Zapraszamy do piątego już wydania magazynu POGODNIE!
O maju mówi się niekiedy, że to wiosna pełną parą ─ dni są coraz dłuższe, słońce znacznie później chowa się za horyzontem, na którym jeszcze tak niedawno mogliśmy podziwiać klucze dzikich kaczek...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Herbata – napój uwielbiany przez cały świat – prędzej czy później musiała się tu pojawić. Czarna, zielona, biała, słodka, gorzka, kwaśna – możemy ją przyrządzać na wiele różnych sposobów. Nawet w kulturze nie da się nie zauważyć jej motywu. Dziś przybliżę Wam trochę jej historię, sposób hodowania i rodzaje, a także wpływ na ludzki organizm.
Herbata to napar, który przyrządzany jest z liści pąków roślin o tej samej nazwie; należących do rodzaju kamelia. Herbatą określa się również napary z ziół bądź suszu owocowego – stąd funkcjonują takie określenia jak herbata lipowa, miętowa czy rumiankowa.
Smak herbaty oraz jej aromat w dużej mierze jest uwarunkowany tym, w jaki sposób dojrzewa oraz w jaki sposób jest później obrabiana. Hodowla odbywa się głównie między zwrotnikiem raka i koziorożca w Azji. Najlepszy dla niej jest klimat ciepły, łagodny, z regularnymi opadami o dużym nasłonecznieniu. Na jej walory smakowe i zapachowe wpływa również sposób, w jaki jest zbierana. Najczęściej jest to robione ręcznie: zrywane są tylko szczytowe pączki oraz dwa listki pod nimi.
Wyróżniamy wiele rodzajów herbaty, między innymi czarną, zieloną, białą, pu-erh oraz ulung. Już na tym etapie jej różne odmiany są preferowane przez różnych ludzi. Nie zapominajmy, że potem dochodzą jeszcze dodatki — mleko, cukier, cytryna czy też miód.
Powstanie czarnej herbaty dzieli się na cztery procesy – najpierw więdnięcia, skręcania, fermentacji, a na końcu suszenia. Jej najbardziej popularne gatunki to yunnan, czyli odmiana produkowana w Chinach w prowincji Junnan, która charakteryzuje się, jak większość chińskich herbat, mocnym, wyrazistym smakiem. Innym popularnym gatunkiem jest darjeeling, pochodząca z prowincji Dżardżyling i okolic, która jest uznawana za jedną z najlepszych herbat w Indiach i na całym świecie. Do tego dochodzi ceylon, produkowany na Sri Lance, który najbardziej zbliżony jest do tego, co w Europie i w Ameryce zwykliśmy określać herbatą.
Herbata zielona natomiast, delikatna w smaku, otrzymywana jest z liści niepoddawanych fermentacji. Natychmiast po ich zerwaniu przechodzi się do procesu suszenia. Dzięki temu zachowuje ona więcej cennych składników niż czarna herbata. Najpopularniejsza zielona herbata to między innymi chińska Gunpowder, której nazwa pochodzi od jej aparycji. Jej liście są zwijane w bardzo ciasne ruloniki, przez co przypomina proch strzelniczy. Ciekawostką jest fakt, że produkowana była od czasów dynastii Tang (618 - 907).
Biała herbata jest najdroższa ze wszystkich – w Polsce kosztuje nawet od 30 do 100 złotych za 100 gram. Nierozwinięte pączki, z których jest produkowana, mogą być zbierane iwyłącznie wiosną. Czasami krzewy, z których ma powstać, są dodatkowo zabezpieczane przed słońcem, by zapobiec wykształceniu się chlorofilu. Ten rodzaj herbaty produkowany jest głównie w Chinach. Ma kolor lekko srebrnawy, a po zaparzeniu jasnosłomkowy.
Herbata Pu-erh to herbata czerwona, przechodząca dodatkowy proces fermentacji i leżakowania. O ile pozostałe herbaty przechowuje się najwyżej rok, Pu-erh może leżeć nawet pięćdziesiąt lat. Uważana jest za bardzo korzystną dla zdrowia, dlatego niegdyś w Chinach przywilej jej picia miał tylko cesarz.
Herbata Ulung (czarny smok) nazywana jest też często niebieską lub turkusową. Produkuje się ją głównie w Tajwanie i Chinach kontynentalnych. Jej liście zbierane są w konkretnie określonym sezonie, a następnie zostawiane na słońcu. Kiedy zwiędną, wytrząsa się je w bambusowych koszach, by obetrzeć brzegi liści. Czynności te są powtarzane kilkakrotnie, aż liście uzyskują żółtawy kolor. Wtedy poddaje się jej niedużej fermentacji i procesowi palenia.
Herbata w pozytywny sposób wpływa na nasz organizm, powodując rozszerzenie naczyń krwionośnych i tym samym zapobiegając chorobom układu krążenia. Jednak u niektórych zawarta w niej teina może mieć negatywne skutki dla zdrowia – osłabiać pamięć, zwiększać poczucie lęku, powodować problemy z zasypianiem oraz uzależniać fizycznie.
CIEKAWOSTKI:
• Według jednej z chińskich legend herbata sięga już 2737 r przed naszą erą, kiedy to mityczny cesarz Shennong przez przypadek zaparzył pierwszy napar z liści herbaty. Prawda jednak jest bardzo trudna do ustalenia. Chociaż wiadomo, że Chińczycy jako pierwsi wytwarzali herbatę, to zapiski o niej pochodzą dopiero z X wieku przed naszą erą.
• Kiedy Herbata po raz pierwszy pojawiła się w Wielkiej Brytanii, można było ją kupić wyłącznie w Aptekach.
• Nie jest to informacja pewna, ale jedynie około 30% ludzi na świecie słodzi herbatę. A Wy słodzicie? Ile?
Mam nadzieję, że dzięki temu artykułowi dowiedzieliście się czegoś nowego! Tymczasem ja już się z Wami żegnam, idę napić się bawarki!
