Kadın bir ressam ve artık sakin bir hayatı arzulayan Bruce Wayne.
İkisi tanışır garip bir gecede.
Sırf her şey daha da garip olsun diye.
Ama artık Gotham kırmızılar içinde kalacak.
Sırf Batman'nin dönemi bitsin diye.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Florence öğlen iki gibi telefonun çalmasıyla uyandı. Arayan Sebastian'dı ancak konuşmak için keyfi yoktu. Yine de telefonunu eline aldı ve uykulu bir sesle ''Efendim.'' Dedi. Yine sabaha kadar uyanık kalmıştı ve uykusu vardı.
''Amma da uykucusun sen.'' Sırt üstü uzandı kadın. ''Seni de biliyorum Seb.'' Başucunda ki saatine baktı. ''Orada fazla erken değil mi?''
''Birkaç görüşmem var.'' Diye cevapladı adam. ''O değil de, ne zaman geliyorsun.'' Florence kendini zorlayarak dikleşti ve gözlerini açmaya çalıştı. ''Çok mu özledin beni.''
''Ben özledim ama Bay Wayne daha çok özlemiştir.'' Sebastian'nın yıllar boyunca kendisine bir sevgili ayarlama çabalarından sonra. Bruce Wayne'i ayarlama çabalarına gözlerini devirdi. Aslında iyi bir fırsattı ve düşündüğünde bile sabırsızlanıyordu ancak sakin kalmalıydı. ''Onunla konuşmam lazım. Hem daha yeni döndüm.''
''Hadi ama! Hem senle konuşmak isteyen insanlarda var. Burada sana bir sürü açık kapı var.''
Florence başını olumsuz anlamda salladı ve yanında ki sudan birkaç yudum aldı. ''Annem gibi konuşuyorsun.''
''Birisinin sana da sahip çıkması lazım ha?''
Kadın ayağı kalktı ve mutfağa doğru yürüdü. Üstünde ki kısa kollu tişörtle üşüyordu ama rahat durmaya çalıştı. ''Aslında gelip birkaç görüşme yapabilirim.''
''İşte böyle'' telefonu hoparlöre aldı ve Felix'in verdiği kahveyi alırken sessizce teşekkür edip tabureye oturdu. Gece çok uzun geçmişti, adamın kalmayı tercih etmesi çokta şaşırtıcı değildi. ''Üstelik Gotham'da da sanatla ilgili çok etkinlik oluyormuş. Gerçi şu sıralar pek güvenli değil ama Bruce seni korur.''
''Artık bu takılmalarından sıkılmaya başladım. Sanki benden çok sen onu istiyormuşsun gibi.''
Başını eline yasladı. Telefonu kapatmayı düşünüyordu ama Felix araya girdi. ''Sürekli yalnız kalman iyi değil.'' Dedi.
''Felix mi orada?'' Sebastian eğlenircesine kahkaha attı. ''Kızımızı yormuşsun ha.''
Felix kadına bakıp muzipçe gülümsedi. ''Daha çok o beni yordu.''
''Bilirsin karanlık milyonerimizle.''
Kadın gözlerini devirip, olumsuz anlamda başını salladı. ''Hayır, hayır. Bu konuşmalara tekrar girmeyeceğim.'' Dedi. ''İkinizde üstüme gelmeyi bırakın.'' Ne yapacağından emin olamadan telefonu kapattığında Felix yanına geldi. Kadın bu tür zamanlardan nefret ederdi.
Tüm opsiyonlar önümde ama hiçbiri uygun değil.
''Biraz dinlen, Bruce ile gönül eğlendir. Eğer sana uygunsa, eğer o şehir sana uygunsa orada yapacak bir şey bulursun.'' Dolmuş gözleriyle siyah saçlı arkadaşına baktı ve sıkıca ona sarıldı.
