Aklımdasın || TEXTİNG

3.2

"Seni seviyorum.."

Gözlerine bakarak mırıldandığımda mal mal suratıma baktı. Saniyeler sonra belimdeki elleri iki yana düştü ve ardından kendisi..

E yiğidim sen böyle her lafımda bayılacaksan işimiz var ama seninle.

Çığlığım tüm kolidorda yankılanırken kapının açılma sesini duydum.

"Allah'ım bıktık bu çocuğun bayılmasından ya!"

Ada ağlamaklı bir ifadeyle bu tarafa koşarken peşinden tüm tayfa geliyordu.

"Ne dedin de bayıldı?"

Deniz'in sorduğu soruyla dudaklarımı dişledim.

"Şey, birazcık seni seviyorum demiş olabilirim.."

Tüm gözler bana çevrilirken Eymen gülerek konuştu.

"Geçmiş olsun 3 saatten önce uyanmaz."

"Off ne bileyim ben bayılacağını ya."

Erkekler Meriç'i revire taşırken bizde arkasından gidiyorduk. İçeriye girdiğimizde hemşire Emel abla bize doğru geldi.

"Yine mi bayıldı?"

Emel abla dünyanın en normal şeyi olmuş gibi konuşurken onun da alıştığını anlamıştık.

"Abla bu sefer dozları arttır sen çünkü uzun bir süre uyanmayacak."

Ayaz'ın konuşmasıyla Emel abla gülerek başını salladı. Kenardaki koltuğa oturduğumda Derin'in gözleri üzerimdeydi. Kollarını göğsünde bağlamış, başımda dikiliyordu. Başımı iki yana sallayarak ona baktım.

"Ne bakıyorsun öyle eve geç geldiğimi gören annem gibi?"

Diğerleri gülerken Derin'in yüzünde mimik oynamıyordu.

"Bana nasıl söylemezsin? Resmen kankalık kurallarını ihlâl ediyorsun, farkında mısın?"

Göz devirdim.

"Derin ben de ne olduğunu anlamadım ki. Birden bire ağzımdan çıkıverdi işte."

"O ne demek be? Garibandır yazık, sevinsin dermiş gibi."

Ada ellerini beline yerleşirip bana bakarken Eymen ona destek çıkmıştı.

"Valla yenge söz ağızdan bir kere çıkar. Bunun geri dönüşü olmaz, şimdiden söyleyeyim. Artık yengemizsin."

Eymen'in dediklerine gülerken yeterince utanmıştım. Birden aklıma gelenlerle sinirle soludum.

İkizler burcu olunca bir anım bir anımı tutmuyordu malesef.

"Uyanması lazım şuan, sormam gereken önemli sorular var."

"Ne gibi?"

Deniz merakla sorarken dizimi sallamaya başladım.

"Bade'yi evine bırakmış mı bırakmamış mı diye soracağım."

Gözleri büyürken Defne konuştu.

"Vallahi tatlım alevlendirmek gibi olmasın ama Ayaz bile beni evime bırakmıyor.."

Sinirim giderek artıyordu.

"Evlerimiz aynı sokakta olduğu için olabilir mi sevgilim sadece soruyorum?"

Ayaz'ın dediğine gülerken Defne dudak büktü.

"Olabilir.."

"Sen soyunma odasında Bade'yle yanlız kaldın.. Ne dedi sana?"

Sevde'nin sorusunla dişlerimi sıktım.