Zawgyi version
"ခဏေနCEOလာရင္မင္းတို႔မ်က္ႏွာေတြျပင္ထား
ဘာမွလည္းမေမးနဲ႔...ဘာမွလည္းမေျပာနဲ႔''
"သိပါၿပီ...ဒါ႐ိုက္တာခ်ဳပ္..ဒါေပမယ့္CEOဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး''
"ငါလည္းမသိဘူး...ေမးလည္းမေမးရဲဘူး...ငါ့သားဆိုေပမယ့္အခုငါကသူ႔လစာကိုမွီခိုေနရတာေလ''
Meeting roomထဲတြင္ရိေပၚရဲ႕ဖခင္ကဝန္ထမ္းမ်ားကိုေန႔လည္ကရိေပၚတို႔အေၾကာင္းမေမးျမန္းရန္ေျပာေနျခင္းျဖစ္သည္။
"ဒါ႐ိုက္တာခ်ဳပ္က မျပန္လာေတာ့ဘူးလား.,ကြၽန္ေတာ္တို႔က..သားအဖႏွစ္ေယာက္အလုပ္အတူတူလုပ္တာကိုျမင္ခ်င္တာ''
"ဟုတ္တယ္....ဒါ႐ိုက္တာခ်ဳပ္...ကုမၸဏီကိုျပန္ဦးစီးပါလား....CEOရဲ႕အရည္အခ်င္းနဲ႔ဒါ႐ိုက္တာခ်ဳပ္ရဲ႕အုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္စြမ္းေပါင္းလိုက္ရင္..အရမ္းတိုးတက္လာမွာ''
"ငါ့အသက္အရြယ္ကငယ္ေတာ့တာမဟုတ္ဘူးနားခ်ိန္တန္ေနၿပီ...ဒီဒါ႐ိုက္တာခ်ဳပ္ရာထူးေတာင္ငါကျပန္ေပးခ်င္ေနတာ.....ကဲ...အပိုေတြမေျပာေတာ့ဘူး..ခဏေနသူတို႔ဝင္လာရင္သာဘာမွမေမးဘဲအသိဟန္ေဆာင္ေနလိုက္''
"ေကာင္းပါၿပီ''
ရိေပၚရဲ႕ပါးပါးသည္ျပံဳးရံုေလးျပံဳးၿပီးခုနကအျဖစ္ကိုျပန္ေတြးလိုက္သည္။
ရံုးခန္းထဲအနားယူေနစဥ္သူ႔အတြင္းေရးမႉးလန္ကဖုန္းကိုကိုင္ၿပီးအလန္႔တၾကားနဲ႔အခန္းထဲဝင္လာကာလက္ထဲကဖုန္းကိုၾကည့္ရန္ျပေတာ့သူယူၾကည့္လိုက္သည္။
သားေတာ္ေမာင္ရဲ႕ပံုကိုျမင္လိုက္ရၿပီးအံျသမယ္ၾကံရံု႐ွိေသးေနာက္တစ္ေယာက္ကိုေသခ်ာၾကည့္လိုက္ၿပီးသူသိတဲ့ကေလးျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ပံုကိုေသခ်ာၾကည့္မိေတာ့သူ႐ွက္သြားရသည္။
"ဒါကဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ''
"မသိဘူး..ဒါေပမယ့္သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ႀကိဳက္ေနတာေတာ့မဟုတ္ဘူးမလား''
"လန္....မင္းေျပာမွငါေတြးမိတယ္....''
"အခုရံုးမွာပံုကျပန္႔ေနၿပီ...ဘယ္လိုလုပ္လိုက္ရမလဲ''
"ဘာမွမလုပ္နဲ႔....ဒီကိစၥကိုငါတို႔ေဘးကေနၾကည့္ရေအာင္....ၿပီးေတာ့ရိေပၚရဲ႕မ်က္ႏွာကိုၾကည့္...သူေပ်ာ္ေနတယ္လို႔မထင္ဘူးလား''
