Düşman sınıflar (Devamı)

53#🍁

Hayatımda hiç birşey yolunda gitmiyordu.Bazı şeyleri kabullenmek sandığımız kadar kolay değildi kendinle ilgili acı bir gerçeği kabullenmek sana acıdan başka birşey vermeyeceksede önünde başka bir seçeneğinde yoktur.
Azra'ya kısa ve öz bir şekilde anlatmıştım birşey demesede üzüldüğünü gözlerinden farkediyordum.

Gözlerime dolan yaşların gitmesini sağlamak için kafamı gökyüzüne kaldırdım.Hayatta karşıma ne çıkarsa çıksın güçlü olmalıydım o sorunların üstesinden gelmeli bir çözüm üretmeliydim.Şuana kadar hep böyle yaptım en ufak şeyelere üzülmemem gerektiğini küçüklüğümden daha öğrenmiştim.Ağaca çıkıp düştüğümde dizlerimi kanattığım gün aklıma geldi.

"Abi"

"Efendim Asel"

"Ben şu ağaca çıkmak istiyorum ama tek başıma başaramam yardıma ihtiyacım var"

"Olmaz düşüp bir yerlerini kırmana müsade edemem hem bebeklerine ne oldu onlarla oynasana"

"Canım oynamak istemiyor o ağaca bir kez çıkmak istiyorum.Hem bak şurdaki kıpkırmızı elmayı sende görüyormusum onu almak istiyorum"

Abisi kardeşinin gösterdiği kıpkırmızı elmaya,çokta yüksekte olmayan elma ağaçlarına baktı.Bahçeli bir evde oturuyorlardı bu elma ağaçlarını da meyve versin diye babası ekmişti.Ama yinede kardeşisinin kendisinden istediği şey çok tehlikeliydi çıkarkan düşebilirdi dahası anne ve babası evde değildi.

"Abi lütfen, lütfen, lütfen çıkmama yardım et"

"Olmaz dedim Asel oraya çıkman tehlikeli düşersen annem ve babama ne derim"

Abisinin dediğinde haklılık payı olduğunu kızda biliyordu.Yinede daha önce hiç ağaca çıkmamış abisine gösterdiği elmayı da alamak istiyordu.

"Sen beni sevmiyorsun işte"

Kardeşinin kendisine böyle demesinden memnun olmamıştı.Onu o kadar çok seviyorduki bunu kelimelerle anlatması imkansızdı onu düşündüğü için böyle davranıyordu yinede kardeşinin üzülmemesi için "İstediğin elmayı ben sana alırım"

"Hayır olamaz ben kendim almak istiyorum"

İnatçı kardeşine karşı sonunda pes ederek "Tamam ama dikkat edeceksin"

"Yaşasın"

Ellerini mutlulukla çırpan kardeşine bakıp gülümsedi.

"Hadi bakalım gel yanıma"

Kız büyük bir istekle abisinin yanına gitti.

"O istediğin elmayı görüyorsun değil mi?"

Ağacın sol tarafında duran kıpkırmızı elmayı kastederek kız başıyla abisini onayladı.

"O elmayı alabilmek için o dallara basman gerekiyor bunun için ellerimle destek verip seni kaldıracağım ama çok dikkatli oluyorsun"

"Tamam"

Abisi ağaca yaklaşıp ağacın sol köşesinin altında durarak ellerini öne açıp birbirine kenetledi.

"Hadi ayaklarınla ellerimin üstüne basıp çık"

Bir ayağıyla abisinden destek alarak elleriyle de önünde durduğu dala sıkı sıkı tutunup üstüne bindi.Ellerini iki yana açarak "Başardım" diyerek sevinç çığlıkları atarken az kalsın dengesini kaybedip düşüyordu.