ŞEHİRLİ-2 (Tamamlandı)

Büyü

Gençler bölümü yayınlarken yanlışlıkla sildiğim için bölümü bir daha yazdım. Kitaba yeni karakter ekleme fırsatı buldum bu arada. Barana hayranlığından dolayı mavi_ay8 ya hitaben yazdım.

Beğenmeyi ve bol bol yorum yapmayı unutmayın. Siz ne kadar yorum yaparsanız benim o kadar yazma isteğim geliyor.

Bir çok ses uğultu şeklinde kulağıma dolmuştu ancak hiçbirini anlayamadım bile. Belkide hala kendime gelmediğim içindir. En son yaşananlar bir bir aklıma dolarken gözlerim kapalı olmasına rağmen yaş usulca yanağımdan süzüldü. Asafın başka kız için beni bırakacağına inanmıyorum. Daha günler önce beni seven adam nasıl olurda bir anda başka bir kıza aşık olup beni bırakır. Hadi diyelim aşık oldu insanlık hali ancak Asafı biraz tanıyorsam bebeklerini bırakmaz. Ben bebeklerimi bırakırım o yine bırakmaz. Biliyorum bu işin içinde başka bir iş var ve ben bunu çözene kadar Asafı Didem denen kadından uzak tutmam gerekiyor. O kadar zorluk yaşadık kolay mı öyle beni ortada bırakıp gitmek. Hem o Didem denen kızı gözüm hiç tutmadı. Asaf Filizi bile kabul etmediyse o kızı asla istemez. Benim Asafım böyle bir şey yapmaz. (Kemalim yapmaz :D) Hem eski sevgilim Buğra beni en yakın arkadaşım için terk ettiğinde bana nasıl sahip çıkmıştı. O yüzden bana tekrar aynı acıyı yaşatmaz.

"Ebe emin misin bebeklerimizin iyi olduğuna. " Asafın endişeli sesi ile gözlerim titredi. Bebeklerime bir şey olmuş olamaz. Çok yüksek bir merdivenden düşmedim. Tamam belimde ve bacaklarımda ağrı var ancak bebeklerimi kaybettiğime inanmam.

"İyi dedim ya oğlum. Kendine dikkat etsin yeter. " diye Asafa fırça çeken yaşlı kadını duydum. "Hem kadın küçücük merdivenden düşmüş ordan düşme ile bebek mi düşermiş. " evet sadece iki adım atıp merdiveni bitiriyoruz ancak bu bile korkmama yeter. Hem neden bayıldım ki. Belki de bu bayılma işi yaşadığım acıdan dolayıdır. "Siz bu deli oğlana sahip çıkın sanki kendisi merdivenlerden düşmüş düşük yapıyor. Şu haline bak. " yaşlı kadının söylenmeleri eşliğinde gözlerimi açtım. Yaşlı kadınla Filiz odadan çıkarken bakışlarım bana endişe ile bakan Asafta durdu. Ona baktığımı fark edince anında bakışlarını kaçırdı. Madem Asafı etrafımda tutmak istiyordum o zaman küçük bir oyun oynasam kimseye zararı olmaz. Acı içinde inleyip yüzümü buruşturdum. Asafta dahil odadakilerin hepsi başıma toplandı.

"Ne oldu düşük mü yapıyorsun? O yaşlı bunağa güvenmemeliydik. " Yaprağın öfkeli sesi ile gülmemek için yüzümü buruşturdum. Buda başıma toplananları dahada endişelendirdi.

"Hayır ancak her yerim ağrıyor. " diyip Asafa masumca baktım. Evet beni boşayıp başka kadına gittiği için ona öfkeliyim ancak bu kocamı bırakmak istediğim anlamına gelmiyor. Asaf uzunca gözlerime baktı. Pişmanlık aradım gözlerinde ancak yoktu. Akşam vakti olduğu için lambalar yanıyordu. Uzandığım içinde gözlerimi aldığı için yine yalancı inlemelerim ile doğruldum. "Daha fazla korku yaşatmayayım size ben odama gideyim. " acıtasyon yapıp hafifte gözlerimi yaşarttım. Asaf dayanamamış olmalı ki aniden beni kucağına aldı. Ufak bir çığlık atıp kollarımı oynuna son anda doladım. Ancak sert yüz ifadesi mutluluğumu kısa sürdürdü. Arkamdaki fısıltıları duysamda ne dediklerini anlamamıştım.

"Bu gece başında dursam senin için sorun olur mu? Bebeklerimize bir şey olmadığından emin olmalıyım. " bana bakmadan söylediği sert sözler üzerine başımı karnıma doğru eğdim. Hadi beni sevmiyorsun bunu anlarımda sana ne yaptımda da yüzüme bakmayacak kadar aramız kötü oldu.