His Greatest Battle In Life {Completed}

Chapter 2

                   Leonard Chester

Matapos kong ayusin ang mga pinamili ko ay napatingin ako kay Cole. Napahinga ako ng malalim nang maramdaman ko muli ang pagsakit ng aking ulo.

Pumikit ako ng mariin at hinawakan ang sentido ko. Fuck! para akong papatayin sa sakit. I need to drink my meds.

Nang medyo umayos na ang pakiramdam ko ay tumayo ako ng maayos at naglakad patungo kay Cole.

"Cole.. I need to go its emergency" pagdadahilan ko at pinakita ang phone ko.

"huh? sige.. ingat ka" sabi niya at nginitian ako ng tipid. Niyakap ko muna siya at hinalikan sa noo bago ako nagmadaling lumabas ng condo niya.

Dumeretso agad ako sa parking lot at agad na ini andar ang kotse ko. Pinaharurut ko ang kotse ko patungo sa mansyon namin. Fuck! I need to hurry cause my vission is getting blurry! damn this head ache!

Nakarating na ako sa village namin at agad akong pinapasok ng guard dahil amin naman ito. Bumusina ako kaya binuksan na ng guard ang gate. Agad kong pinasok ang sasakyan sa loob at di ko na nagawang i park ang kotse ko sa garahe dahil hindi ko na kaya.

Agad kong hininto ang kotse ko sa tapat ng malaki naming pinto. Agad akong lumabas sa sasakyan at pinilit na maglakad palapit sa pinto. Nang mahawakan ko na ang door knob ay agad ko itong pinihit. Saktong pagbukas ko ng pinto ay naramdaman ko na ang pagtumba ko sa malamig na tiles.

Wala na rin akong makita dahil sa sobrang labo na ng paningin ko. Ang huling narinig ko na lamang ay ang sigaw at pag aalalang tinig ni mommy then everything went black.

~~EVENING~~

Binuksan ko ang mga mata ko at bumungad sa akin ang nakakasilaw na ilaw. Napahawak ako sa ulo ko ng makaramdam ako ng kunting kirot. Sinikap kong maka upo ng maayos at napasandal sa headboard ng kama ko.

Nilibot ko ang paningin ko at napagtanto kong nandito ako sa kwarto ko dito sa mansion. Inalala ko ang mga nangyari kanina hanggang sa mawalan ako ng malay.

The door opened and I saw my mom and dad together with a guy wearing a white coat which I think a doctor's uniform.

"oh my god! are you ok now son? do you feel something? tell me?" sabi ni mommy na may himig na pag aalala ang boses.

"I'm fine mom." tipid kong sabi at nginitian ito ng matamis. Lumapit ito sa akin at tinabihan ako sa kama.

"Son, this is Dr. Grey Morales. He is our family doctor" pagpapakilala ni dad sa katabi niyang lalake.

"Hi nice to meet you Leonard" nakangiti noyang sabi at inilahad ang kamay niya sa akin. Nginitian ko naman ito at inabot ang kanyang kamay.

"How's my son? " pagbabasag ni mommy sa katahimikan.

" Ok... before that I am going to ask your son some questions" sabi niya sa seryosong tinig. We all nodded and listen to him.

"ok.. so Leonard. What do you feel this past few days?" tanong niya sa akin. Huminga ako ng malalim at sumagot.

"Everytime I wake up from sleeping... my head hurts and it's different from a simple head ache and I don't know why. My vission also starts to get blurry or sometimes it become double." honest na sabi ko sakanya.

"bakit di mo agad sinabi sa akin na may nararamdaman ka"? nag aalalang sabi ni mommy sa akin. Nginitian ko lamang siya ng tipid.

"I don't want you to worry mom" sabi ko at umiwas ng tingin.