İlk Aşk

11.7K 540 53
                                    

Arabanın farlarının aydınlattığı kadar gördüğüm yolda düşüncelere daldım. Kucağımda Yaprağın oğlu Cem, yanımda ise arabayı kullanan Asaf vardı ancak bir şeyler eksik gibiydi. Yanlış giden veya unuttuğum bir şey varmış gibi içimi kemiren rahatsızlık vardı. Aniden pikabı dolduran melodimle irkildim. Cem uykuda olduğu için erken davranıp telefonu çıkarıp anında yanıtladım. Köyde telefon çekmediği için kendi melodim bana yabancı gelmişti. Telefonu kulağıma koyarken yanımdaki hareketliliğide göz ucuyla gördüm. Asaf akşam akşam beni arayan kim onu merak ediyordu.

"Alo. " uzun süre konuşmadan oturunca sesim istemsiz tırtıklı ve kalın çıkmıştı. Karşı tarafta bir kaç sesten sonra insan sesleri duyuldu.

"Alo Asel Hanımla mı görüşüyorum?" Avukatımın sesini anında tanımıştım. Tabi Sinan abi beni aramasın diye numaramı değişince avukatla irtibatımda kesilmişti.

"Ahmet Bey siz misiniz?" Hem sorusuna soruyla karşılık vermiştim hemde kim olduğu konusunda emin olmak istedim. Bu arada ağzımdan erkek ismi duyan Asaf yoldaki bakışlarını çekip çattığı kaşları ile bana baktı.

"Evet Asel Hanım. Sizi dava sonucu ile ilgili bilgilendirmek istedim. Mahkeme tarihi ertelendi. " içime derin bir nefes çektim. Demek Sinan abi anlaşmayı bozduğum için gözümü böyle korkutuyordu.

"Anladım Ahmet Bey. Duruşma tarihini bana bir kaç gün önceden mesajla bildirirseniz sevinirim." Sesim normal zamanda olduğundan göre daha kibar çıkmıştı. Asaf sabırsızca telefon konuşmamın bitmesini bekliyordu. Ki pekte sabırlı denemez. Hem mimikleri ile hemde dudak hareketleri ile kiminle konuştuğumu sorguluyordu.

"Tabiki Asel Hanım. " bir süre bekledim çünkü konuşma şekli söyleyeceklerinin devamı var diye bas bas bağırıyordu. "Aslında sizinle konuşmak istediğim bir konu daha vardı. Yanlış anlamanızı istemem ancak bir anda ortadan kaydoldunuz. Numaranız bir anda değişti. Merak ettim acaba kötü bir durum mu var diye? " anlayışla gülümsedim. Tabi adam benim gülümseyen yüzümü görmedi. Ancak gülümsemeyi gören Asaf artık sabrı taşmış olmalıki aniden telefonu elimden çekip kendi kulağına koydu.

"Alo. " kalın sesi kulaklarımı doldururken sertçe yüzüne baktım. Benden izin istemeden nasıl telefonumu elimden çeker. Kulağım Asaftayken bakışlarım kucağımda uyumak üzere olan Ceme düştü.
"Aselin kocasıyım. Asıl sen kimsin?" İstemsiz gözlerimi devirdim. Ciddi anlamda adamla tartışmaya girmişti. "Kusura bakma. Avukat olduğunu bilmiyordum. Telefonu tekrardan Asele vereyim. " bana uzatılan telefonu alırken sert bakışlarla bakmayı ihmal etmedim.

"Alo Asel Hanım sanırım sizi rahatsız ettim. Ancak ben sizin evli olduğunuzu bilmiyordum. " sesindeki hayal kırıklığı mıydı yoksa ben mi yanlış anlıyordum.

"Resmi nikah yok sadece dini nikah kıyıldı." Kulağıma Asafin homurtuları dolmuştu. 'çocuğumun babası demeyide unutma. ' yarım yamalak cümleyi anlayabilmiştim. Kıskanınca çocuktan farkı yok.

"Yinede daha çok küçük değil misin evlilik için?" Bide bunu Asafa söyle de bir güzel küfür ye. Söylediğine sadece kıkırdadım. Vereceğim cevap Asafin delirmesine sebep olabilir. "Eğer zorla evli tutuluyorsanız polisleri devreye hemen sokabilirim. " dudaklarımdaki gülümseme anında silindi. Beni Asaftan ayırmaktan bahsediyordu. Bu saatten sonra bizi sadece ölüm ayırır. Ailem için bile olsa Asafı terk etmem.

"Avukat Bey vazifeniz olmayan şeylere burnunuzu sokuyorsunuz. Ayrıca ben kocamın bebeğini taşıyorum. Bu evlilik zoraki felan değil. " sert ve savunmacı tavrım Asafı memnun etmiş olmalıki direksiyonu sıkan parmakları gevşemişti. Bir süre karşı taraftan ses çıkmadı. Sanırım hamile olduğumun şokunu atlatmak istiyordu. Yaklaşık iki ay boyunca ailem için Ahmetle birlikte çalışmıştım ve adam daha yeni evli olup hamile kaldığımı öğreniyordu.

ŞEHİRLİ-2 (Tamamlandı)Where stories live. Discover now