Sugar & Brownies [ Wang Yibo × Xiao Zhan]

​ေျမျမႇဳပ္​ခံထားရတယ္​

​ေျမျမႇဳပ္​ခံထားရတယ္​

​ေျခာက္​​ေသြ႔​ေသာ မ်က္​ႏွာျပင္​​ေပၚသို႔ မ်က္​ရည္​တစ္​စက္​က စီးဆင္​းသြား​ေလသည္​။

နာက်င္​​ေန​ေသာ ႏွလံုးအိမ္​က အပ္​​ေပါင္​းမ်ားစြာႏွင္​့ အဆမတန္​ညႇင္​းဆဲ​ေနသလို။

ကိုကို​ေသသြားၿပီဆို​ေသာ အသိႏွင္​့အတူ ဝမ္​ရိ​ေပၚ သူ၏ ပိတ္​ထား​ေသာ မ်က္​ခြံတို႔ကို ပင္​့တင္​လိုက္​​ေလသည္​။

ျပတ္​သား႐ွင္​းလင္​း​ေသာ ျမင္​ကြင္​းအစား အလင္​း​ေရာင္က စူး႐ွစြာ ဝင္​​ေရာက္​လာ​ရာ...။

မ်က္​ရည္​တို႔ႏွင္​့ ျပည္​့ႏွက္​​ေန​ေလၿပီး​ေသာ မ်က္​လံုးအိမ္​​၏ ျမင္​ကြင္​းက ဝါးတားတား။

ဝမ္​ရိ​ေပၚ၏ ရင္​ဘက္​တစ္​ခုလံုးက အခ်ိန္​မ​ေရြး အရည္​​ေပ်ာ္​သြားမတတ္​ ပူ​ေလာင္​​ေန​ေလသည္​။

ကိုကို ​ေသသြားၿပီ။ ထိုအသိကသာ သူ႔ကို ဝါးၿမိဳ​ေန​ေလသည္​။

ထိုအသိ​ေၾကာင္​့ ရင္​မ်ား ပိုနာလာရသည္​။

လြန္​ခဲ့​ေသာ အခ်ိန္​က​ေတာင္​ ခ်စ္​ခ်စ္​ခင္​ခင္​ႏွင္​့ သူ​ေပး​ေသာ ၾကင္​နာမႈတို႔ကို ခံယူ​ေနခဲ့သည္​့ ကိုကိုက ဘာ​ေၾကာင္​့ သတ္​​ေသသြားျပန္​တာလဲ။

မဟုတ္​ဘူး။ အိမ္​ထဲက တစ္​စံုတစ္​​ေယာက္​ကမ်ား လုပ္​ၾကံသြားသလား။

ကိုကို႔ကို​ေတြ႔ၿပီးသည္​့ စကၠန္​႔ပိုင္​းအတြင္​း ​ေခါင္​းပြင္​့သြားသလို ခံစားမ်ိဳးႏွင္​့အတူ ဝမ္​ရိ​ေပၚတစ္​​ေယာက္​ အ​ေမွာင္​ထုအတြင္​းသို႔ ​ေရာက္​႐ွိခဲ့ရသည္​။ သူ​ေမ့သြားတာလား။

ကိုကို႔၏ အျဖစ္​ကို ဦး​ေဏွာက္​က လက္​မခံႏုိင္​၍ အသိစိတ္​ကို ျဖတ္​​ေတာက္​ပစ္​ခဲ့ပံုရသည္​။

ဒါဆို ဝမ္​ရိ​ေပၚ အိပ္​​ေပ်ာ္​​ေနတာ ဘယ္​​ေလာက္​ၾကာၿပီလဲ။ ကိုကိုက​ေရာ ဘာျဖစ္​သြားၿပီလဲ။

လွဲအိပ္​​ေနရာမွ စိုးရိမ္​စိတ္​​မ်ားႏွင္​့ ျပည္​့ႏွက္​​ေန​ေသာ ဝမ္​ရိ​ေပၚ ထထိုင္​လိုက္​​ေလသည္​။