☀️ Nineth Shot ☀️

18 3 5
                                    

Terry

•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

"What are you doing here?" I asked my father as he parked his car infront of us.

"Going anywhere? Hatid ko na kayo."tanong niya.

Umirap ako sa sinabi niya at nilayo siya sa mga kaibigan ko. "I asked you? Bakit ka nandito? Anong ginagawa mo rito?"

"Why are you so mas at me, anak. Gusto ko lang naman bumawi sa'yo."

"And you think this is cool? Back off."sabi ko. Tinalikuran ko siya at maglalakad na sana palayo nang hatakin niya ako pinaharap sa kaniya. "So you're mad now? Sige, ipakita mo kung paano ka sa bahay. Go show yourself from other people. Kasi magaling kang magkunwari kapag may nakakakita but look at you now, are you triggered? Hindi mo na ba kayang kontrolin at kusang lumalabas ang kulay mo sa harapan ng ibang tao?"

"I don't know how your mother raised you. Hindi ka ganiyan sa aki noong bata ka. You know how to respect your elderly. Ngayon, wala na! You became a brat! No wonder why your uncles are mad at you dahil sa ugali mo."sabi niya na may diin ang bawat salita.

"Oh okay I get it. You understand those old men because they're men. Pero sarili mong anak, hindi mo kayang intindihin dahil ba bata ako or dahil babae ako? You don't know what happened in the past few years dahil wala ka no'n then suddenly one day nagdecide kang bumalik na parang wala lang. Just so you know na may abondement issues ka for not supporting your child for how many years. Now you're back and telling me na hindi mo gusto ang attitude ko? Problema mo na 'yan."sabi ko at inalis ang kamay niya sa pagkakahawak sa braso ko.

Lumapit ako sa mga kaibigan ko na nag-aalala sa akin. They've witnessed it all but they chose not to ask anything about it. Pagkasakay namin ng jeep ay parang nawala lahat ng enerhiya ko sa katawan at nakatulog ako buong byahe sa balikat ni Rona.

"Okay ka na ba?"tanong niya sa akin, tumango lang ako at sumunod sa kanila sa pagbaba ng jeep.

Tumawid kami sa overpass para makasakay papunta sa kanila Yana. Nawala pa kamo dahil hindi naman talaga namin memorize ang lugar na 'to, kung hindi lang para sa kaniya baka kanina pa kami umuwi para mag-review. Kaso after ng nangyari kanina, nawalan na ako ng ganang umuwi.

Habang nasa loob kami ng e-bike lahat ay nagsend ako ng message para kay Rena.

To Rena:

Stay ako sa inyo ngayong gabi, kung okay lang.

Nilagay ko ang ang phone ko ulit sa bulsa ng skirt nang makarating na kami sa tapat ng bahay nila Yana.

"Salamat po."sabi nila Guia kay Kuya na maayos kaming naihatid kahit ilang beses na kaming nawala.

Nagdoorbell si Kristel sa gate nila at hinintay namin si Yana kung sasagot pero walang sumagot. Sinubukan namang tawagan ni Guia siya at si Hazel naman ngayon ang pumindot sa doorbell nila. Dalawang beses niya itong pinindot hanggang sa may nagbukas na ng pinto. Hinintay namin ang taong naglalakad sa loob na makalapit sa gate para mabuksan ito.

"Sino sila?"tanong ng lalaking hindi katangkaran. Siguro nasa 5'5 lang ang height nito or 5'6, basta maliit siya.

"Nandiyan na ba si Yana?"tanong ni Guia.

Cruel Summer Where stories live. Discover now