Düşman sınıflar (Devamı)

30#🍁

O çocuk aklımla onun hayatıma giren bir sihirbaz olduğunu düşünürdüm.Nerden çıktığını bilmediğim,adını bile sormak aklıma gelmeyen sadece yaptığı şeye odaklanmış bir kız çocuğuydum.Onu tanımıyordum daha önce hiç görmemiştim yine de onunla oyun oynamak istemiştim.O kız çocuğu hala içimde bir yerlerdeydi. "Basketbol maçı 2 hafta sonra takımlar kuruldu mu yoksa geçen senekiyle aynı mı olacak?"diye sordu bizim sınıfta olan Elif,takım kaptanı Cansu olduğu için herkes ondan bir cevap bekler gibi bakıyordu. "Evet basketbol maçı yaklaşıyor.Takımlar geçen senekiyle aynı olmayacak yeni kişiler gelecek" Ceyda "Aklında birileri var mı?"diye sordu.Cansu kafasını olumlu anlamda sallayıp "Var Murat Beyle görüşüp takıma seçilen isimleri vereceğim" Elif heycanla "Peki aklında olan isimler kimler?"diye sordu "Yakında sizde öğrenirsiniz" Ceyda kafasını belli belirsiz sallayıp "Başka okullardan da bu maçı izlemek için geleceklerdir.Yani bu sene diğer senelerden farklı olacak önceden bazı okullar biliyordu bu rekabeti,şimdi ise duymayan kimse kalmadı.Kalabalık bir ortam olacak spor salonu ne kadar büyük olsada kalabalığı kaldırmaz"diyerek düşüncelerini dile getirdi.Alya da onu onaylayarak "Haklısın Murat Bey bu konu hakkında da birşeyler düşünmüştür.Spor salonu olmazsa başka bir yer olur.Bizim için hiç fark etmez.Bu maçta her şeyimizi ortaya koyarak oynayacağız kaybedecek birşeyimiz yok arkadaşlar" Alya'nın istekli çıkan sesi herkesi coşturmaya yetmişti hepsi hep bir ağızdan bağırarak maçtan önce kurtlarını döküyorlardı.Cansu bana bakarak "Sen ne düşünüyorsun peki kazanabilirmiyiz?"diye sordu "İşiniz zor"dedim Cansu gülümseyerek "En çok bu huyunu seviyorum en azından başarırsın,kolaydır,endişelenme demiyorsun gerçek neyse onu söylüyorsun.İşimiz zor bunun bende farkındayım geçen sene Emir,Kutay,Erkan ve diğerleri yoktu Bars,Sarp,Hakan ve sınıfı vardı.Şimdi tam bir takım oldular."dedi "Sana birşey daha söyleyeyim mi?" Gözleriyle beni onayladı "İşimiz ne kadar zorda olsa biz zoru başarmak için varız"

Hiç birimizin uykusu gelmiyordu anlaşılan uzun uzun konuştuk mutfaktan seslerin gelmesiyle kızlara 'noluyor' bakışı attım.Hepimiz burda olduğumuza göre mutfaktaki kişi 12F sınıfının bir üyesiydi iyide gece vakti mutfakta ne işi olabilirlerdi ki kızlara dönerek "Bir baksak iyi olur"dedim benimle birlikte birçok kişi kalkınca "Hepinizin gelmesine gerek yok ne oluyor diye bakıp geleceğiz"dedim beni onaylayarak kalktıkları yere tekrar oturdular.Benimle birlikte İdil,Alya,Cansu,Azra da geldi.Onlara bakarak sessiz olmalarını söyledim parmak uçlarımıza basıp ses çıkarmamaya özen göstererek mutfağın aralık olan kapısından içeriye baktım.Elindeki telefonun ışığını dolabın içine tutmuş bir Kutay bulmayı beklemiyordum açıkçası,ayrıca Murat Bey tartışma çıkmasın diye iki tane buzdolabı koydurmuştu bizim dün yaptıklarımızdan kalan köfte ve pilava bakıyordu.Kapı fazla aralık olmadığı için kızlar içeride ne olup bittiğini henüz bilmiyorlardı. Kapıdan biraz çekilerek kısık bir sesle "Anlaşılan Kutay karnını doyuramamış bizim yemeklere dadanmış"diyerek kızlara durumu özetledim.Cansu sinirle "Ben ona gösteririm şimdi"diyerek mutfağa dalmak üzereyken ona "Sakin ol"dedim

İdil "Bizim yaptığımız yemekleri zıkkımlanmasına müsade mi edelim?Burada belli bir kural içerisindeyiz bizim olana kimse dokunamaz çok yemek istiyorsa yapsın"

Kızlara sessiz olmalarını söyleyip tekrar kapıya baktım.Kutay hala aç kurtlar gibi dolaba bakıyordu.Telefonu çalınca birilerinin duymasından korkarak bekletmeden açtı.

"Ne var oğlum iş üzerindeysen ne diye arıyorsun bizi yakalatmakmı derdin?"

"......................................"

"Merak etme beni bir gören olmadı kızlar mışıl mışıl yatıyorlar ruhları bile duymayacaklar"

"..........................."

"Ne sandın oğlum karda yürür izimizi belli etmeyiz"

"......................................"

"Köftelere bak be"

"........................."

"Sabah anlarlar bizim geldiğimizi, ama o zamanda iş işten geçmiş olur"

".............................."

"Tamam geliyorum dolapta ne bulduysam alıyorum kurt gibi açım"

".................................."

"Kapat lan bir gören olacak şimdi iş üzerindeykende beni bir daha arama"

Kutay telefonu kapatarak dolaptan köfte,pilav Cansu'nun özenerek yaptığı kurabiyelere kadar alarak tezgahın üstüne koydu.Hazır hala mutfaktayken kızlarla birlikte odaya çıkarak durumu Merve'lere de anlattık onlara planımı da anlattım.Mutfak kapısının başına diktiğim Azra'dan bana mesaj gelmesiyle telefonuma baktım.

Gönderen Azra:
Hedef size doğru geliyor

Mesajı okuyarak kızlara hazır olmaları gerektiğine ait bir mesaj gönderdim.
Şuan her taraf karanlıktı ama birbirimizi göremeyecek kadar değil.Kutay elindeki tepsiyle 12F'nin kaldığı odaya doğru ilerlerken Cansu'yla İdil kapının biraz uzağında her iki köşeden tuttukları halatı kendine doğru çekerek geriyordu.Karanlık olması Kutay'ın halatı görememesini sağlayacak ve halata takılarak düşecekti

Cansu ve İdil pusuya yatmış avının kendisine yaklaşmasını bekliyordu.Bende bir köşede onları izliyorum
Kutay elindeki tepsiyle Cansu ve İdil'in gerdiği halata yaklaşırken bizde olacakları heycanla izliyorduk Kutay tamda beklediğimiz gibi halata takıldı elindeki tepsi havalanırken "Lambalar"diye bağırdım ışığın başında
duran Alya benim emrimle ışıkları açtı Sibel hızla hareket ederek havalanan tepsiyi yere düşmeden yakaladı.
Olayı şaşkınlıkla izleyen Kutay "Siz yatmıyormudunuz?"diye sordu hayal kırıklığıyla, daha çok işlerin istediği gibi gitmemesine bozulmuş gibiydi

Merve "Demekki yatmıyormuşuz?"

Bizim sesimizle dışarı çıkan 12F üyeleri bizi gördüklerine hiç de memnun olmamış gibiydiler.

İdil "Yediğimiz yemekte bile gözünüz varmış"

Cansu "Ne demişler değişmeyen varlıklar bir insanlarmış,ne kadar denerlerse denesinler oldukları kişiden ne bir adım öne nede bir adım geriye gidebiliyorlar." Cansu burda anlayamadığım bir şekilde konuyu Hakan'a getirmişti.

"Bunun adı kalp güzelim.Tersten okuduğun gibi plak değil ki sürekli sende kalsın"

"Her gece resmine bakmadan yatamıyorum." Cansu'nun dediği şeyle tek ben değil Hakan bile şaşırdı.Cansu'dan böyle bir itiraf beklemiyorduk Hakan sırıtarak "Demek düşmanına karşı beslediğin duygular hala bitmemiş"dedi Cansu yarım kaldığı sözüne devam etti. "İlla tüküreceğim" Hakan dediğiyle öylece kalırken biz kahkaha atmakla meşguldük

"Kendi eksikliklerine bakmadan başkalarında mucizeler arama benim sana duyduğum tek his nefret"

"Aklı kısa olana verilecek uzun cevaplarım yok benim he der geçerim"dedi Hakan umursamaz bir tavırla

"Sokacak lafım çokta koyacak yerin kalmamış"Cansu Hakan'a nasıl öfkeli bakıyorsa Hakan da ona aynı şekilde bakıyordu.Aramızdaki rekabetin sonucunu, kaybeden kazananı sadece bu maç belirleyecekti

Biz herşeyimizi ortaya koymaya hazırdık
Peki onlar kaybedecek bir şeyi olamayan bir takımı yenmeye hazırmıydı?