In love with Draco Malfoy?

27

Ik zie Noah uit de ziekenboeg lopen en daarna is alles zwart.

"Jemig Lin" zegt Ron als ik mijn ogen opendoe. Ik lig in een bed, het bed waar ik wakker werd uit mijn coma. "Je moet rusten Lin, je mag niet meer opstaan van Poppy. Een week lang niet" ik kijk rond de kamer en alleen Ron is hier. "Waar is de rest?" vraag ik hem en hij kijkt as confused as i am. "Wie bedoel je, Lin?" vraagt hij en ik hoor iemand lachen. "Je hebt niemand anders Adeline" zegt een duivelse stem en hij staat vlak achter Ron.

Ik sta op en spreek iets uit, wat ik zelf ook niet weet. Voldemort lijkt te schrikken en mijn ogen gaan wijd open. Ik lig op de grond en Hermione hangt in tranen boven mij. "Lin. Je moet rusten!" schreeuwt Mione boos en helpt me op te staan. Ze begeleidt me naar het bed en Poppy verschijnt.

"Lin schat, je blijft voor de komende dagen in bed. Er mogen maar 3 personen per dag komen om je te bezoeken. Als je wat nodig hebt, roep je maar." zegt Poppy. Ze geeft me een strenge blik en verdwijnt daarna weer. "Lin, je ogen werden groen." legt Mione uit, zodra Poppy weg is. "Ja dat zei Noah in de gangen toen ik hem ondersteboven had gehangen" "Met wie heb je hem opgehangen Lin?" ik denk na en probeer terug te gaan in mijn herinneringen.

"Je weet het wel Lin, denk dieper" ik denk als diep als ik kan en zie zijn gezicht dan. Draco Malfoy. De jongen waar ik een crush op had of nog steeds heb. De jongen die ik leuk vind. Ik glimlach en kijk Mione aan. "Kan je Draco voor me halen" vraag ik haar en ze springt op neer met een brede glimlach op haar gezicht. Ze rent weg en ik voel me slaperig. Mijn ogen vallen iets later dicht.

Ik word wakker na wat voelt als 10 minuten. Het is donker buiten en ik hoor iemand snurken. Ik kijk opzij en zie een jongen in de bed naast me liggen. Ik wil net opstaan als ik mensen hoor lopen. Ik ga weer liggen en wacht tot de verpleegsters voorbij gelopen zijn. Ik sta op en loop naar de jongen toe. "Hallo?" hoor ik de jongen zeggen als ik boven hem hang. Die stem ken ik maar al te goed.

"Draco" zeg ik vrolijk en lig haast op hem. "Jij ook hallo, Adeline" zegt hij met zijjn koude stem en ik grinnik. Hij gaat rechtop zitten en ik sta snel op. "Hoelang zit je hier al?" vraag ik als ik terug naar mijn eigen bed loop. "Sinds 13 uur denk ik?" antwoord hij en ik kijk op de klok. "Wat? Het is al 22 uur? Hoe dan?" hij grinnikt en kijkt me weer aan. "Je was aan het slapen toen ik binnen kwam. Poppy zei om je te laten rusten. Ze zei dat ik later terug kon komen maar ik zei dat ik wel zou wachten" legt hij uit

Ik glimlach en voel mezelf rood worden. Als het daglicht zou zijn, zou hij me rode wangen kunnen zien Thank god It's not. Ik kan hem amper zien, hij mij waarschijnlijk ook niet. "Ik heb een vraag" begint Draco en staat op. Hij loopt richting mij en pakt een stoel. Die hij tegenover mij zet. "Waarom moest Granger me komen halen?" omfg. He's playing with me. Hij weet het heus wel. Hermione zou haar mond niet houden. Sinds Draco Hermione niet vertrouwt. Ze moet iets gezegd hebben.

"Dat maakt nu niet meer uit" antwoord ik terug. Als hij weet wat Mione gezegd heeft gaat hij erop door. "Zullen we gewoon praten dan?" vraagt hij. Hij weet het dus echt niet.. Ik ga het hem ook niet vertellen nu. Morgen ga ik hem vertellen dat ik een relatie met hem wel. Als hij hetzelfde voelt weet ik dat. Anders niet.

"Over wat wil je praten?" vraag ik hem met een glimlach. "Geen idee, waar praten vrienden over?" "Vrienden he?" antwoord ik met een geforceerde glimlach. "Ja vrienden" antwoord hij. Nu weet ik ook waar we staan. Hij gaat nooit over me gevoelens weten. Hij vind mij niet leuk. We zijn gewoon vrienden. Ik voel een brok in mijn keel. Het is nu nog donkerder. Ik kan hem helemaal niet meer zien

Ik voel een traan opkomen en hij gaat in bed liggen. "Ik ben erg moe, zullen we morgen praten?" probeer ik zo normaal mogelijk te zeggen. "Is goed. Slaaplekker Adeline" ik kijk nog één keer zijn kant op en draai me dan om. Ik heb het gevoel dat ik bekeken word, maar dat is vast Draco. Ik doe me ogen dicht en denk aan mooiere momenten, toen ik jonger was. Tenminste zo ver mijn mooie momenten gaan.

Ik word de volgende ochtend wakker en ik draai me gelijk om. Draco is er niet meer. Ik kijk daarna gelijk op mijn alarm en zie dat het 10:23 is op 25 december is. 1ste kerstdag, dat betekent dat iedereen vrij is. Zal ik naar ze toe gaan? Onee, ik mocht niks doen van Poppy. Kut. Ik sta op uit bed en loop door de ziekenboeg heen. Ik zie de douches aan de rechterkant en loop naar binnen, ik pak een handdoek uit de kast en zie er ook kleren liggen. Ik zie een paar outfits liggen, maar kan moeilijk kiezen. Ik voel me er niet heel comfortabel bij om iemands kleren te dragen.

Ik pak de outfit en hang het op naast mijn handdoek. Ik doe de douche aan en voel het hete water op mijn lichaam. Al mijn zorgen vergeet ik in de douche, na wat voelt als 10 minuten doe ik de kraan uit. Ik pak mijn handdoek en veeg me droog. Ik trek me outfit aan en voel me stukken beter als eerder vandaag. Ik doe nog wat dikke sokken aan en verlaat de douches.

Ik kijk naar de klok en zie dat het iets over 11 is. Ik trek mijn gympen aan en verlaat de ziekenboeg. Ookal mocht het niet van Poppy, Ik voel me ziek als ik in de ziekenboeg ben, terwijl ik me daar juist beter in moet voelen. Ik zie dat mensen me raar aankijken, maar negeer het gewoon. Geen tijd voor negativiteit, vooral niet op kerst en zo vroeg in de ochtend. Ik klop aan op mijn deur en Hermione opent de deur. Ze knuffelt me en laat me binnen. Ze begeleidt me naar het bed, alsof ik dat zelf niet kan.

"Jemig Lin, je moest rusten van Poppy" zegt ze in een angstige toon. "Ik word gek van de ziekenboeg, ik ben niet ziek" exclameer ik. Ze kijkt me aan en zucht. "Als iemand het vraagt, je mocht weg van Poppy. Omdat het kerst is. Oké?" ik lach kort en ze blijft me serieus aan kijken. "Oké moeder" grap ik en er verschijnt een klein glimlachje op haar gezicht, die niet lang blijft. Ze pakt een haarborstel en geeft het aan mij.

Ik rol mijn ogen en loop naar de spiegel, ik kam mijn haar uit en pak ook gelijk een outfit om aan te trekken. Ik voel me vies in iemand anders haar kleren. ---Zie foto, voor outfit---

Ik trek mijn outfit aan en loop de badkamer weer uit. Ik ga op mijn bed zitten en Mione komt naast me zitten. "Ik wil je nog altijd vragen hoe het is gegaan met Draco gisteren" ik zie haar vol spanning wachten en weet niet hoe ik dit allemaal moet zeggen. Ik probeer de woorden te vinden en ga in kleermakerszit op het bed zitten.

"We hebben gepraat, als vrienden" "Als vrienden?" ze kijkt me ongelovig aan en ik knik. "Wat is er gebeurd?" vraagt ze me en ik slik en kijk haar gelijk weer aan. "Het is niet belangrijk, ik weet nu dat ik hem niet leuk vind, en hij vind mij ook niet leuk" antwoord ik met een glimlach. Ik weet niet of het een gemeende glimlach is, of een geforceerde. Het maakt niet uit, ik moet me nu focussen op mezelf en niet op jongens. Ze brengen me teveel drama.

Hermione glimlacht en staat op. "Noah heeft iets voor je gekocht" zegt ze met rollende ogen. Ze pakt het tasje en geeft het aan me. "Waarom mag je Noah eigenlijk niet?" vraag ik haar als ik het tasje pak. Ik zet het naast me neer en kijk haar met een vragende blik aan. "Hij probeert te veel" antwoord ze kort en krachtig. "Ik hou nog steeds van hem Mione, maar ik ga geen relatie meer met hem nemen. That's for sure. So Don't worry!" zeg ik en glimlach kort.