိ​ေမာ့ၾကည္​့လာတယ္​...

"​ေနာ္​ ​ေနာ္​ ဆယ္​ဟြန္​း ~"

ဆယ္​ဟြန္​း​ေတြး​ေနတုန္​း ခ်န္​း​ေယာလ္​က
မိမိလက္​ကုိဆြဲကာ ​ေဘာလုံးကန္​တဲ့​ေနရာက
နား​ေန​ေဆာင္​ဆီ ျပန္​လွည္​့သြားသည္​.....

နား​ေန​ေဆာင္​ထဲ ဆယ္​ဟြန္​းကုိအရင္​
ဝင္​​ေစကာ တစ္​ခု​တည္​း​ေသာ ျပတင္​း​ေပါက္​
ကုိဂ်က္​ခ်ၿပီး .......