Help Me

Chapter 4

"He's the one who hurt you before? Siya yung dahilan kung bakit muntik ka nang magsuicide?"

"Gracie! I told you not to let me remember. Wag mo nang sasabihin ulit yan. I'm done with him, I already forgot everything about us. Ito na ang huling araw na magkikita kami."

"But why did  you help them? How did he convince you?"

"Tsk, ayaw ko naman maging dahilan kung bakit maraming namatay dahil sa gutom. Isa pa, ginawa ko yun para tigilan na nila ako. All of this is stressing me." Seeing the guy who fooled me and seeing his girlfriend. The true one. "Bakit ba kasi sila humingi ng tulong sa akin. Ang kapal talaga ng mukha niya!"

"Um, I'll leave you for a while." Lumabas si Gracie sa office ko. Alam talaga niya kung kailan ko gustong mapag-isa.
--

Every after lunch, lumalabas ako at bumibili ng ice cream sa labas. That could always calm me down. Nagpahinga ako at nagpahangin sa park. It's been a week since nakita ko ulit siya at hindi padin nawawala ang inis ko.

"Sabi nang akin na eh!" Ugh, ano ba? Pumunta nga ako dito para mag relax tapos may nagsisigawan pa. "Babe!" Ulch, 'babe'? Laos na yan.

"Sandali lang." The actual fvck? That voice.. Lumingon ako sa likod at nakita ko silang dalawa na naghahabulan. "Teka, teka. Wow! Ang ganda mo dito oh." Hawak niya ang isang phone at may tinitignan siyang picture.

"Tim naman eh...." Pabebe, ampota. Sirang sira na ang araw ko, gosh!

"Um, excuse me?" Pareho silang tumingin sa akin. "Would you mind? This place is for people who wants to relax and have a peace of mind. If you want to play chase, the play ground is just ten meters away from here."

"Psh. Ang sabihin mo, bitter ka lang dahil ako ang sineryoso ni Tim. Eh ikaw, niloko lang niya. Depressed ka kasi. Di maka move on?"

Sinusubukan ba talaga niya ako? Well it's on. Tumayo ako at nilapitan ko sila. "Depressed? Sa tingin mo ba sisikat ako at magiging successful ako kung depressed ako? I have everything I want. I can buy everything I want. Bakit, ikaw? Nasunugan kayo, wala kayong, makain, matirhan, ni wala nga kayong ibang damit bukod jan eh. I don't know if nakakaligo pa kayo. Lumuhod ka, umiyak pa, sa harap ko para humingi ng tulong? Sino kaya sa atin ang depressed and desperate ngayon?"

"Wala nga kaming pera, pero kasama ko naman si Tim."

"Wow, pinagyayabang mo siya? Let me check, again. Ano nalang ang mangyayari sa inyo kung wala kayong pera? O kahit na ano? Mabubuhay ka ba kung ang lalaking tulad niya lang ang meron ka? Saan kaya kayo sisilong kapag may ulan, may kulog, at baha? Saan kayo kukuha ng makakain, maiinom? He's nothing but a worthless, cheap, poor, thick-faced idiot."

"Hoy! Wag mong sabihan ng ganyan ang boyfriend ko! Hindi siya ganon."

"Ah talaga? Eh ano siya? Sa pagkakatanda ko ganon siya eh."

"Sayo lang. Isa ka lang kasing sikat at mayamang pakitang tao. Kung nasa tv ka, akala ng mga tao, role model. Pero ang totoo, mata pobre!"

"You know why? Kasi nakakasuka ang mga katulad niyo. Look at yourself. How dare you insult someone like me? I can buy your land, your house kung gugustuhin ko kaya wag mo nang paabutin 'to doon dahil sisiguraduhin kong magdudusa kayo. Pahihirapan ko kayo at walang magaganap na kapatawaran sa huli."

"Walang hiya ka talaga!" Bago pa niya ako lapitan, pinahilamos ko na agad sa kanya ang ice cream ko. Mahal pa naman nito.

"Ow, sorry...not sorry. But hey, it's your lucky day. Nakatikim ka lang naman ng pinakamahal na ice cream sa town na 'to. For free pa. You're welcome."

Iniwan ko silang nakafreeze sa kinatatayuan nila at nagdrive pabalik sa office.

"Nakakainis! Hindi manlang sila tumanaw ng utang na loob? I helped them tapos iinsultuhin lang niya ako?! How dare she?!"

"Ma'am, kumalma lang po kayo. Don't let them get into your head."

"You're right. Thanks again, Gracie. Pero kapag ginulo ulit nila ako o ininsulto, kukunin ko talaga ang lupa at bahay nila. She doesn't know who she's messing with."

-end-