Glitch (Jenlisa Fanfiction/Tagalog) ✔

Epilogue

Nandito ako ngayon sa office ko abang pinagmamasdan ang city mula dito sa kinauupuan ko. The city is always busted as ever. I can already hear the honking cars kahit hindi ko naman talaga naririnig. This is one of my euphoria. Seeing the city so busy while others are so wild and free at ginagawa ang mga ikinasasaya nila. I smiled while inhaling a deep air. My smile is now real and genuine. Everything went well .an

Its been ten years since noong na reunite kami ni Jennie and things have been going well pero bago makapagtawaran lahat ay nagkagulo muna lahat sa condo ko pagkabalik namin ni Jennie.

Iniwan ko muna saglit si Jennie sa condominium. Bibii kasi ako ng pagkain dahil ngayon ko lang naalala na sa hindi ako nag grocery bago umalis papunta Island. Ito nga napatagal ang pag grocey ko kasi good for 1 week ang mga binili ko at buti nalang hindi sumama si Jennie dahil inabot ako ng dalawang oras kakapamili plus ang haba pa ng pila sa super market kaya nagpatagal pa lalo.

Nagmadali na akong mag drive papunta sa condominuim dahil namiss ko kaagad si Jennie. Naglalakad na ako sa hallway at madaling madali na binuksan ang pinto ng room ko.

Pagpasok ko ay nakapatay ang ilaw na ipinagtataka ko. Kakagaling ko lang kasi sa liwanag kaya nagaadjust pa ang mata ko sa dilim tsaka ang tagal ko na kasing hindi nakakasama sa mga mission kaya hirap na ako mag-adjust sa dilim. Siguro tulog si Jennie at dahan dahan kong isinara ang pinto. Pagkaarap ko ay biglang bumukas ang ilaw at nagsigawan ang mga tao sa harap ko.

"Well come back!" Sigaw nila. At sa sinasabi kong sila ay as in sila talaga lahat.

Bigla nalang kumulo ang dugo ko nang nakita ko si Hoseok na nasa gitna at nakatingin sa akin ng may malaking ngiti na tuwang tuwa pa nang makita ako. Nabilatawan ko nalang ang mga pinamili ko at biglang sinunggaban ng suntok sa mukha si Hoseok na ikinasigaw nilang lahat.

Nasa lapag na siya ngayon at tinadtad ko siya ng suntok hanggang sa dumugo ang ilog niya at mamaga ang kanang mata niya. Hindi ako nagsasalita pero kitang ita sa mata ko ang pagkairita ko dahil nakita ko siya.

"Lisa! Ano ba tigil na!" Sigaw sa akin ni Kuya.

"Lisa stop!" Sabi ni Jisoo.

"Huy ano ba! Papatayin mo ba yan?!" Pag pigil sa akin ni JK at biglang binaltak ang braso pero siniko ko ito kaya natumba siya sa likod ko.

I heard all of them gasped at nilingon ko ng sandali si JK at nagdudugo na agad ang ilong niya.

"Stay out of this." I said in gritted teeth.

"Lisa-yah!" Sabi naman ni Jimin at Kuya na sinubukan din na pigilan ako pero sila naman ang hinarap ko.

Sa inis ko ngaon ay agad ko silang hinarap and i swer i can see the glint of fear in their eyes. I looked at them devilishly at sinimulan silang banatan ng suntok at sipa. Alam nila na hindi nila ako kaya kahit ilang buwan or araw man ako hindi sumasabak sa labanan.

Kakapitan na sana ako ni Jimin pero inunahan ko ito at pinilipit ang braso nito. Napasigaw naman siya sa sakit habang ako ay wala namang emosyon. Aning susubukan din ni Yoongi at Kuya na pigilan ako pero sinipa ko silang dalawa sa sikmura dahilan para sumalubsob sila pabalik at higit na kinakapitan ang namimilipit nilang sikmura.

Ghad, so pathetic.

"Kapatid mo ko, Lisa!" Kuya said but i just glared at him.

Napansin kong tatayo na sana si Hoseok at tinutulungan ito ni Namjoon pero sinipa ko ang mukha ni Namjoon dahilan para kapitan nag mukha niya. Si Hoseok naman sobrang laki ng mata at nginitian ko ito ng nakakakot. Sobrang grabe ang inis ko ngayon sa kanila and sorry nalang sa akanila kilala nila ako.