Faded Memories

CHAPTER 29

Merry Christmas... I love you all

Unexpected

Zack's POV

Hindi ko alam kung paano ganoon kabilis magbago ang mood niya, When I saw her kanina ay sobrang lungkot ng mukha niya.

She's so sad, I try to ask her but I saw the different side of herself, halos dalawang linggo narin siyang nadadalas sa kumpaniya namin and she always with a smile on her face, pero ngayon iba, she look so sad. 

Hindi ko maintindihan kung bakit hindi ako komportable sa kinikilos niya, kahit pilitin kong alisin ang atensyon ko sakaniya at ituon sa meetng pero wala, in the end nahuhuli ko nalang ang sarili kong tinitignan siya habang tulala siya sa kung saan.

I insist to show her the site kung saan magtatayo ng bagong mall,I can look at it alone pero gustong gusto kong malaman ang dahilan kung bakit iba ang mood nya, I badly want to know it, pakiramdam ko kasi magiging komportable nako pag nakita kong okay na siya. 

I walk normally pero napansin kong hindi na siya sumusunod so I stop to check on her.

And I wish I didn't look dahil hindi ko na maalis ang tingin ko sakaniya. Walang kakaiba sa itsura niya pero kusang bumilis ang tibok ng puso ko sa hindi malamang dahilan.

She's glaring at me with her both hands on her waist but on how she moved her hair on the side and her deep breath my heart beat so fast.

"Can you walk slower, hindi kita mahabol" mabigat ang paghinga niya sa bawat bigkas ng salita ibigsabihin ay napagod talaga siya. I look at her foot, naka heels siya at halata duon na pagod na siya.

Bakit ba kailangan niya pa kasing mag heels, she can use where she's comfortable. 

"Ang liit mo kasi" pang aasar ko sakaniya saka muling naglakad, I walk slower para naman maabutan niya ako and even it's not my normal walk but I tried and good thing nasabayan niya naman ako.

"What's the problem?" I tried to ask her again.

"Let just say that there are always a words that we wish to hear in one person, but when we actually hear it, it will tear you apart and hurt you so much" kasabay ng pagsabi niya noon ay paglingon ko sakaniya. Nakita ko kung paano namio ang luha sa dulo ng mata niya at kung paano siya nalungkot but she smile, she smile to hid the pain. I know it's fake but she can make the smile so true para lang matakpan ang lungkot niya.

"Forget it, hindi naman mahalaga yun" wika niya saka pumasok sa department office.

Parang ayaw tanggapin ng sistema ko na para sakaniya ay hindi mahalaga yun, but for me, kailangan niyang layuan kung sino ang nananakit sakaniya. She's very nice and I don't think that she deserve that pain.

When we first meet, she apologize and tell me that she don't want to talk about the guy. And now I'm curious who's the guy.

Nang nasa kotse na kami ay nagpatugtog siya, I don't like someone touching my things pero siya lang ang walang paki-alam sa sasabihin ko kaya hindi na ako nagreklamo.

The song started fine pero habang tumatagal ay sumasakit ang ulo ko, hanggang sa may lumabas na kung ano sa memorya ko. It's me with a girl in a consert, masyadong malabo ang ala-ala na nakikita ko at sumasakit lang lalo ang ulo ko dahil dito.

All I can see is a blur face of a girl enjoying a performance of a band or a concert with the same song.

I ask her to change the song, good thing she did pero hindi mawala sa isip ko kung ano ang nangyayari at ano ang nakita ko sa ala ala ko.

Nang makarating kami satheme part I saw how she's amaze in the place, I am too pero pabagsak na ito kaya pinapabenta ng may ari ang site.

I'm about to call her para ayaing mag libot libot but she's talking to the kids, she smile so wide o them before giving her chocolate to them. Nang makaalis ang mga bata ay nakita ko kung paano siya nanghinayang sa binigay niya, halata naan kasing gutom siya.

I find a food stall near uspara makabili ng pagkain, when I came back she's not there, umikot ikot ako hanggang sa napansin siya mula sa malayo. I'm about to run nang makita siyang sumalampak sa sahig ng maabot ang lobo. 

Everyone is looking at her but she just gave them a smile before leaving them, sinundan ko siya at napangiti ako sa nakita ko, she gave the balloon to the little girl that's crying.

She's so kind, yun lang ang masasabi ko habang tinitignan siya mula sa malayo, hindi ko ine-expect na ganito siya, I think of her as just simple talkative girl but this time she's more than I expect.

Naupo siya sa isang bench at dun ko napansin ang sugat niya sa tuhod, maybe she's hurt because of the balloon, mabuti nalang at may napansin akong pharmacy malapit dito kaya dumaan muna ako para bulhan siya ng kahit band aid.

"Your coming or I'll kiss you"nanlaki ang mata ko nang mabilis niyang nilapit ang mukha niya saakin. God dammit the same fast heartbeat came back again and the same hot feeling I get looking at her soft pinkish lips.

"Okay I'll come" kusang bumukas ang bibig ko, I'm not this kind of person na basta basta nalang sumusunod even I am blackmailed I can do anything I want but this girl can do it to me.

Agad niya akong hinila paalis sa kinauupuan namin, I can see how she enjoy it in here. 

We try some rides at ang iilang shows ay pinanood namin. I'll admit it, hindi ko namalayan ang oras habang kasama ko siya, it's like everything is nothing I just want to enjoy being with her and I did it. 

"Tara na" she said habang nakapangalumbaba sa kotse ko

"What?" I ask her

"Ihatid moko, I don't have car" she smile at me.

"You wish" I teased her.

Lumapit siya saakin at muli nanamang bualik ang kakaibang reaksyon ng katawan ko ng muli niyang ilapit ang mukha niya saakin.

"Do it or I'll kiss you" It's look like she's enjoying using that move.

Sa huli ay wala akong nagawa kundi ihatid siya, hindi ko maiwasang tignan siya habang umiidlip, she looks like angel sleeping. Parang ang babaeng ito ay hindi maingay kung titignan mo siya habang nagpapahinga but looks really can deceive.

"Thank You and good night" paalam niya saakin pero tinitigan ko lang siya.

Kita ko kung paano nangunot ang noo niya nang hindi ko siya batiin pabalik.

Muli niyang nilapit ang mukha niya saakin.

"You not gonna great back?" mas lumapit siya habang tinatanong ako.

Ilang sandaling titigan ay nakita ko ang pagtawa niya. 

"You really got by that move" tumatawang wika niya

"I need to use it more often"dagdag niya saka tumitig saakin.

Hindi ko alam pero kusang gumalaw ang kamay ko para higitin siya at ilapat ang labi ko sa malambot niyang labi. I didn't plan this but I never regret this.

Kusang pumikit ang mata ko sa hindi mapaliwanang na dahilan. I push my lips into her and add more desire on it. 

Ilang minuto ang nakalipas nang magising ako sa sarili ko. I remove my lips as fast as I could. Kitang kita sa mukha niya ang gulat sa ginawa ko.

"You can't use it more often or that would happen often too" I smiled at her before leaving her in shock.

Kahit ako ay nagulat din sa ginawa ko pero usang gumuhit ang ngiti sa labi ko. A unexpected sweet kiss for her that I would not regret.