The Fallen Kingdom: The New Era

Chapter 74 : 'Nothing'

Shadow's POV

Two days has been passed. Medyo kinakabahan na ako. Hindi ko alam pero nararamdaman ko na parang may mangyayari na masama.

'Darn.. I hate goodbyes'

Napatingin ako kay Unknown na nakangiti saamin. Mukhang prepared siya sa kung anong mangyayari.

Humagulgol si Miya at si Ashley at niyakap si Unknown. Unknown became our mentor and also our motivation since the beginning. Napakagat ako sa aking labi at ngumiti kay Unknown. Ngumiti din siya saakin pati kay Darien at Zayden.

"Sir Unknown.. good luck! Dapat makuha mo lahat ng tool ah?!" nakangisi ngunit parang naiiyak na sabi ni Darien na biglang niyakap si Unknown "Unknown!!!"

Humagulgol na si Darien. Bumuntong hininga ako at lumabas. Masyadong mabigat ang atmosphere sa loob. Marami din kasi ang umiiyak.

Napakagat uli ako sa labi. Sino kaya ang ibang mga representative sa ibang Kingdom? It's obvious that they are one of the strongest mage a Kingdom have. Sigurado din na malaki ang tiwala ng mga tao sa representative na iyon.

Sa pagkakaalam ko ay kaunti lang ang bilang ng mga Kingdom dati. Ngayon mahigit twenty na Kingdom ang sasali. Medyo naliit lang ang battlefield kaya paniguradong makakakita agad sila ng mga kalaban.

May tumapik sa balikat ko "Unknown?"

Ngumiti siya saakin "I also hate goodbyes.."

Pinasadahan ko siya ng tingin "T-There's no goodbye and It does not mean the end. I know that you will come back. We will meet each other soon. There's nothing for me to be afraid of. I know that you're not going to lose." sunod-sunod na tumulo ang luha ko.

'Nasa harap ko kasi 'e!'

Natawa siya at niyakap ako "You have been my student.. well, more than a student actually. You have been my friend and student at the same time since the beginning. I know that you have a bright future ahead of you."

Tinapik niya uli ang balikat ko. Nakagat ko tuloy ang labi ko. Masyadong umalat ang lasa ng laway ko!

Tumingin ako sa taas at huminga ng malalim. Sumakay kami sa isang exclusive na sasakyan para sa participant at sa mga kasama nito.

Pinaglaruan ko ang mga daliri ko na kanina pa nanginginig. Hinawakan ni Miya ang kamay ko at napanguso. She's already eighteen that is acting like a kid!

"You're older than me and you're still acting like a baby.." natatawa niyang bulong na animo'y pinapagaan ang loob ko.

"S-Shut up.."

Mga ilang oras ay nakarating kami sa mismong lugar kung saan ang battlefield. Medyo mainit ang lugar na 'to. Insufficient of trees pero kapag nakakita ka naman ng puno ay sobrang laki. Rumours said that there are also objectives not just people in the battlefield. May mga kailangan kang sundan o kalabanin maliban sa mga participants.

"Wooo! Good luck myself!"

Bumaba na kaming lahat.

'It will take days to finish this game..'

Pumasok kami sa isang mataas na bahay. The game will start within five hours but still there is no people?

"Edwards.." biglang tawag ni Unknown kay Miya.

"Po?"

Hindi pa siya nakapagsalita at umiling "Nevermind.."

Napapikit ako. I'm trying to go inside Unknown's mind..

"No.. itutuloy ka pa ba 'to?"