No Mercy
(Tadeo's Pov)
Ramdam na ramdam ng aking katawan ang lamig ng gabi. Mula sa kapirasong puting sandong suot ko ang pantalon ay binalot kaagad ako ng lamig ng hangin. Mariin ang aking pagkakapikit dahil na din sa nararamdamang pagod. Pagod di dahil sa madami akong ginawa kundi dahil sa matagal na pagkakaupo at pagkakatali ng aking mga kamay sa aking likuran. Ilang sugat na din sa mukha ang malapit ng matuyo. Mabuti na lamang at ginamot iyon ni Castel nitong mga nagdaang araw.
Masakit ang aking katawan dahil sa mga natamong bugbog kasama ng pangangalay. Pero buo ang aking loob na makaalis sa lugar na ito kasama si Castel. Isasama ko siya pabalik sa syudad kahit anong mangyari.
Nakaramdam man ako ng matinding galit laban sa kanya at sa kanyang pagsisinungaling sa akin ay mas nangibabaw ang tunay kong nararamdaman para sa kanya. Importante si Castel para sa akin, mahal ko siya.
Muli sa malalim na iniisip ay mariing pagkakapikit ay napamulat ako ng marinig ko ang pagdaing ni mang dante na para bang mayroon siyang sakit na ininda. Pagkamulat ng aking mga mata ay nagulat ako sa aking nakita.
"Anong ginagawa mo dito?" Gulat na tanong ko kay lily ng makita kong may hawak itong malaking kahoy. Sa gilid niya ay ang wala ng malay na si mang dante.
Mabilis niyang inihagis sa kung saan ang hawak na kahoy at tsaka siya tumakbo patungo sa akin. "Ililigtas kita, kailangan na nating makaalis dito" nagmamadaling sabi niya sa akin habang kinakalagan ako.
Hindi kaagad ako nakapagsalita dahil sa pagkabigla sa mga nangyayari. "Ano mang oras ay darating na ang hukbo, siguradong hindi ka na bubuhayin pa ni pinuno sa oras na makita ka niya" seryosong paliwanag nito sa akin.
Hindi nagtagal ay nagtagumpay siyang makalagan ako. Mabilis akong tumayo at humakbang patungo sa daan pabalik sa nayon pero mabilis na humarang si lily sa akin.
"At saan ka pupunta?" Hindi makapaniwalang tanong niya sa akin.
Sinamaan ko siya ng tingin. "Kukuhanin ko si Castel. Hindi ako aalis ng hindi siya kasama" desididong sagot ko sa kanya.
Kaagad na nagiba ang timpla ng mukha ni lily dahil sa aking sinabi. "Nababaliw ka na ba? Mas lalo mo lang ipapahamak ang sarili mo. Wag mo ng intindihin ang makasariling batang iyon. Umalis na tayo dito" pagpupumilit niya sa akin at hinawakan pa niya ako sa aking kamay ng mahigpit para hilahin sa kung saan.
Hindi ko siya pinansin. Mabilis kong binawi ang kamay ko mula sa kanyang pagkakahawak. Hindi ako nagpapigil at kaagad akong mabilis na naglakad pabalik sa nayon. Makailang beses pa akong tinawag ni lily para pigilan pero hindi ko siya pinansin. Kahit pa ganuon ay batid ko pa din ang kanyang pagsunod sa akin.
Abot tanaw ko na sana ang tahanan nila Castel ng mapahinto ako sa aking nakita. Nakita kong pumasok duon si Franco. Dahil sa aking pagkabato ay naabutan na ako ng hinihingal na si lily.
"Aziel umalis na tayo dito" giit pa din niya sa akin.
Nang mapansin niya ang aking tinitingnan ay natahimik din siya. "Normal na iyan. Tutal naman ay sila talaga ni franco ang para sa isa't isa" sabi niya pa sa akin na ikinakunot ng aking noo.
"Anong ibig mong sabihin?" Tanong ko sa kanya.
"Nuon pa man ay alam na buong nayon na walang ibang gusto si pinuno na maging kabiyak ni Castel kundi ang kanyang kanang kamay na si Franco" sagot niya sa akin. Naikuyom ko ang aking kamao dahil sa narinig.
