Ruthless Men Series 4:Damien's Retribution

Chapter 4

Ipinilig ni Damien ang ulo habang nagmamaneho ang drayber niya at siya naman ay nasa likod nito. He was so d*mn tired with every problem he had. Ginagawa niya ang lahat upang masolusyunan ang lahat kahit pa halos lahat ng yon ay imposible pang masolusyunan.

His job has been made more difficult by the two idiots who annoy him every time he messes up. Ang sarap minsan pagsasapakin ng dalawa dahil imbis na bawasan nila ang pagod ni Damien at gawin ang mga trabaho nila. Naasar ang binata dahil para silang mga tuka ng manok na putak nang putak.

Sumasakit ang ulo niya sa dalawang iyon kaya pala sabi ni Alejandro sa kanya na better brace your ears and patience. Makakatulong nga ang dalawa ngunit sasakit naman ang ulo mo at tenga.

Damien sighed and looked out the window; he was on his way to Alejandro's house for their monthly dinner. Salitan ang tatlo kapag ang monthly dinner nila ang pinag-uusapan. He's still not allowed to have the monthly dinner because he's not married yet.

Walang mag-aasikaso ng mga pagkain kung saka-sakali dahil halos trabaho lang naman ang inaatupag niya.

And he's adamant not to set the monthly dinner in his house. Baka matandaan niya lang ang nag-iisang taong dapat ay nasa tabi niya ngayon at siya sanang kasama niya papunta sa bahay nila Alejandro.

Ilang beses na siyang nakapunta sa mga dinner na inihahanda nila kahit pa pilit siyang tumatanggi. Wala siyang magagawa lalo pa at tatlong mga hindi kataasang babae ang sinasamaan siya ng tingin.

He may have been heartless and unconcerned about others, but for his family, he will adapt and do what makes them happy. Matagal din siyang hindi nakaranas na magkaroon ng pamilya kaya kahit man lang sa bagay na iyon, itatabi niya ang pagiging walanghiya niya.

Kahit pa naiinggit siya sa mga kapatid dahil sa mga pamilya nila. Still he wanted to bond with them. Kahit sa bagay na iyon nalang siya nagiging tao. Kahit sa bagay na iyon nalang kahit papano ay normal siya. Damien made sure he had gifts for his brothers' wives and their children.

Bumabawi siya sa ilang taon na hindi sila magkakasama at ilang taon na pananahimik niya. Kahit ilang oras niya lang nakakasama ang mga ito sa isang buwan, masaya na roon ang binata dahil kahit kailan simula ng mawala ang kaisa-isang taong pinaramdam na importante siya, hindi na siya naging masaya.

Suntok sa buwan kung ngumiti lang ang binata dahil tanging matatalim at malalamig na mata lamang ang makikita dito pati na rin ang kalungkutan nito sa kanyang mga mata na hindi nakikita ng ibang tao.

Damien fixed his gaze on Alejandro's Estate. They remained at the gate, awaiting Alejandro's approval. It's his brother's security measures, and he's not going to question them.

Dahil kung anong inistrikto ni Alejandro sa bahay na ito ganoon din ang sa kanya. Ang malala lang, hindi basta-bastang nakakapasok sa Ambrose Estate ng walang valid na rason kung bakit o kung ano ang ipinunta mo roon.

Damien failed his household once. Hindi lang ang Estate niya noon ang dinismayado niya pati na rin ang taong nawala nang dahil sa kanya.

"You may enter, Boss Ambrose," ani ng Security nila Alejandro na siya namang ikinatango niya. Ipinasok ng driver ni Damien ang sasakyan kasunod nang dalawa pang sasakyan niya na may lamang mga tauhan niya.

Mabilis na bumaba ang mga ito at isa-isang naghanap ng puwesto para magbantay. Lumabas ang binata sa sasakyan, dala-dala ang mga regalo para sa mga bata at sa mga asawa ng mga kapatid niya.

Hindi pa man siya nakakapasok ng bahay ay dinamba na agad siya ng mga bata sa pangunguna ni Alerina. "Uncle! Saan ang akin?" Excited na tanong ni Alerina sa kanya. Isa-isa niyang ginulo ang mga ulo ng mga ito na siyang ikinanguso naman nila.