Zawgyi
ေက်ာင္းတက္ရသည့္ ရက္ေတြ
ျမန္ျမန္ကုန္ေစရန္ ေဂ်ာင္းကု
ညအိပ္ရာ ဝင္တုိင္း
ဆုေတာင္းေနတတ္သည္....
ေက်ာင္းပိတ္ရက္ကို
ေဂ်ာင္းကု အျမန္ပင္ေရာက္ခ်င္လွၿပီ...
ပ်င္းရိဖြယ္ ေကာင္းလွသည့္စာေတြကို
ဦးေႏွာက္က လက္ခံေနရည္မွာ
အေတာ္ပင္ ၿငီးေငြ႔ဖြယ္ ေကာင္းလြန္းလွည္...
"စာမၾကည့္ခ်င္ဘူး"
အတန္းတစ္ေနရာတြင္
ဂ်ီမင္းႏွင့္ စာအတူၾကည့္ရင္း
ေဂ်ာင္းကု ညည္းညဴေျပာဆိုလိုက္သည္...
"မင္းက ဘာကိုၾကည့္ခ်င္တာလဲ"
"ထယ္ထယ့္ကိုပဲ ၾကည့္ခ်င္တာ"
ရံႈ့မဲ့ျပေသာ ဂ်ီမင္းမ်က္ႏွာကို
ေဂ်ာင္းကု သတိပင္မထားလိုက္...
ဒီေန႔က ေသာၾကာေန႔ျဖစ္သည္မို႔သာ
ေဂ်ာင္းကု မနည္းအားတင္းထားရတာ..
ထယ္ေယာင္းကို တကယ္ပင္လြမ္းေနၿပီ...
"ေဂ်ာင္းကု ဒီေန႔အျပန္ ငါ့အိမ္လိုက္မွာလား"
"ဟင့္အင္း...."
ထူးထူးဆန္းဆန္း မိမိအိမ္လိုက္မည္ကို
ျငင္းေနေသာ ေဂ်ာင္းကုေလးပါပဲ
ပံုမွန္ဆို အိမ္လိုက္၍ တျဖဲႏွျဖဲ
လိုက္ငတ္ေနက်ေလ.....
လြမ္းဖ်ားလြမ္းနာက်ေနေသာ
သူငယ္ခ်င္းေလးကို
ဂ်ီမင္းၾကည့္မရသည္မွာကေတာ့ အမွန္ပင္...
ေသာက္ပိုေတြပါလား
မသိရင္ ၇ႏွစ္ေလာက္မေတြ႔ရေတာ့တာက်ေနတာပဲ
ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္တြင္
ဂ်ီမင္းကိုပင္ မႏႈတ္ဆက္ႏိုင္ပဲ
အိမ္ကလာႀကိဳသည့္ ကားေပၚ
ေဂ်ာင္းကုတက္သြားေလေတာ့သည္...
"ေအာ္ ေစာင္ခါးရက္ကို လြမ္းတာနဲ႔
သူငယ္ခ်င္းကိုေတာင္ ႏႈတ္မဆက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး"
သနားစရာေကာင္းလြန္းလွေသာ
ဂ်ီမင္းေလးပဲ...
အဟင့္ ဝမ္းနည္းတယ္.....အရမ္း!!
_________________________________
ပံုမွန္ နံနက္ခင္းေလးလို
ေဂ်ာင္းကု ေနာက္က်မွ အိပ္ရာကႏိုးလာခဲ့သည္...
ေက်ာင္းမွျပန္ေရာက္ ကတည္းက
အိပ္ေပ်ာ္သြားေသာ္ျငားလည္းေပါ့....
YOU ARE READING
BYEOL (ၾကယ္ကေလး)
Fanfictionစိတ္ဆိုးၾကည့္ခ်င္တာေတာင္ ကိုယ့္ဘ၀ကို ေတြးၿပီး စိတ္ေလ်ာ့လိုက္ရတာမ်ိဳး~~ ခင္ဗ်ားခ်စ္ေပးတဲ့ Fanboysေလးေတြထဲမွာ က်ြန္ေတာ္ ပါမယ္မဟုတ္လား Tae? Fanboyတစ္ေယာက္နဲ႔ သူရဲ႕Idolေလးတစ္ေယာက္ အေၾကာင္း.......... ...
