Kadın bir ressam ve artık sakin bir hayatı arzulayan Bruce Wayne.
İkisi tanışır garip bir gecede.
Sırf her şey daha da garip olsun diye.
Ama artık Gotham kırmızılar içinde kalacak.
Sırf Batman'nin dönemi bitsin diye.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
-Gotham-
Gotham şehri, yine tüm kargaşası, tüm etkileyiciliği ile adamın karşısında duruyordu.
Batman uzun bir binanın çatısında bekleme halindeydi. Kurduğu özel radyo sisteminden kilit kelimelerin olduğu bir ihbarın gelmesini bekliyordu. Ancak şehir sessizdi. Yanan ışıkları görüyor ve uzaktan geçen arabaların sesini duyuyor olmasına rağmen onu ilgilendiren bir şey yok gibiydi.
Yakınında ki başka bir binanın çatı katına geçti bu sefer. Şehri inceliyordu. Gözünden bir şey kaçıyor gibiydi. Son günlerde dikkatinin dağılmasına çok mu izin vermişti?
Maskenin altında ki mavi gözler sıkkınca kapandı ve derin bir nefes verdi. Florence Bruce'u etkisi altına almış olabilirdi. Ancak Batman'i bu işten uzak tutmalıydı. Kulaklığına ''Alfred.'' Diyerek seslendi. Cevap çok beklemeden geldi. ''Evet Efendi Bruce.'' Dedi ağır İngiliz aksanı. Bruce duraksamadan ''Radyo sisteminde bir sorun var gibi.'' Dediğinde tekrar şehre baktı. ''Herhangi bir ihbar almıyorum.''
''Kontrolleri yaptım efendim. Sistemde hiçbir sorun yok. Bu akşam yaslanıp rahatlayabileceğiniz bir akşam gibi.''
Bruce tepki vermedi ve geçip giden tek tük arabaları inceledi. Saat henüz on ikiydi, yaptığı iş için erken bile sayılabilirdi.
Bir süre binaların arasında dolaştı. Bankaların önünden, hep suç işlenen caddelerin içinden geçti. Suçlu kimse yokmuş gibiydi. Belki de tüm yaptıklarım sonuçlanmaya başladı diye düşündü. Hemen sonra Florence'in dediklerini düşünerek.
'Kısa vadede tek çözüm onları öldürmektir.'
Eğer kendisinin Batman olduğunu bilseydi de bu sözleri sarf eder miydi? Yaşadıklarını yaşasaydı yine de böyle düşünür müydü?
Bir an sinirlendi. Belki de asıl yapması gereken suçlulara bile etmemesiydi. Öldürmek veyahut öldürmemek değil, adaletin yerini bulup bulamaması değil. Asıl yapması gereken Bruce Wayne olmaktı. Batman artık üstünde bir hastalık gibiydi. Sevdikleri ile arasına giriyor, her şeyi sürekli bir dedektif gibi deşip duruyordu.
Eğildiği yerden dikleşti ve başını olumsuz anlamda salladı. Bazen yaptığından şüphelendiği oluyordu. Fakat bunların boş laf olduğu belliydi ve kendisi de farkındaydı. Her ne kadar kişisel hayatı ile işini ayrı tutmaya çalışıp kendisini kandırsa da yaptığını bırakamazdı.
Düşüncelerin arasından önünden geçen hızlı bir gölge ile duraksadı. Gölge kısa bir mesafe sonra takla atarak başka bir binanın üstünde koşmaya başladığında Batman bunun kim olduğunu anladı ve onu takip etmeye başladı.
Kovalamaca bir hayli sürdü. Gölge birisinin onu takip ettiğini anladı ve hızlandı. İki gölgenin arasında ki bir oyundu bu. Sokaklar, binalar, insanlar geçip gitti. Sonunda uzunca bir binanın üstünde durdular. ''İzini kaybettirme yeteneklerini kaybetmişsin.'' Dedi Batman, derin sesiyle. Gölge arkasını döndü ve mavi siyah köstüm de ki Nightwing ona gülümsedi. Siyah saçları rüzgarda dalgalanırken genç adamda cevapladı. ''İzimi kaybettirmek istememi ne düşündürdü sana.''
