Kabanata 6

18.2K 764 40
                                    

Kabanata 6

Tulala akong nakatingin sa kawalan, hawak-hawak ang leeg kung saan hanggang ngayon ay ramdam ko pa rin ang dampi ng labi niya. I hissed underneath my breath as I keep on staring over the horizon. It's already seven in the evening. Tulog na si Pete at sa tingin ko ay ganun din si Adam. Their adventure today must be very tiring. I can say that.

Umihip ang malamig na hangin. I closed my eyes and inhaled deeply, I should act like I'm not affected. Uuwi na ako bukas, kakausapin ko na lang si Adam na magpabook ng tickets namin ni Pete pauwi ng New York. Nabaling ang atensiyon ko sa aking cellphone nang bigla itong tumunog. It's Gelo.

Nakasimangot kong sinagot ang tawag. "Oh?"

"Good morning, Doctor Reyes!" Nahihimigan kong maganda ang gising ng mokong na ito.

"Gabi sa'min dito." I yawned. I'm sleepy even if it's still seven in the night!

"Ay, gabi pala? Edi good evening." I heard him chuckle. "Kailan ka po makakarating?"

"Maybe tomorrow? I still need to talk to my husband to book us some ticket." Napangiwi ako nang sambitin ko ang 'my husband'. Seriously?

"Seryoso na po ba 'yan, Doktora? Asawa niyo po si Sir Adam?" ani nito sa mapaglarong tono.

I rolled my eyes heavenwards. "It's just an act, don't take it seriously." He chuckled. "By the way, how's the hospital?"

"The patient you operated the last time is looking for you. Maybe he'll say thank you for what you've done."

I snorted and look at my wrist watch. "Wala ka pang duty?"

"Actually, nasa nurse station ako. Nakatambay. Ikaw, Dok? Hindi ka pa ba inaantok?"

"I'm sleepy but I'm craving for something, so I guess I need to go down. I'll hang up." Tumingala ako sa langit.

"Sige, Dok. Have a good evening!" He turned off the call making me shrugged.

We're comfortable with each other since he's a Filipino and I grew up in Philippines. Hindi naman mahirap intindihin at bigyan ng mga instraksiyon si Gelo, he's a kind guy. I wonder why he still doesn't have a girl. Gwapo naman si Gelo. Maybe he's focusing to help his family.

Nagbihis ako ng isang itim na off shoulder crop top at faded blue highwaist jeans. Pinaresan ko naman ito ng isang ankle boots. Nilugay ko ang aking buhok at hindi na nag-abala pang magmake up. Tahimik akong pumasok sa silid namin ni Pete upang kunin ang aking wallet sa side table. Nang makalabas ako ng silid ay walang ingay kong isinara ang pinto. Sa baba nalang ako kakain.

As I take two steps, I mentally face palmed to my myself. Great, I didn't bring any shawl to hide the kiss marks made by Jared this afternoon. Just great. I snorted and hissed to myself. Tinatamad na akong bumalik pa sa loob kaya tinakpan ko nalang ito gamit ang aking buhok. Naglakad ako patungo sa elevator at pinindot ang button pababa.

Nang bumukas ito ay agad akong pumasok. I immediately pressed the close, thinking Jared might came out of nowhere. It would be an awkward atmosphere for us, or I guess for me. I tap my foot on the ground as I keep glancing above, the floor number. As soon as it indicated the first floor, the elevator tings and it opened. Taas noo akong naglakad palabas, like I'm the queen of all. Well, ako naman talaga sa ilegal na mundo. I am the Queen.

Tumingala ako sa langit at napagtantong mas makulimlim ito kaysa kanina, indikasyon na parang ano nang oras ay dadanak ang nakapakalakas na ulan. Hindi na lang siguro ako magtatagal dahil baka maabutan ako, wala pa naman akong dalang payong panangga sa ulan. Tsk.

Forgetting the CEO's Son [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon