ေရွးေဟာင္းေနွာင္းျဖစ္ေတြ ေျပာေနၾကတဲ့
စကားေတြၾကားမွာ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ငိုက္ခ်င္လာသည္။
ခရီးပန္းလာတဲ့ အရွိန္ေၾကာင့္ေရာ
စကားသံ ဝဲဝဲေတြကေရာ ပို အိပ္ခ်င္ေစသလား
မေျပာတတ္ ၿပီးေတာ့လအခ်မ္းေျပဆိုၿပီး ေသာက္ထားတဲ့
ေခါင္ရည္ တန္ခိုးေတြေၾကာင့္လား ။
စကားေျပာေနၾကတာက ဒီ တို႔ ၿမိဳ႕ေတြမွာလို
အိမ္ေပၚမွာ ဆိုဖာထိုင္ခံုေတြနဲ႔ သာဆို အိပ္ေပ်ာ္ေနေလာက္ၿပီ
အခုေတာ့ ဒီ ေဒသေလးရဲ႕ ဧည့္ခန္းလို႔ပဲ ေျပာရမလား
မီးဖိုခန္းထဲမွာပဲ မီးဖို ပတ္ပတ္လည္ ထိုင္ခံုေတြ ဝိုင္းၿပီး
ထိုင္ကာ အုပ္စုဖြဲ႕ စကားေျပာေနၾကတာ ရိုးရာနဲ႔တူသည္။
ဒီသာ အိပ္ေပ်ာ္သြားတာနဲ႔ မီးပံုထဲ က်မွာမို႔ မနဲထိန္းေနတဲ့ၾကားက
တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ဆိုသလို ဆတ္ခနဲ ငိုက္က်သြားေသးသည္။
"မနက္ျဖန္ အေစာႀကီး ထ ရမွာဆိုေတာ့ အိပ္ၾကရေအာင္"
အိပ္ၾကရေအာင္ ဆိုမွပဲ
အေစာႀကီး ထရမယ္ ဆိုတဲ့ စကားေၾကာင့္
အိပ္ခ်င္ေျပသြားေသာ ဒီတစ္ေယာက္ အလန္႔တၾကားျဖင့္
"ဟင္ အေစာႀကီး ထရမယ္ ဘာလို႔လဲ "
တစ္ခ်ိန္လံုး တိတ္ဆိတ္ေနၿပီးမွ ထေအာ္တဲ့ ဒီ့ ကို
အားလံုးက ဝိုင္းၾကည့္ၿပီး ရီခ်င္ေနၾကတဲ့ပံုစံ
"ခရီးဆက္ရအံုးမယ္ေလ . ဒီေလး ရဲ႕ "
"ဟင္"
စိတ္ပ်က္ လက္ပ်က္ ျဖစ္သြားတဲ့ ဒီ့ ပံုစံက
ရီခ်င္စရာေကာင္းေနလို႔လား မသိ အားလံုးက
ၿပံဳးစိစိ
"ကားေနာက္မွာ မစီးရေတာ့ပါဘူး ဒီေလးရဲ႕ "
"ဟင္ တကယ္ေျပာတာလား "
ရုတ္တရက္ဆိုသလို ဝမ္းသာအားရျဖစ္သြားတာကိုလည္း
မထိန္းလိုက္နိုင္ ဒီ အဲ့ဒီကားေနာက္မွာ တကယ္
မစီးခ်င္ေတာ့ဘူး ။
"မြန္ ခ်ာ့ ေဘး ယို "
အိပ္ဖို႔အတြက္ လူစုခြဲၾကေတာ့
မနွင္းျဖဴ ဆိုတဲ့ ကေလးမေလးက ေလသံဝဲဝဲနဲ႔
ေျပာလိုက္တဲ့ တိုင္းရင္းသား စကားေလး
သူ႔ကို တိုင္တည္ၿပီး ေျပာတာ မဟုတ္ေပမယ့္
ထပ္ၿပီးေတာ့ သေဘာက်မိျပန္ၿပီ ။
ေကာင္မေလးကို မဟုတ္ဘူးေနာ္ စကားလံုးကိုေပါ့ ။
တျခားသူမၾကားေအာင္ ေမေမ့နား ကပ္ၿပီး ေမးလိုက္ရေသးသည္ ။
