Sugar & Brownies [ Wang Yibo × Xiao Zhan]

ငါ့ကိုမကိုက္နဲ႔

ေနေရာင္ျခည္ေႏြးေႏြးက ေျမျပင္ေပၚသို႔ လင္းလက္စြာ ဆင္းသက္ေနသည္ျဖစ္ရာ သစ္ပင္မ်ား၏ အကိုင္းအခက္မ်ားၾကားမွ ေနေရာင္ေၾကာင့္ ေျမျပင္ေပၚ၌ အစက္အေျပာက္ေလးမ်ားစြာ ျဖစ္ေပၚတည္႐ွိေနေလသည္။ ေလညင္းက ႏူးညံ့စြာ တိုက္ခတ္လိုက္ေသာအခါ အပင္၏ အကိုင္းအခက္ပြတ္တိုက္သံမ်ား ၊ အရြက္မ်ား၏ လႈပ္႐ွားသံမ်ားက သဘာဝအတိုင္း ထြက္ေပၚလာသည္။

ေနဝင္ခါနီးကာလျဖစ္သည့္တိုင္ အလင္းေရာင္က တည္႐ွိေနဆဲပင္။

လမ္းမေပၚ၌ လူေပါင္းမ်ားစြာ ဟိုဟိုဒီဒီအလို႐ွိရာ သြားလာေနၾကသည့္ ျမင္ကြင္းက ေ႐ွာင္းက်န္႔အတြက္ အနည္းငယ္ေတာ့ မ်က္စိ႐ႈပ္စရာ ျဖစ္ေနသည္။ ယခင္ Reality ၌႐ွိစဥ္က အျမဲလိုလို အိမ္ကပ္ဂူေအာင္းေနေလ့ ႐ွိေသာေၾကာင့္ ထိုသို႔ျဖစ္သည္ ထင္ပါရဲ႕။

အိမ္ထဲ၌ ေနကာ အခ်ိန္ျပည့္ စာေရးရန္ ေခါင္းေျခာက္မတက္စဥ္းစားမည္။ ဗိုက္ဆာလွ်င္ အသင့္လုပ္ေခါက္ဆြဲဘူးမ်ား ၊ အသင့္ခ်က္ထမင္းမ်ား ဝယ္စားမည္။ ေခါက္ဆြဲေျခာက္မ်ား ကုန္သြား၍ သြားမဝယ္ႏုိင္ေသာအခါမ်ိဳးတြင္ ေခ်ာကလက္မ်ားစားလိုက္ ၊ ေကာ္ဖီမ်ားကို ဗိုက္ျပည့္ေအာင္ ေရတစ္ပိႆာျဖင့္ ေဖ်ာ္ေသာက္လိုက္ႏွင့္ လုပ္ခဲ့ဖူးသည္။

ခြၽင္းခ်က္ကေတာ့ ပိုက္ဆံမ႐ွိ၍မဟုတ္ပါ။ ဒီတိုင္းကို အျပင္မထြက္ခ်င္၍ ျဖစ္သည္။ တနည္းေျပာရလွ်င္ ပ်င္းသည္ဟု ဆို၍ရႏုိင္မလား။

လူစုလူေဝးေနရာမ်ားကို ေ႐ွာင္းက်န္႔မႀကိဳက္ပါ။ သူ၏ အေမေသဆံုးသြားၿပီးခ်ိန္မွစကာ ပံုမွန္အေျခအေနျပန္ရရန္ အမ်ားႀကီး ႀကိဳးစားခဲ့ရသည္။ အမ်ားႀကီးခက္ခဲခဲ့သည္။

အေရာင္အေသြးမ်ိဳးစံု၊ အသြင္ျပင္မ်ိဳးစံုႏွင့္ ဆိုင္ခန္းတြဲမ်ား ၊ စားေသာက္ဆိုင္မ်ား ၊ ေကာ္ဖီဆိုင္မ်ားက လမ္းမႀကီး၏ တဖက္တခ်က္စီ၌ တည္႐ွိေနေလသည္။

" ခရမ္းရင့္ရင့္အိပ္မက္ " ဆိုေသာ ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးထဲ၌ လူမ်ားက ျပည့္လ်ွံေနသည့္ ျမင္ကြင္းက ေ႐ွာင္းက်န္႔၏ အျမင္အာ႐ုံထဲသို႔ ေရာက္လာေလသည္။ ဆိုင္ႀကီးကို ဖက္ရြက္ဟု စဥ္းစားၾကည့္ပါက ဆိုင္အတြင္း႐ွိလူမ်ားက ေကာက္ညႇင္းေစ့ေလးမ်ား ျဖစ္ႏုိင္သည္။