Claiming the Opposite ✔

05

Sick

NAPAAWANG ang labi ko nang paggising ko ay nandito si Momny habang pinaghahalukay ang closet ko. Lahat ng mga damit ko ay inilagay niya sa malaking maleta habang pinalitan ang mga ito ng mga bagong damit.

Hindi ko na kailangang alamin dahil alam kong mga pambabae ang inilagay niya sa closet ko. Grabe. Umagang-umaga, ito agad ang bubungad sa akin?

Wala pa akong oras na magreklamo dahil kailangan ko pang maligo dahil pasok namin ngayon.

Nakita ko si Jauncy na pinapaliguan ang pusa sa lababo. Nakasuot na siya ng uniform. Sana all talaga.

Pagkatapos kong maligo at makapagbihis ay agad ko nang isinukbit ang backpack sa kaliwang balikat ko. Mabilisan lamang ang pagsuklay ko sa buhok dahil ayokong ma-late. At baka center of attention na naman.

"Hatid mo na lang si Xierl sa university nila tutal malapit lang naman sa inyo, Jauncy. Dapat kasi, sabay na kayo palagi."

Tahimik na napatango si Jauncy. Alam kong napipilitan lamang siya. E, ano pa bang magagawa niya? Pareho lang din naman kaming kinokontrol ng mga magulang namin.

"Ano 'yan, Xierl? Bakit naka-civilian clothes ka lang?" biglang tanong ni Mommy na nasa likuran ko na.

"Allowed rin naman kasi ang naka-civilian lang."

"No way! Use your uniform! Maganda pa naman ang tela lalo na ang palda. Medyo mahal pa naman yung uniform niyo pero pinapatulog mo lang pala! Jusko sa'yo Xierl, parang bata ka pa rin talaga!"

Pinanliitan ko ng mata si Jauncy nang mapansin na palihim niya akong pinagtatawanan. Wow, tuwang-tuwa naman yatang makita akong pinapagalitan.

"E, ano namang magagawa niyo? Ayokong magsuot ng palda. Kadiri."

"Ewan ko sa'yo. Lalaking-lalaki nga ang porma pero baka ikaw pa ang mauunang mabuntis sa mga maaarte diyan. H'wag kang magsalita ng tapos."

Napaismid na lamang ako. Tinanguan ko si Jauncy as a sign na aalis na kami. Sinigawan na naman ako ni Mommy nang makita niya akong binuksan ang pintuan ng back seat.

"Sa tabi ka ni Jauncy maupo, Xierl!"

Naiiritang binuksan ko ang pintuang nasa tabi ng passenger seat. Kahit sa upuan, big deal rin? Kulang na lang siguro ang pumatong ako sa hita ni Jauncy. Nakakainis na talaga e.

"Baba ka na," ani Jauncy.

Napatingin ako sa labas. Medyo malayo pa sa parking area at gate ng university namin. Napakunot-noong binalingan ko siya.

"Seriously? Ang layo pa!"

At saka ang init ng panahon. Mahirap ang makasakay dito dahil karamihan ay mga kotse ang dumadaan, madalang lamang ang taxi.

"H'wag ka nang mag-inarte. Hindi ka naman prinsesa na ihahatid-sundo ko. At liliko pa ako sa kabila para makapunta sa university namin. Ano ka? Ang swerte mo naman yata kung gano'n."

Nagmamatigas ako dahil hindi talaga ako lumabas. Pumuti pa ang balahibo ng uwak, bahala siya sa buhay niya.

"Puro ka dakdak nang dakdak, Onse! Kung nagpatuloy ka na sa pagmaneho, baka kanina pa tayo nakarating sa amin!"

He frowned.

"You really used to it by calling me Onse, huh?" he mocked.

"Unique kasi. Saka ganito na lang... ako na lang muna ang maghahatid sa'yo tapos ako na ang magmamaneho papunta sa amin."