Tatlı Sevdam

BÖLÜM 1

Yeni hikayemizle karşınızdayım. Umarım bunu da diğerleri kadar çok seversiniz.

Hadi beni ne kadar özlediğinizi bol bol yorum yaparak anlatın. Bende büyük bir zevkle cevap vereyim.

Başlama tarihinizi yazar mısınız?

İyi okumalar...

Çiçek ÖNCÜ

Odamın içine dolan güneş ışıkları sayesinde uykumdan uyandım.

Yüzümde hafif bir tebessüm oluşurken odamdaki kızıl ışıkların güzelliğini izledim. Sabahları güneş ile uyanmayı sevdiğim için uyurken penceremin güneşliğini hiçbir zaman çekmem.

Berbat alarm sesi yerine dünyanın en muhteşem doğa olayıyla uyanmak günümün güzel geçmesini sağlıyor.

Bir süre yatağımda tembellik yaptıktan sonra kalktım. Odamdan çıkıp hemen karşımdaki banyoya girerken annemleri uyandırmamak için sessiz hareket ettim.

Elimi yüzümü yıkadıktan sonra odama geri döndüm. Topuz olan saçlarımı açıp taradıktan sonra tekrar topladım. Yatağımı da düzelttikten sonra aynı sessizlikle mutfağa geçtim.

Hemen çay için ocağa su koyarken bir yandan da kahvaltı hazırlamaya başladım. Açık mutfak penceresinden içeri dolan seslerle gülümsedim.

Gümbet mahallesi çoktan uyanmış, işe ve okula yetişmek için koşturan insanlarla hareketlenmişti.

Doğduğum ve büyüdüğüm mahallenin sıcaklığını, insanlarının samimiyetini çok seviyorum. Matematik öğretmeni olan babamın tayini bu mahallenin okuluna çıktığında annem bana hamileymiş.

O zaman görev yaptığı Samsun'daki evimizi satıp buraya göç etmişler ve biraz borçlanarak şuan oturduğumuz evimizi almışlar. Dünyaya gözümü açtığımda burada yaşadığımız için kendimi çok şanslı hissediyorum.

Hayatımın en güzel çocukluk yıllarını bu mahallede, bu sokaklarda geçirmiştim. Mahallenin tüm çocuklarıyla toplanıp oynadığımız oyunlar, annelerimiz yol kenarında oturup hem sohbet edip hem de elişi işlerken sürdüğümüz bisikletlerle kıskanılacak bir çocukluğum olmuştu.

Elbette ki bunda her daim beni koruyup kollayan abimin de etkisi vardı. Ah benim canım abim. Babamdan sonraki en büyük destekçim, her daim koruyup kollayanım.

Kahvaltı masası hazır olunca düşüncelerimi bir kenara bırakıp annemlerin odasına yöneldim. Kapıyı tıklattıktan birkaç saniye sonra annem;

"Geliyoruz kızım sen abini kaldır." Diye seslendi.

Her sabah onlara kahvaltı hazırlayıp uyandırdığımdan artık alışmıştılar.

"Tamam anne." Derken abimin odasına yöneldim.

Kapısını birkaç kez tıklatmama rağmen cevap gelmeyince gözlerimi devirerek kapıyı açıp içeri girdim. Her sabah olduğu gibi abim yine kapısını çalmamla uyanmamıştı.

Yüzüstü yattığını görünce sinsice sırıtarak hareketlendim ve hızla üstüne atladım. Abim inleyerek irkilirken kahkaha atarak;

"Günaydın abicim." Diye bağırdım.

"Seni küçük fare!" Diyen abimle bir anda kendimi yerde buldum.

Zemine çarpan popomun acısıyla yüzümü buruştururken kötü kötü abime baktım.