Eva's Dropmomentjes - Korte verhalen

'Vroom'

Waarin Eva niet alleen het hart van Wolfs, maar ook de toerenteller van de Lancia op hol laat slaan. ;)

Klein tripje back down memory lane. De Lancia van Wolfs maakte zijn 'Grande introducé' in de allereerste aflevering Een Valse Noot, waarin Wolfs het mooie landschap van Limburg en het mooie Maastricht al rijdend verkent. (En wordt bekeurt door een iets te ambitieuze agent Romeo Sanders, maar dat terzijde.) Wat een fijne scenes waren dat. Later in de aflevering, wanneer Eva de opmerking 'Wie is er eigenlijk ouder die auto of jij?' (Een van mijn favo quotes) maakt, heeft ook Eva al vrij snel kennisgemaakt met de mooie Lancia. Eind seizoen vier duikt de auto weer op, wanneer Wolfs zegt een oude vriend te gaan bezoeken. Wat een mooie revival is dat met die opvliegende stofwolk. 

Vervolgens wordt de Lancia in het vijfde seizoen weer door Wolfs tevoorschijn getoverd als 'vluchtauto', maar helaas wordt hij op tijd onderschept door de KLPD die hardhandig de binnenkant van de autodeurtjes eruit slopen.. Daarna blijft Wolfs een enthousiaste Oldtimer fan, maar de Lancia blijft naar mijn mening wel opvallend lang weg... Is hij vervangen door de motor tijdens de midlife crisis van Wolfs? Of wacht deze trouwe vriend op een nieuwe revival ergens in een autogarage in Mestreech? Dit verhaaltje is mijn poging om de Lancia weer terug tot leven te brengen..

Het was weer zover, de auto van Wolfs en Eva moest ook dit jaar weer op komen draven voor een APK-keuring. Normaal gesproken, geen probleem als er netjes vervangend vervoer werd geregeld door het bureau of de desbetreffende garage. Maar dit jaar liep het net even anders. Mechels legt hun de keuze voor, of tijdelijk rijden in een opvallende politieauto met alles erop en eraan. Of even tijdelijk rondrijden in de Lancia van Wolfs. 'Net alsof die auto van jou niet opvalt.' Merkt Eva op. Omdat ze het beide niet zien zitten om met zo'n opvallende blauw-wit-rode auto rond te rijden tijdens deze zaak is de keuze snel gemaakt, het wordt de Lancia. 

Er heerst een heuze hittegolf in Nederland. En dat is goed merkbaar, vooral in Limburg. De autoraampjes zijn open, zonnebrilletjes zijn op en er staat een zwoel muziekje aan. Als je niet beter zou weten, zou je denken dat die twee op weg zijn naar hun vakantiebestemming in het mooie Zuiden. 'Ik moet eerlijk toegeven Wolfs, die ouwe bak van jou heeft toch wel z'n charmes.' Zegt Eva. Wolfs kijkt glimlachend opzij met een ziejewel-blik. Ze zijn op weg naar de kennis van een slachtoffer voor hun nieuwe zaak. Wolfs heeft van te voren het adres opgezocht en rijdt de route nu uit zijn hoofd. 'Géén gps in mijn auto.' 

Stiekem heeft hij de extra lange route door het mooie heuvellandschap gekozen. Hij zucht gelukzalig. Het voelt goed zo, samen met Eva in zijn auto. Hij kijkt even opzij en ziet dat ook Eva geniet. Ze haalt haar elastiekje los en haar lange haren wapperen golvend op en neer door de wind, die via het kleine autoraampje naar binnen weet te glippen. Wolfs prijst zichzelf gelukkig, nu heeft hij niet alleen zijn mooie auto om mee te pronken, nee diegene aan zijn zijde mag er ook zeker zijn. Eva voelt dat hij kijkt en ze bloost. 'Wat?' Merkt ze lichtelijk aangevallen maar tegelijkertijd goedbedoeld op. Wolfs glimlacht en werpt even een blik op de weg. 'Relaxen staat je goed, dat zou je vaker moeten doen.' Snel werpt hij weer een korte blik op Eva, om te kijken hoe zijn opmerking gevallen is. Ze kijkt hem glimlachend aan, rekt zich uit en zakt nog iets verder onderuit in de autostoel.

Eenmaal aangekomen, laten ze de fijne sfeer voor wat het is achter in de auto. Zodra de motor stopt met ronken en de muziek wegvalt, worden de zonnebrillen afgezet en de verwaaide kapsels waar nodig snel gefatsoeneerd.

Te voet volgen ze het grindpad dat leidt naar een oude boerderij. Het ziet er allemaal redelijk verlaten uit. Eva kijkt Wolfs tijdens het lopen sceptisch aan. 'Weet je zeker dat dit het goede adres is?' Ritselend haalt hij het papiertje met adres uit zijn binnenzak. Hij leest en knikt 'Ja.' 

Ze komen tot stilstand bij de oude groene voordeur, uiteraard zonder deurbel. Eva klopt hardhandig op de deur 'VOLLUK, IS DAAR IEMAND?' Op een kuchje van Wolfs na blijft het stil. Hij wijst verderop. 'Schuur proberen?' 

In de schuur kondigt Eva zich opnieuw aan 'Hallo? Is daar iemand?' Er klinkt gerinkel en er wordt hoorbaar gereedschap weggelegd. Voorzichtig verschijnt er een hoofd vanachter de grote blauwe tractor achterin de schuur. Eva en Wolfs lopen verder de schuur in, terwijl Eva haar ID tevoorschijn tovert. 'Wij zijn Eva van Dongen, Floris Wolfs, politie Maastricht.' Verder dan dat komt ze niet, want de desbetreffende persoon neemt zo snel mogelijk de benen en rent de schuur uit. Eva zou Eva niet zijn als ze haar zin niet zou afmaken. Al rennend, vol in achtervolging schreeuwt ze hem na. 'We hebben nog wat vragen over Frederique!' Beiden sprinten ze achter de man aan.

Eva ligt ondertussen flink voor op Wolfs, wanneer ze achter zich een klap hoort en voor zich de man in het maïsveld ziet verdwijnen. Geschrokken kijkt ze achterom. 'Wolfs?' Snel rent ze terug. Hij ligt op de grond met zijn linkerbeen in een vreemde hoek. 'Nee ga!' Roept Wolfs, zodra hij doorkrijgt dat ze terug zijn kant op komt. Ze hurkt bij hem neer en probeert hem voorzichtig in een zittende houding tegen de muur te laten leunen. 'Hij is ontkomen, no way dat ik nog eens verdwaal tussen de maïs. Gaat het?' Hij lacht eventjes maar het lachen vergaat hem al snel.  Hij trekt een pijnlijk gezicht, terwijl hij naar zijn linkerknie grijpt.

 'Wat heb je gedaan man?' Voorzichtig legt ze haar handen op de zijne. Hij wijst met half gesloten ogen naar de boosdoener van zijn val. 'Niet?!' Eva moet haar best doen om niet in lachen uit te barsten 'Je bent gestruikeld over de hooivork?!' Ze grinnikt.  'Amsterdammer.' Wolfs kijkt haar beledigd aan. 'Eef.' 'Oke rustig, kom ik help je overeind.' Met Wolfs hevig leunend op haar schouder, weten ze na 10 minuten eindelijk de Lancia te bereiken. Wolfs laat zichzelf voorzichtig leunend zakken op de motorkap. Eva tast ondertussen de binnenzakken van zijn colbert af, op zoek naar de autosleutels. Hij kijkt haar verward aan. 'Wat doe je?' Ze zwaait triomfantelijk met de sleutels van de Lancia voor zijn neus. 'Jij gaat zo echt niet kunnen rijden.'

 Ze helpt hem voorzichtig in de autostoel aan de bijrijderskant. Zelf stapt ze in aan de bestuurderskant. Ze kijkt eventjes opzij 'Zit je goed?' Hij gromt, zij lacht. Ze grist zijn zonnebril van het dashboard en zet hem op zijn neus. Ze geniet schaamteloos van deze situatie, zij hier achter het stuur van zijn auto. Dat zou hij normaal nooit zomaar toelaten, zelfs bij haar niet. En zij kan veel flikken bij hem, dat weet ze. Ze klikt haar gordel vast, schud haar haren los en zet zelf ook haar zonnebril op. 

Net als ze met haar hand de sleutel in het contactslot wil omdraaien, ontwaakt Wolfs uit zijn gefrustreerde stilzwijgen. Hij legt zijn hand op de hare en kijkt haar aan. Ze ziet dat hij serieus veel pijn heeft en kijkt meelevend terug. Hij verbreekt de stilte 'Eef, doe je wel een beetje voorzichtig.' Ze glimlacht eventjes lief naar hem, richt dan haar blik op de weg, draait de sleutel om en geeft vol gas. Ze lacht om Wolfs die zichzelf geschrokken, krampachtig vasthoudt aan de autodeur en aan haar linkerarm. Als ze afslaat naar de doorgaande weg mindert ze vaart, om vervolgens braaf haar tempo aan te passen. Ze draait de raampjes open en zet de radio terug aan. 'Beter zo?' Bekomen van de schrik kijkt hij haar aan. Ze heeft een duivels lachje op haar gezicht en hij kan niet anders dan haar blik spiegelen. Hij gaat voorzichtig iets verzitten en verlegd zijn hand, die in een reflex naar zijn pijnlijke linkerknie geschoten is, naar haar rechterbovenbeen.  'Beter zo.' Antwoord hij vastbesloten. 

Wat is jouw favoriete flikken-achtervolging of scheurmoment? Let me know in de comments ;) https://www.imcdb.org/movie_920448-Flikken-Maastricht.html