Me and my Demon

part 30

Το απόγευμα ξεκινήσαμε για το δάσος. Περπατήσαμε για περίπου 10 λεπτά ώσπου να φτάσουμε σε ένα σχετικά απόμερο μέρος του δάσους. Υπήρχε μια ξύλινη καλιβα και κατάλαβα πως ήταν το σπίτι της μάγισσας. Ο Αντώνης χτύπησε τη πόρτα. Σε λίγο μια ηλικιωμένη κυρία με μαύρα ρούχα, μοβ πόδια με σχέδια και μαντίλι στα μαλλιά μας άνοιξε την πόρτα

-" τι θέλετε;" μας ρώτησε με την γερικη φωνή της

-" είστε η μάγισσα Ούρσουλα;" τη ρώτησε ο Αντώνης

-" εσύ που ξέρεις για τη μάγισσα Ούρσουλα;" ρώτησε η γριούλα καχύποπτα

-" βοήθησε πριν χρόνια το βασίλειο μου, το βασίλειο των δαιμόνων, να υπερισχύσει έναντι των αγγέλων σε δύναμη" εξήγησε ο Αντώνης.

-" περάστε μέσα" μας είπε κάνοντας μας ένα νεύμα να μπούμε στο σπίτι. Μπήκαμε και κατευθυνθήκαμε σε ένα παλιό καναπέ. Δεν ήταν μεγάλο σπίτι είχε μια κρεβατοκάμαρά μένα κουζίνα ένα μπάνιο και στο σαλόνι. Τα έπιπλα ήταν σχεδόν σάπια. Υπήρχε μια μεγάλη βιβλιοθήκη με πάρα πολλά μπουκαλάκια διαφόρων χρωμάτων.

-" είστε όλοι δαίμονες;" ρώτησε καθώς είχε τα χέρια της πάνω από τη μαγική της σφαίρα. Όλοι γνεψαμε θετικά

-" περίεργο εδώ μου διχνει μόνο έναν δαίμονα" είπε γυρίζοντας πιο έντονα πλέον τα χέρια της γύρω από τη γυάλινη σφαίρα της

-" ναι γιατί εγώ είμαι δαίμονας που δεν έχει ενεργοποιήσει ακόμα τις ιδιότητες του και η κοπέλα είναι πρώην αγγελος" είπα εγώ

-" πρωην;" Ρωτήσαμε έμφαση στη λέξη αυτή η μάγισσα

-" ναι πρώην" είπα εγώ

-" ας είναι... Για να την έχετε μαζί σας σημαίνει ότι την εμπιστεύεστε.... λοιπόν τι σας φέρνει εδώ περα;" μας ρώτησε

-" έχουμε βρεθεί σε αδιέξοδο. Οι άγγελοι μας ψάχνουν. Και μας θέλουν νεκρούς. Ειδικά εμάς τους τρεις. Θέλουμε τη βοήθεια σας. Θέλουμε να έχουμε ισχύ απέναντι τους και να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στον δύσκολο αυτό αγώνα. Θέλουμε να τελειώσει μια για πάντα αυτή η ιστορία" Είπε ο Αντώνης και η μάγισσα τον άκουγε με προσοχή

-" χμμμ.... Δεν ξέρω τι μπορώ να κάνω... και βασικά δεν ξέρω αν μπορώ να κάνω κάτι. Είχα βάλει πολύ δύναμη στο ξόρκι μου τότε. Περίμενετε ένα λεπτό" Είπε και σηκώθηκε από τη θέση της. Πήγε με αργά βήματα σε ένα τσουκάλι και είπε κάτι λόγια που δεν καταλάβαινα τι έλεγαν. Μετά από λίγο γύρισε σε εμάς