His Greatest Battle In Life {Completed}

Chapter 32

Freya Nicole

Lumipas ang oras, araw hanggang sa umabot ng dalawang buwan. Leon didn't wake up. He is still lying peacefully on the bed. Humaba na rin ang buhok niya at nawala ang peklat ng tahi sa ulo niya dahil sa cream na ipinapahid nila.

Dalawang buwan naging miserable ako. Nalulungkot, umaasa at nag aalala sa kalagayan ni Leon. Nasasaktan ako lalo sa pag lipas ng oras at araw. Gabi-gabi ay umiiyak ako at umaasang gigising siya.

Sa nakalipas na dalawang buwan ay hati ang oras ko. Kailangan kong pag tuonan ng pansin ang trabaho ko. Kailangan kong makasama ang pamilya ko kahit dalawang beses sa isang linggo. Araw-araw ay kaialngan kong puntahan si Leon at bantayan gabi-gabi.

Minsan nga ay nagagalit si Tita at mama sa akin dahil masyado ko daw pinapagod ang sarili ko. Tahimik lang ako tuwing sinesermonan nila ako. Hindi naman nila ako masisisi, ayokong iwan si Leon.

Kasalukuyan akong nandito sa hospital at naka upo sa tabi ni Leon. Nakatitig lang ako sa maamong mukha nito. Napabuntong hininga ako at napatingala. Heto na naman ako, iiyak hanggang sa gumaan ang pakiramdam ko. Miss na miss ko na siya.

Gustong-gusto ko nang maramdaman ang mga yakap, haplos at halik niya. Gustong-gusto ko ng marinig ang boses at ang mga tawa niya. Gustong-gusto ko ng makita ang matatamis niyang ngiti.

Napatingin ako sa pinto ng may pumasok. Nakita ko si Kuya Brynne. Kuya ko at panganay siya sa aming tatlo. Mag isa lang akong babae at ako rin ang bunso. Simula nang macoma si Love ay sila na ang halos umasikaso sa napapabayaan kong trabaho ko. Nag papasalamat ako dahil andiyan silang dalawa para sa akin.

"Did you already eat?" seryoso niyang tanong. Ngumiti ako ng tipid at tumango sakanya. Nilapag niya sa mesa ang dala niyang pagkain at humila ng isang upuan para tumabi sa akin.

"Alam mo... halos dalawang buwan ka ng malungkot. I miss my little sister. I miss the old and happy her. I miss you lil'sis. So much." mahina niyang sabi habang nakatingin kay Leon ng malungkot.

Tumulo ang mga luha ko at di ko mapigilang mapahikbi. Agad akong humarap sakanya at niyakap siya ng mahigpit. Niyakap niya ako pabalik at hindi umimik.

"I'm s-sorry kuya... I'm sorry. It's just that... I feel hurt." tanging sabi ko habang umiiyak.

"I understand lil'sis. Hindi kita masisisi. Ang akin lang naman ay hwag mong hayaang malunod ka sa kalungkutan. We're here for you. Andito kami para damayan at pakinggan ka. I'm always here for you. Pls stop crying and smile for me." malumanay niyang sabi habang hinahagod ang likod ko. Humiwalay ako sa yakap naminat ngumiti sakanya ng matamis.

"Thank you so much kuya. I love you" sabi ko at muli siyang niyakap. Ginantihan niya ang yakap ko at binulong ang apat na salita.

Kuya Brynne and kuya Calix are also close to Leon. Since we are kids, we always go out and play at the park. Naging mas malapit kaming apat hanggang sa nagkahiwa-hiwalay kami pagsapit ng high school. Kuya Brynne is 4 years ahead while kuya Calix is 2 years ahead on me. Kami lang ni Leon ang magkaedad.

Naging busy noon si kuya Brynne sa pagpapatakbo ng sarili niyang hospital sa America hanggang sa nagkaroon iyon ng branch sa iba't ibang panig ng mundo. Habang si kuya Calix naman ang nagpatuloy sa Negosyo ng pamilya namin. When I graduated college, I also took our other bussiness.

Nakayakap lang ako kay kuya at unti-unti ay bumigat ang takulap ng mga mata ko. Dahil siguro sa sobrang pagod ko physically, emotionally and mentally ay nakatulog ako ng mahimbing sa mga bisig ni kuya.

Brynne Luoise

Napatingin ako sa kapatid kong himbing na ang tulog. I breathed deeply and slowly carried my sister to lay down her on the sofa. After that I went to the small cabinet and get an extra blanket. Kinumutan ko ito at hinalikan muna sa noo bago bumalik sa inuupuan ko kanina.

I look at my bestfriend who is lying on the bed. Napabuga ako ng hangin at hinawakan ng mahigpit ang kamay niya.

"Bro! pls wake up now. My sister is waiting for you." mahina kong sabi. Hindi lingid sa kaalaman ko na may relasyon silang dalawa. It's ok with us. Sakanya ko rin naman gustong mapunta si Cole.

Huminga ako ng malalim at tinignan ang kalagayan niya. I am a doctor by the way. Nilabas ko ang phone ko at itinext sa fiance ko na hindi ako makaka uwi ngayong gabi sa Penthouse ko kung saan dun kami nag li-live in. She replied ok and I love you so I smiled like an idiot and replied ' I love you too.'

Yes, I have a finace and she is Alexiyah Lorane Garcia. Hindi siya isang mayaman na tulad namin and it's ok with me. Hindi naman sa yaman o kung anong meron ka binabase ang pagmamahal.

She is a Psychologist in my hospital. Cole and Liyah are really close. Malapit ang loob ni Cole sa fiance ko dahil mabait at totoo ito. Minsan nga eh nag seselos ako dahil minsan ay mas binibigyan niya pa ng oras si bunso kapag nasa bahay siya. But, I understand it anyway.

Hinihiling ko kay God na sana ay malampasan ni Leon at ni bunso ang lahat ng ito. Sana ay magising na si Leon at sana ay maging maayos naang kapatid ko. I am really worried for my sister.

Binantayan ko si Leon at Cole buong magdamag. Sa ngayon ay kailangan ako ng kapatid ko. Napabuntong hininga ako at sinubsob ang mukha ko sa braso kong nakapatong sa gilid ng hospital bed. Unti-unti akong nakaramdam ng antok kaya agad akong nakatulog.

Freya Nicole

Napabalikwas ako ng bangon ng maramdaman kong hinahalukay ang tiyan ko at nasusuka ako. Sa nakalipas na isang buwan ay ganito palagi ang nangyayari sa akin tuwing umaga. Never akong nagpatsek-up dahil umookay rin naman ako pagkatapos ng isang oras.

I also crave for different foods. Yung mga dating paborito ko noon ay ayaw ko nang kainin ngayon. And I've been like this for one month.

Tinungo ko ang cr sa loob ng kwarto ni Leon at nagsuka sa sink. Suka lang ako ng suka at nahihilo rin ako. Nanghihina ang mga tuhod ko at kahit ilang segundo na lang ay matutumba na ako. Naramdaman ko ang pag hagod ng kung sino man ang likod ko.

Pagkatapos kong mag suka ay nag mumog ako. Sobrang hilo rin ang nararamdaman ko at hindi ko kayang imulat ang mga mata ko. Nanghihina ako ng husto at siguradong tumba na ako kung hindi lang ako inaalalayan ng taong nandito ngayon.

"Lil'sis are u ok? You look pale" rinig kong sabi ng nag aalalang boses ni Kuya Brynne. Pinilit kong imulat ang mga mata ko at pilit na ngumiti.

'I'm f-fine" mahina kong sabi. Inalalayan niya ako sa bewang ng magsimula akong humakbang. Hindi pa kami tuluyang nakakalabas ng cr ay nandilim na ang paningin ko.

Naramdaman ko ang matitigas na braso ni Kuya Brynne na sumalo sa akin. Kasabay ng pagbukas ng pinto ay ang rinig kong sigaw ni Kuya.

"Nicole!