talk with me like i've never talking with you

2.4

Luna'nın Dilinden;

Sırıta sırıta yürüdğüm yatağa doğru ilerledim ve yorganımın altına girince camdan dışarıya baktım. Yağmur ve Ay'ın birnirine sığınışlarına. Ayın en karanlık, en şiddetli günlerde bile hâlâ bize yansıyabileceğine baktım.

Her şey hayaleken mükemmeldi, her şey şu an mükemmeldi ama yine içimdeki kötü niyet beynimin ortasından, tırnaklarımın en ucuna kadar yayılmıştı. 

Uzaktık birbirimize. Mesafe olarak, iletişim olarak, sorunlar olarak..

Ve belki biz gerçek olamayacak kadar güzeldik.

Evet, bana şimdi sorsanız yine sanal ilişkiye saçma derim, ama sanal hoşlantı veya herneyse saçma demem. Belki de öyledir, ama Luka'ya karşı hissettiğim şeyleri Yakari'ye karşı hissetmiyorum. Bu, başka bir şey.. Eminim.

Elime tekrar telefonumu aldım ve gökyüzünü çekip Luka'ya attım.

@selenophile: 

@selenophile: Yağmur görünmese de, şunun güzelliğine bak.

//görüldü./

Luka yazmadı. Bunu şimdi dert etmeyecektim. Çünkü nasıl hissettiğini en iyi ben bilebilirdim. Onun gözleriyle dolu olan duvarıma döndüm ve rüyamda görüp çizdiğim o gözü aldım.

Çizdiğim ilk gözü.

Hafifçe okşadım ve hemen baş ucuma geri astım.

Belki onun elini tutamayacaktım, belki asla onunla yağmurda ıslanamayacaktım... Ama aşk sadece karşındaki kişinin elini tutmak değildi. Karşındakinin bedeni değil, varoluşuydu. O'nun, o olduğunu bilerek sevmekti. Ben Luka'yı sadece bu kadar tanıdım, ama sevdim. Şu ana kadarki her şeyden çok, bir yıl yaşadığını bile bilip bilmeden bugün için sevdim. Çünkü biliyordum, o'nun da bana ihtiyacı olduğunu..

Sol tarafıma döndüm ve hafifçe gülümseyerek gözlerimi kapattım. Ve Tanrı'ya en büyük dualarımı, beni rüyasında görmesi için ettim.

**

Sabah uyandığımda başımda Yakari'nin beklediğini fark ettim. Hafifen mayışıklıkla geri yattım ve gerindim. "Günaydın." dedi hafiften kalın sesiyle. Kafamı salladım ve yataktan kalkıp lavaboya gittim.

Aynada kendime baktığımda, ilk defa birazcık gözlerimdeki acının izi iskleşmiş gibi hissettim. Hafiften tebessüm ettikten sonra yüzümü yıkadım ve dişlerimi fırçaladım.

Odama geri döndüğümda Yakari elinde laptopuyla bir şeyler yapıyordu. Geldiğimi anlayınca başını kaldırdı ve bakındı. "Ne zaman yazacaksın?" yatağıma oturdum ve bacaklarımı bağlaç yapıp telefonumu elime almak için uzandım ama Yakari benden önce davranıp telefonumu aldı.

Kaşlarımı çatarak hızla ona baktım. "Sence de artık benimle iletişime geçmenin zamanı değil mi?" başımı iki yana salladım ve vermesi için avucumu açıp ona doğru uzattım. Gözlerime bir süre bakındı ve telefonu elini elime deydirmemeye çalışarak koydu.

Mesajlaşma bölümüne hızla girdim.

Muzaki: Bu yaptığın hiç hoş değildi Yakari.

Yakari: Özür dilerim bir anlık sinirle oldu.

Mutsumi: Şimdi üzgünüm ama odayı terk etmeni istiyorum.

Yakari: Peki.. Hoşçakal.

Ekranı kilitledim ve yatağımın yanına koydum. Yakari'yi görmemek için yere bakındım. Oodadan çıktıktan bir süre sonra camdan baktım ve evden gittiğini fark ettim.

Derin bir nefes aldım ve odadan sessizce çıkarak mutfağa gittim. Tezgahın üstünde bulduğum gevrek ve kaseyi kucağıma aldım ve sütümü de kaptığım gibi odama geri girdim.

Yemeğimi afiyetle yerken bir bildirim geldi ve kaşığı bırakıp elime telefonu aldım.

@pluviophile: Dün gerçekten konuştum, değil mi?

Hafiften gülümsedim ve klavyeyi açtım.

@selenophile: Konuşmadın dersem sevinecek misin?

@pluviophile: Ondan değil..

@selenophile: Şaka yapıyorum.

@selenophile: Evet. Konuştun, hatta "Ağlama, Üzgünüm, gitmeliyim. Aman Tanrım!" dedin.

@pluviophile: Bir şey diyemiyorum.

@selenophile: Alışırsın.

Ne diyeceğine bakmadan kahvaltımı bitirdim ve hızla tekrar yorganımın altına girdim. Luka ile son mesajlaşmalarımıza baktım ve telefonu kendime doğru çekip, sarıldım.

O sırada annemin sesini duydum.

"Muzaki! İlkokudaki en yakın arkadaşın Umri seni görmek istiyor!"

Ne?

**

Bu ve Sen İstanbul'sun'dan sonra başlayacağım Reankarnasyonun şimdilik tek bölümüne bakabilir misiniiz? ✨❤