စည္​း ~ [Completed]

part-14

အရမ္​းငုိလြန္​းလုိ႔ ​ေမာၿပီးအိပ္​​ေပ်ာ္​သြား​ေသာ
က်​ေတာ္​ ​ေမ​ေမလာႏႈိးမွႏုိး​ေတာ့သည္​...

"သား ခ်န္​း​ေလး​ေရာက္​​ေနတယ္​"

​ေခါင္​းငုံ​ေနတဲ့က်​ေတာ္​ ​ေမ​ေမကုိ​ေမာ့ၾကည္​့
လုိက္​မိတယ္​...

"​သားၾကဳိက္​သလုိဆုံးျဖတ္​ပါ ဒါမဲ့
​ေမ​ေမ​ေျပာထားတာ​ေတြကုိမ​ေမ့ပါနဲ႔"

​ေျပာၿပီး ​ေမ​ေမကအခန္​းထဲကထြက္​သြားသည္​
ခဏၾကာ​ေတာ့ခ်န္​း​ေယာလ္​ကအ​ေလာတႀကီး
​ေျပးတက္​လာကာ...

"ဟြန္​း ​ေနမ​ေကာင္​းဘူးဆုိ!!"

အိပ္​ယာ​ေပၚခ်က္​ခ်င္​းပစ္​ထုိင္​ကာ
ဆယ္​ဟြန္​းနဖူး​ေတြကုိစမ္​းရင္​း​ေမးလုိက္​သည္​

ၾကည္​့ရတာ​ေမ​ေမညာ​ေျပာလုိက္​ပုံပင္​..

က်​ေတာ္​ကုိစုိးရိမ္​​ေနတဲ့ခ်န္​း​ေယာလ္​ကုိ
မလြတ္​တမ္​း​ေငးၾကည္​့မိတယ္​..

"ဟြန္​း~ ၾကည္​့စမ္​း မ်က္​လုံး​ေတြ​​ေတာင္​
ရဲမွည္​့​ေနတယ္​ ​ေနမ​ေကာင္​းလုိ႔ငုိထားတာလား"

"အြန္​းးး"

"​ေဆး​ေသာက္​ထားၿပီးၿပီလား?? အိပ္​​ေရး
ပ်က္​လုိ႔ပင္​ပန္​းသြားတာ​ေနမယ္​"

"​ေသာက္​ထားတယ္​ အၾကာႀကီး​ေစာင္​့
လုိက္​ရလား ??"

"သိပ္​မၾကာပါဘူး "

"​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​ ငါအရမ္​း​ေနမ​ေကာင္​းျဖစ္​​ေန​ေတာ့ဖုန္​း​ေတာင္​မကုိင္​ႏုိင္​ဘူးျဖစ္​သြားတယ္​

"ဘာမွမျဖစ္​ပါဘူး ဟြန္​းရဲ႕က်န္​းမာ​ေရးက
အ​ေရးႀကီးဆုံးပဲ"

"ခ်န္​း​ေယာလ္​ရာ"

ဆယ္​ဟြန္​းသူ႔ကုိတင္​းၾကပ္​စြာ​ ​ေပြ႔ဖက္​
ရင္​းငုိမိျပန္​သည္​....

"မငုိပါနဲ႔ က​ေလးလည္​းမဟုတ္​ပဲ
​ေနမ​ေကာင္​းတုိင္​းငုိ​ေနတာပဲ"

က်​ေတာ္​​ေနမ​ေကာင္​းရင္​ငုိတက္​လြန္​းလုိ႔
ခ်န္​း​ေယာလ္​ကငုိတာထင္​​ေနပုံပင္​...

သူ႔ကုိအခ်ိန္​အ​ေတာ္​ၾကာဖက္​ၿပီးမွ
လႊတ္​​ေပးလုိက္​သည္​...