She's A Secret Agent?!✔

[ 35 ]

I smiled faintly at him as I don't know how to comfort him.

"Everything will be fine Cross, this will be over, I promised you that"

"I hope Misaki, I really hope" sabi niya pero di ko mabasa ang ekspresyon ng mukha niya ngayon.

Nagpatuloy kami sa paglalakad. Kinuha na namin ang mga flashlights namin dahil parang dumidilim na.

"Wow Cross ang ganda dito" Di makapaniwalang saad ni Daniel habang tinitignan ang mga crystallites na nasa kisame ng kweba. I silently agreed. This place is spectacular. Ang tanging naririnig lamang dito ay ang mga yapak namin at ang tubig na tumutulo galing sa crystallites sa kisame ng kuweba.

"Mom, Dad and I would spent hours here just looking at those" tukoy niya sa crystallites. "Habang nagkukuwento kami ng kung ano-ano"

He smiled at the memory and I couldn't help but feel sad for him. He really loved his family.

"And at night we would camp outside watching the stars as we'd cuddle" He looked so distant now. I wish I could erase all the pain from him.

"Guys! Tingnan niyo to" Agad naming pinuntahan si Daniel na nasa isang gilid ng kuweba.
May dala-dala pa itong magnifying glass.

"Wait, don't tell me you brought that thing this entire trip?" Maang na tanong ko kay Daniel pagtutukoy ko sa magnifying glass.

"Oo naman" He exclaims as if it's the most obvious thing int the world. "Now come closer, there's something weird there.

He ushered us. We looked through the magnifying glass at totoo yun. There was like a key shaped carved on the wall. Napasinghap kami.

It looked like Cross' necklace.

Di na kailangan pang sabihan si Cross dahil kinuha na niya ang kwintas niya and placed it in the carved up stone. Di kami nakahinga ng makitang saktong sakto ito doon.

Naghintay kami pero walang nangyari.

"Oh so ano?"

Naputol ang sasabihin ni Daniel ng biglang may paggalaw ng lupa. Nagkatinginan kaming tatlo at muntik na kaming tumakbo sa pag-aakalang lindol yun.

Suddenly at the wall beside the key, it made a shape of a door and it slid open. Napanganga kami. Shit, this cave is full of secrets.

Tinutukan namin ang loob ng flashlights namin at nakitang may matarik na hagdan pababa. The stairs was made of stones. It looked never ending.

"After you?" Tanong ni Daniel as he gulped.

Sinamaan ko siya ng tingin at itinulak paloob.

"Huy Misaki! Wag!" reklamo pa niya na para pang natatakot. Nag eechoe ang sigaw niya sa kweba.

"Mauna ka na ang bakla mo naman" sabi ko sa kanya tsaka siya marahan na itinulak uli.

"Okay,okay, maghintay ka nga" sabi pa nito at iniayos ang bag niya. Ibababa na sana niya ang paa niya sa hagdanan.

"boo!"medyo marahan kong sigaw sa kaniya. Napasigaw siya ng mapakas at bago ko pa namalayan ang nangyayari ay naout balance na siya at nahuhulog na sa hagdan.

"Puta" Napamura ako ng makita ang masakit na sinapit ni Daniel na umiikot ikot na sa kakahulog sa hagdan. We quickly descended the stairs as we reached Daniel rubbing his head. Medyo mataas pa man ang hagdan na yun.

"Ouch! Ang sakit! It hurts!" parang naiiyak na na sambit ni Daniel. Siguro kung nasa ibang sitwasyon kami tatawa na ako. Pero dahil gaga ako natawa nalang talaga ako. HAHAHAHHA