The Fallen Kingdom: The New Era

Chapter 88 : The Dark Stone (4)

Chris's POV

Ginising ko si Ashley na natutulog sa likod ng balikat ko. We arrived at raven hill. Ang totoo ay isa na ako sa mga taong nakapunta na sa lugar na ito. Ashley woke up and started to ask me questions.

"Bakit ang daming puntod dito? Akala ko isang village.."

Inalayan ko siya at iniwasan namin ang mga puntod. "This is where dead people live.."

She looked at me. "This is where dead people live?"

"Isa ito sa mga lugar na pinuntahan ko noong nawala ako ng isang taon."

Inirapan niya ako. "You're always leaving.."

I always leave to protect you, Ashley. Napakagat ako sa aking labi nang hindi na sia makatingin saakin ngayon.

I messed her hair. "From now on, I won't leave." I said with finality.

"Anong gagawin ko kapag umalis ka uli?"

Kunwari akong napatingala na animo'y nag-iisip. "I won't leave you for the rest of your life, but when I leave, I'm sure my reason is death, Ashley."

Bumaba ako ng kaunti upang maglebel ang mata namin.

"I'd rather die first than see you die, Ashley. For sure, it will also kill me." my voice is almost a whisper.

She did not respond. I understand that.

"A-Ano ang malapit na lugar dito kaysa sa border?" tanong niya at kunwaring binabalewala ang lahat ng mga sinabi.

"The peek of death." I answered her.

"Peek of death?"

"Couple who's spouse is already dying often go there. They will jumped into the peek. If one's sacrifices, then the dying person's wish will come true. A person who is willing to die can also wish but you should be in a relationship."

Napatitig siya saakin. Parang may malalim siyang iniisip kaya kinurot ko ang pisngi niya. Hinampas niya ang dibdib ko.

"What's that for!"

"Don't even dare say anything about death!"

She grinned. "I'm not thinking about death!"

"What's in your mind, then?"

Ang ngisi niya ay unti-unting nawala. Napalitan ito ng seryosong ekspresyon na kakabahan ka.

"Life.."

"Life?"

"Buhay ko dati." sabi niya at iniwas agad ang kanyang tingin. "Kailangan na natin pumunta sa border."

She carefully jumped and avoid the graves. Even if they're already dead, we should pay them respects.

"Do you often visit here a year ago?"

"Isang beses lang." sagot ko.

Nang makaalis kami sa ravenhill ay mabilis na kaming nakapunta sa mage forest. Napatingin kami sa mga katawan ng tao na wala ng buhay. Nanginig ang labi ko ngunit agad rin itong tumigil.