[ 31 ]

2.2K 79 1
                                    

Parang lumulutang ang isip ko habang kumakain kami. Wtf. Ang daming nasa isip ko.

Ang treasure. Ang mga gunggong na yun. Itong dalawang ito.

Ang weird kasi nila. Kanina pa sila nagtitinginan ng matiim. Para ngang may kuryenteng pumapagitna dahil sa tension. Tumikhim ako ng mahina saka sila parang bumalik sa reyalidad. Nasa round table kaming tatlo kumakain, nasa left side ko si Daniel tas si Cross nasa harapan ko.

"Ang sarap nitong niluto mo Cross" sabi ko nalang para maibsan ang katahimikan. And it wasn't a lie. His sweet and sour pork was surely to die for. He looked at me, and I could see his eyes glimmer as he smiled.

"Really? You liked it? " he asked, unbelievably.

I nodded and he almost looked like a child as he smiled brightly. This is a rare scenario.

"Well, anong gusto mong ulam sa susunod? I'll cook" sabi pa nito. Para namang hindi napakali si Daniel.

"Ado-

"Ako na magluluto sa susunod" putol ni Daniel. Napatingin ako sa kanya and raised an eyebrow.

"What? Mukha ngang di ka marunong magpakulo ng tubig eh" puna ko sa kanya. Napatingin naman sya sakin.

"Uy nagpapractice kaya ako. I know how to cook" pagmamayabang pa niya.

I rolled my eyes. "Yeah, sure"

"Wait, ako ang magluluto para kang Misaki" singit naman ni Cross.

"hindi! Ako kaya"

"I asked her first!"

"Ako kaya!"

Nagbangayan pa talaga ang dalawa. Ugh.

I'm stuck with assholes.

"Stop, okay?" medyo malakas kong pigil sa kanila. It worked and they both looked at me.

"No one's stopping you guys in cooking in the kitchen. Ba't kayo nag-aaway when you both can do it?" sambit ko sa kanila.

"And right now, cooking delicious food is not our priority. Finding the treasure is" I say stopping my self from really scolding them.

Humupa naman ang emosyon nila.

"Okay, sorry" they both said in unison.

"Good. Now, get ready pupunta na tayo sa Mt. Saraye" I stood up and started to walk away. I suddenly felt heavy and my head hurt a bit. It was too late for me as everything went black.

After an hour...

I opened my heavy eyelids and tried to take the surroundings in. I was in a room which was definitely not my room. In impulse, agad akong napabangon.

"Hey, don't do that" pinigilan ako ni Cross at inalalayan nalang muna ako sa pag-upo.

"What happened?" I say. Parang walang lakas ang katawan ko. Tas para aking linalamig na naiinitan na ewan.

"You fainted. You have high fever, Misaki. You have to rest" He said rather gently.

"But I can't. The treasure, marami na tayong oras na nasasayang" I complained. We just couldn't waste time. Tatayo na sana ako pero pinigilan nya ako ulit.

"There will be a lot of time okay? Besides, tayo lang ang may alam kung nasan tayo. Si Mang Carding, he can be trusted. I guarantee you, we still can relax a bit" he tried to comfort me.

She's A Secret Agent?!✔Where stories live. Discover now