Faded Memories

CHAPTER 18

Tragedy
Gab's POV
Hindi agad ako nakagalaw. Napako ako sa kinatatayuan ko ng makilala ang boses ng nagsalita.

"Long time no see Gabby" Mas lalo akong nanginig sa sinabi niya.

Gabby he is the only one calling me on that kind of name.

Everything happen five years ago flew back again to my memories.

Nanumig ang mata ko at nanginig ang buong katawan ko sa mga naalala ko.

On how stupid I am trusting him and how he make me live with monster inside myself. On how I became afraid because of my own feelin and emotion. On how he plant a shit on my memories and ruin everything that is placed.

I hate him doing it. I hate him on coming into my life. I hate to see him and hear his voice again. I hate that I hate the fact that I love this kind of bullshit man.
Nararamdaman ko ang pagtutubig ng mata ko pero mata pang ko siyang hinarap.

"Finally na kita ulit kita" Similar sa labi niya ang isang ngiti.

"Anong kailangan mo Tyron? " Nangangarag ang boses ko dahil sa pagpipigil ko ng luha ko.

"Can we talk? "

Napangisi ako sa sinabi niya.

"Wala na tayong dapat pag usapan Tyron" That's the last words I said before walking away on him.

"Gabby" I can still heard him calling me with that damn nickname.

And his feet running to follow me. Pero bago niya pa ako maabutan ay nakasakay na ako sa kotse.

I don't know. I just feel terrified, parang bumalik lahat. Nanginginig ang buong katawan ko at patuloy ang pag tulo ng luha ko sa hindi maipaliwanag na dahilan.

Iniyuko ko ang ulo ko sa manibela dahil sa patuloy na pag iyak ko.

I feel what I feel everytime I have my phobia attack. All I want to do is to be alone and hurt myself. But this time I just want to see and talk to Zack.

Napalingon ako ng kumatok siya sa bintana ng kotse.

Agad kong ini start ang kotse.

Humarang siya sa unahan nito at pinigilan akong patakbuhin ang kotse.

Bumusina ako at agad naman siyang napalayo kaya nagkaroon ako ng pagkakataon na umalis.

Hindi matigil ang pag tulo ng luha ko habang pinapatakbo ang sasakyan.

Sinubukan ko tawagan si Zack.

'The number you have dialed is out of coverage are' yun ang paulit ulit nang sagot ng teller sa kabilang linya.

Ilang miss call ang iniwana ko at mga voice mail.

'Answer my call please, love I need you now'

Mabilis akong napa baling ng sasakyan dahil sa muntik na akong mabangga.

Hindi ko alam kung anong gagawing ko.

My parents don't know what happen and what is with me.

I'm afraid that they might be stress kaya hindi ko sinabi.

Sa club ako nagpunta matapos non. Ayokong umuwi sa bahay ng ganito ang kalagayan ko.

I was sitting at couch alone nang may umupo sa unahan ko.

I'm a bit topsy kaya medyo hindi ko agad ito namukhaan.

"Gabby" Nangilabot ulit ang katawan ko sa pa nga law ang pagkakataon.