Zawgyi
"ဒီမွာ ခဏထိုင္ၾကအံုးေနာ္
ေဂ်ာင္းကုကို ေဆးလိမ္းေပးဖို႔ ကိုယ္ေဆးေသတၱာသြားယူလိုက္ဦးမယ္"
အိမ္လိုက္ခဲ့ၾကပါလားဆိုသည့္ ထယ္ေယာင္း၏ စကားေၾကာင့္ ေဂ်ာင္းကုႏွင့္ ဂ်ီမင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ ထယ္ေယာင္းအိမ္သို႔ ပါလာခဲ့ၾကသည္...
"ဂ်ီမင္း..."
ထယ္ေယာင္းအိမ္သို႔ မ်က္လံုးကစားရင္း
ေခၚလိုက္သည့္ ေဂ်ာင္းကုအသံမွာ ခပ္တိုးတိုးရယ္....
"ဘာလဲ"
"ငါ့ကိုတစ္ခ်က္ေလာက္႐ိုက္ၾကည့္စမ္းပါ"
ေျဖာင္းခနဲ႐ိုက္သံအဆံုး နာက်င္သြားေသာလက္တစ္စံုေၾကာင့္ ထယ္ထယ့္အိမ္ေရာက္ေနသည္မွာ အိပ္မက္ေတာ့မျဖစ္ႏိုင္....
႐ိုက္လိုက္လို႔ နာသြားတတ္တဲ့ အိပ္မက္မ်ိဳး႐ွိလို႔လား...
မ်က္လံုးေလး ကလယ္ကလယ္ႏွင့္စဥ္းစားရင္း
ဂ်ီမင္းကိုလွမ္းၾကည့္ေတာ့ သေကာင့္သားက
ထယ္ထယ္ခ်ထားေပးတဲ့ မုန္႔ေတြနဲ႔ သာယာေနေလၿပီ...
"ဂ်ီမင္း...ငါ...ငါ ထယ္ထယ့္အေ႐ွ႕မွာဘာေတြ လုပ္လိုက္မိၿပီလဲ...."
ကားနွင့္ တိုက္မိမလိုျဖစ္တုန္းက ကားပိုင္႐ွင္မွာ ထယ္ေယာင္းျဖစ္မယ္ဟု မထင္ထားမိပဲ မိမိေျပာခ်င္တာ ေျပာခ်လိုက္သည္မ်ားကို သတိရလာသည္ ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္
ေဂ်ာင္းကုမ်က္ႏွာေလးမွာ ငိုမဲ့မဲ့ျဖစ္လာေလသည္...
"အခုမွ လာငိုေနလည္း မင္းအေဖက မသနားဘူးေနာ္
ဘယ္ႏွယ့္ လုပ္ခ်င္တာေတြ ဇြတ္လုပ္ထားၿပီးေတာ့"
အားေပးေဖာ္မရတဲ့ေကာင္
ႏွစ္သိမ့္ေပးေဖာ္မရတဲ့ေကာင္
လူယုတ္မာေကာင္
"ငါ့ကိုႀကိတ္ၿပီး ေမတၱာပို႔မေနနဲ႔ေနာ္
မင္းပို႔သတဲ့ ေမတၱာက ငါ့လိုသူေတာ္ေကာင္းေလးေပၚ
မသက္ေရာက္ဘူး..."
စားပြဲေပၚ႐ွိထယ္ထယ္ခ်ေပးထားေသာ မုန္႔မ်ားႏွင့္ အပိုစကားေတြ သိပ္ေျပာေသာဂ်ီမင္းအား
ေဂ်ာင္းကု လွမ္းေပါက္လိုက္စဥ္မွာပင္
ေဆးေသတၱာကိုင္ကာ အခ်ိန္ေကာက္ေရာက္ခ်လာသည့္
ထယ္ထယ့္အား ထိမွန္ကုန္၏....
YOU ARE READING
BYEOL (ၾကယ္ကေလး)
Fanfictionစိတ္ဆိုးၾကည့္ခ်င္တာေတာင္ ကိုယ့္ဘ၀ကို ေတြးၿပီး စိတ္ေလ်ာ့လိုက္ရတာမ်ိဳး~~ ခင္ဗ်ားခ်စ္ေပးတဲ့ Fanboysေလးေတြထဲမွာ က်ြန္ေတာ္ ပါမယ္မဟုတ္လား Tae? Fanboyတစ္ေယာက္နဲ႔ သူရဲ႕Idolေလးတစ္ေယာက္ အေၾကာင္း.......... ...
