Me and my Demon

part 12

Είμασταν αρκετή ώρα στο αυτοκίνητο. Εκείνοι μιλούσαν με νοήματα και εγώ δεν καταλάβαινα τίποτα από όσα έλεγα.

Σε λίγο φτάσαμε σε ένα τεράστιο σπίτι. Ήταν σαν βίλα. Εξωτερικά έμοιαζε αρκετά παλιό αλλά ταυτόχρονα αρχοντικό.

Κατεβήκαμε από το αμάξι. Ο μαυροφορεμένοι τύποι χτύπησαν ρυθμικά την επιβλητική σιδερένια πόρτα που υπήρχε. Ένας φρουρός ήρθε και άνοιξε. Μπήκαμε στον κήπο και αρχίσαμε να περπατάμε ένα μονοπάτι που οδηγούσε στην πόρτα του σπιτιού. Τριγύρω υπήρχαν μαύρα τριαντάφυλλα και λίγο πιο βαθιά στον κήπο υπήρχε Ένας στάβλος με 3 μαύρα άλογα.

Φτάσαμε στην πόρτα. Την χτύπησαν με τον ίδιο ρυθμικό τρόπο. Μια ηλικιωμένη κυρία ήρθε και άνοιξε τη πόρτα. Φορούσε στολη οικιακής βοηθού και είχε πιασμένα τα γκρι μαλλιά της σε ένα χαμηλό κότσο. Φαινόταν θλιμμένη. Την έβλεπες ζωντανή εξωτερικά. Όμως εσωτερικά φαινόταν νεκρή. Μόλις με αντίκρισε έλαμψε το πρόσωπο της

-" Η κοπέλα;" ρώτησε του απαγωγείς μου όμως εκείνοι δεν μίλησαν και άρχισαν να περπατάμε στον τεράστιο διάδρομο που υπήρχε. Φτάσαμε σε μια τεράστια αίθουσα. Η διακόσμηση του σπιτιού ήταν ονειρική. Επικρατούσαν οι αποχρώσεις του μαύρο και του μοβ. Όμως τα έπιπλα και τα διακοσμητικά ήταν λες και ήταν από παλάτι. Η αλήθεια είναι πως όλο το σπίτι έμοιαζε με παλατι.

-" περίμενε εδώ και μην διανοηθεις να κουνηθεις." Μου είπε ο ένας και μου έδειξε μια πολυθρόνα. Έκατσα εκεί ενώ εκείνοι έφυγαν. Είχα χρόνο να επεξεργαστώ το χώρο. Στο ταβάνι υπήρχε Ένας μοβ πολυέλαιος με χρυσές λεπτομέριες. Οι πόρτες που διαχωριζαν τα δωμάτια ξύλινες με χρυσά πόμολα. Παντού υπήρχαν βάζα με μαύρα λουλούδια. Τριαντάφυλλα και μη. Το πάτωμα γυάλιζε λες και ήταν φτιαγμένο από το πιο ακριβό υλικό στον κόσμο. Ήταν πραγματικά ένα αξιοζήλευτο σπίτι

Γκουχου γκουχου άκουσα κάποιον να ξεροβηχει  και ήταν μια γυναίκα. Ψηλή με μακριά μαύρα μαλλιά που έφταναν μέχρι τη μέση της. Φορούσε ένα μαύρο φόρεμα βγαλμένο από μια άλλη εποχή. Στα μαλλιά της Φορούσε ένα στέμμα στολισμένο με μαύρα και μοβ πετράδια. Ήταν πραγματικά μια πανέμορφη γυναίκα.

-" Εσύ πρέπει να είσαι η ποπη" μου είπέ με την επιβλητική φωνή της

-" μάλιστα" της είπα και κατέβασα το κεφάλι μου

-" ακολούθησε με" είπε και έφυγε από τη σάλα. Την ακολούθησα πιστά. Φοβόμουν και λίγο μην χαθώ. Αυτό πιο πολύ με γηπεδο έμοιαζε πάρα με σπίτι. Βγήκαμε στον πίσω κήπο τον οποίο δεν είχα δει. Ήταν κλεισμένος με γυαλί. Έμοιαζε αρκετά με θερμοκήπιο. Είχε όλων τον λογιών τα λουλούδια. Μαργαρίτες, κυκλάμινα, γαρύφαλλα και τα αγαπημένα του όπως φαίνεται τριαντάφυλλα. Όλα σε μαύρες και μοβ αποχρώσεις. Υπήρχε ένα τραπέζι στο κέντρο του κήπου. Κάθισε σε μια καρέκλα και μου εκανε νόημα να καθίσω και εγώ.