Me and my Demon

part 6

Η Αλεξάνδρα μαζί με τους 3 αδελφούς της κατευθύνονταν προς τα κάπου. Κρατούσαν μια μπάλα μέσα από την οποία ξεπρόβαλε φως και μέσα σε αυτό το φως τα πούπουλα που είχα βρει εκείνο το βράδυ. Τι στο καλο; κάτι περίεργο συμβαίνει και πρέπει να μάθω τι...

Τότε ακολούθησα. Συχνά πυκνά γύριζαν πίσω για να διαπιστώσουν ότι κάνεις δεν τους ακολουθεί. Ευτυχώς δεν με είδαν αντιληφθεί. Έφτασαν σε ένα δάσος. Ήταν αρκετά τρομακτικά. Σκοτάδι και υγρασία κυριαρχούσαν στην ατμόσφαιρα.

Χάθηκα. Μέσα στο σκοτάδι οι φιγούρες τους θολές με αποτέλεσμα να χάσω τα ίχνη τους. Περιπλανιομουν μόνη μέσα στο αύριο δάσος. Είχα αρχίσει να φοβάμαι. Η νύχτα απλωνόταν. Η ώρα είχε περάσει. Ήταν σχεδόν μεσάνυχτα. Κρυωνα. Κάθισα στον κορμό ενός δέντρου και τυλίχτηκα γύρω από τον εαυτό μου για να ζεσταθω. Το βλέμμα μου βαρύ. Δεν μπορούσα να κρατήσω ανοιχτα τα μάτια μου. Βυθίστηκα. Βυθίστηκα σε ύπνο βαθύ.

Ξαφνικά πυροβολισμοί με ξύπνησαν απότομα. Μα τι έγινε; κοιμήθηκα; σηκώθηκα και άρχισα να τρέχω. Έτρεχα με όλη μου τη ταχύτητα και ταυτόχρονα γυρνούσα πίσω για να δω αν κάποιος με ακολουθεί. Έπεσα πάνω σε κάποιον. Ήταν εκείνος

-" ωχ συγνωμη" του είπα και τον κοίταξα στα μάτια. Το βλέμμα του ήρεμο και γαλήνιο. Η παρουσία του επιβλητική καθώς λουζοταν από το φεγγαρόφωτο.

-" τι θες εσύ εδώ;" με ρώτησε ανήσυχος. Τι να του ελεγα; ότι τον παρακολούθησα; ότι ξέρω ότι κάτι κρύβει; έπρεπε να πω ένα ψέμα

-" εε περπατούσα στο δάσος και χάθηκα" είπα αρκετά αόριστα. Εκείνος  μου χάιδεψε τα μαλλιά βάζοντας μια τούφα πίσω από τα αυτιά μου. Μαμά πυροβολισμοί ενώ ένας οξύς ήχος διαπερνούσε τα αυτιά μου.

-" Αντώνη τι είναι αυτό; Δεν το αντέχω" του είπα

-" γαμωτο" είπε ενώ μου έπιασε το χέρι και άρχισε να με τραβά. Τρεχαμε. Τρεχαμε πολύ γρήγορα. Όπως είχα τρέξει με την Αλεξάνδρα. Χωρίς να το καταλάβω φτάσαμε πιο βαθιά μεσα στο δάσος. Σε ένα απομονωμένο σπιτάκι με αυλή. Μπήκαμε μέσα

-" εδώ είσαι ασφαλής " Μου είπε ενώ μου έκανε νόημα να καθίσω στον καναπέ

-" Αντώνη τι ήταν αυτό;" τον Ρώτησα δειλά

-" μην ανακατεύεται σε ξένες υποθέσεις" μου είπε απότομα χωρίς καν να με κοιτάει

-" όταν η ζωή μου βρίσκεται σε κίνδυνο τότε είναι και δική μου υπόθεση"

-" όσο είσαι κοντά μου δεν πρόκειται να κινδυνέψεις ποτέ" είπε ενώ έπαιζε με μια κλωστή κάνοντας τον αδιάφορο