Gümbet mahallesinde yeni bir güne haberci olarak doğan güneş ile Çiçek tatlı uykusundan uyandı.
Her zamankinde farklı bir gün olmadığını düşünerek yatağından kalkarken hayatın onun için neler hazırladığından bir haberdi.
***
İşi için geldiği yerde h...
Bu sabah gözlerimi içimdeki sıkıntıyla açtığımdan beri huzursuzdum.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Genelde bu şekilde hissettiğim zamanlarda hep bir şey olur. Bu durum huzursuzluğumu iyice arttırdığı için tüm gün keyifsizdim.
Dükkanı kapatıp eve geldiğimde annemde ruh halimi fark etti. Ona oruçtan dolayı böyle olduğumu söylediğimde dinlenmem için beni odama yolladı.
Odama girdiğimde içimin birazda olsa rahatlaması adına yatağımın altındaki kutumu aldım. Kapağını açtığım an içim huzurla kaplanırken Taha'nın sayısız resimlerine tek tek bakmaya başladım.
Ona aşık olduğum günden beri çaktırmadan resimlerini çekiyor ve çıkartıp bu kutuya koyuyordum. Resimlerinin yanında bana aldığı ilk çikolata kabı, gittiğimiz ilk sinema bileti, hatta içtiğimiz ilk meyve suyunun şişesi bile duruyordu.
Onu ne zaman bu kadar sevdiğimi anlamakta hala güçlük çekiyorum. Kendimi bildim bileli Taha'yı bana abim olarak tanıtmıştılar.
Beni o çocuktan koruduğu güne kadar da ona hep abi gözüyle bakmıştım. Ama sonra o gün olanlar Taha'ya karşı bakışımı değiştirdi.
Normalde hiç sorun yaşamadan ona abi derken, olanlar sonrasında Taha'ya abi demek hayatımın en büyük işkencesi haline geldi.
Kaç kere kendimi ona söylemek için zorladım bilemezsiniz. Kaç kere ona vermeye cesaret edemediğim mektuplar yazdım.
Hiçbir zaman ne mektupları vermeye ne de ona olan sevgimi anlatmaya cesaret edemedim. Hem onun beni reddetme korkusu hem de her daim;
"O senin abin." Diyen babamın korkusuyla ağzımı açamadım.
Senelerce onu uzaktan sevmek, gülüşlerini bir yabancıymış gibi izlemek seven kalbime hiç iyi gelmedi.
Onsuz geçirdiğim her gün biraz daha içime kapandım. Zamanla her güne yanında birini görme korkusuyla başladım.
O her Çiçek'e sarılırken kendimi hayal ettim. Beni kollarına aldığını, benim saçlarımı sevdiğini düşündüm hep.
Ben ona ilk rüyalarımda sarıldım. Kokusunu içime ilk rüyalarımda çektim. Ben onu hep rüyalarımda, hayallerimde yaşadım. Belki biraz cesur olabilseydim hepsini gerçekleştirebilirdim.
"Ebru." Annemin sesini duyunca hızla fotoğrafları topladım.
Kutunun ağzını kapatıp yatağın altına attığım sırada annem içeri girdi. Yakalanma korkusuyla deli gibi atan kalbimi sakinleştirmek için birkaç derin nefes aldım.
"E-efendim anne."
"Kızım iyi misin sen? Yüzün bembeyaz olmuş." Yanıma gelip yatağın boş kısmına oturan annem elini alnımda koydu.
