သူနဲ႔ဆံုတဲ့ကမာၻေလး-၆

1.1K 167 7
                                    

Zawgyi

ေစာင့္ေ႐ွာက္သူ

တေရြ႔ေရြ႔ျဖတ္တိုက္ေသာ ေဆာင္းေလသည္
ခႏၶာကိုယ္ကိုထိခတ္သြားသည္ႏွင့္ အေအးဓာတ္ဟာ ပိုလာရစျမဲ။
လမ္းတစ္ေလ်ွာက္ စိုက္ပ်ိဳးထားသည့္ နီညိဳေရာင္ ႏွင္းဆီေတြဟာညမီးေရာင္ေတာက္ေတာက္ ေအာက္ေျခ၌ အလွႀကီးလွလ်က္႐ွိသည္။
ေလေျပေသြးတစ္ခ်က္တိုင္းမွာ ႏွာဖ်ားကို က်ီဆယ္လာၾကကုန္သည့္ ႏွင္းဆီနံ႔ယဥ္ယဥ္က စိတ္ၾကည္ႏူးဖြယ္ရာအတိ။
ေရာင္စံုမီးတိုင္မ်ား ဝန္းရံထားေသာ ေက်ာက္စီ
လ်ွာက္လမ္းငယ္ေလးပတ္လည္ စိမ္းနုႏုျမက္ခင္းျပင္ဟာ ပနံရစြာ။
ထိုမွ ဆက္၍ေလ်ွာက္လာေသာ္ ဘန္ကလိုကဲ့သို႔ေသာ သီးသန္႔အေဆာင္ငယ္ေလးမ်ားစြာကို တစ္လံုးႏွင့္တစ္လံုးအလွမ္းေဝးလွေတြ႔ရသည္။
အလွအပမွန္သမ်ွ စီျခယ္ထားသည့္ ၎စားေသာက္ဆိုင္ဟာ ဟိုတယ္ႀကီးမ်ားတမ်ွ ခန္းနားမႈ႐ွိလွသည္မို႔ က်ေနာ့္မ်က္စံမ်ားဟာ
ဟိုေရြ႕ဒီ႐ွားျဖစ္ကာ အံ႔ျသလို႔မဆံုးႏိုင္သည္အထိ။

အေနာက္ပါးမွ ကပ္လိုက္လာသည့္ waiter မ်ားက ထိုင္ရမည့္ခံုကိုပါ ဆြဲယူေပးသည္မို႔ အားနာနာႏွင့္ ေခါင္းညိမ့္ျပလိုက္ၿပီးေနာက္
အသာေနရာယူလိုက္သည့္အခါ အိုဆယ္ဟြန္းထံမွ စကားစသည္။

"ခ်န္းေယာလ္လီ ဘာစားမလဲ..."

"အာ...အဆင္ေျပပါတယ္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့...
အိုဆယ္ဟြန္း႐ွီႀကိဳက္တာမွာပါ...."

ထိုအခါ သူကပိျပားေသသပ္ေနသည့္ ႏႈတ္ခမ္းပါးႏွစ္လႊာကို လ်ွာျဖင့္တစ္ခ်က္သတ္ေလၿပီးေသာ္ မီႏူးစာအုပ္ကိုလွန္သည္။

မ်ားျပားလွစြာေသာ ဟင္းအမယ္မ်ိဳးစံုကို မွာေနသည့္သူ႔ေၾကာင့္...

"ဟို အိုဆယ္ဟြန္း႐ွီ...က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ပဲ မလား...စားမွာေလ"

"အြန္း..."

ေခါင္းညိမ့္ျပျခင္းႏွင့္အတူ မ်က္ေတာင္ကိုပါတစ္ခ်က္ပုတ္လိုက္
ေသးကာ သူေျဖသည္။

"ႏွစ္ေယာက္ထည္းကို အရမ္းမ်ားေနၿပီထင္တယ္..."

ထိုအခါ သူကေနာက္ဆံုး ၾကက္ခ်ဥ္စပ္တစ္ပြဲကိုမွာရင္း မွာေနသည္မ်ားကိုအဆံုးသတ္လိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ မီႏူးစာအုပ္ကို ျပန္ေပးလိုက္သည့္အခါ waiter ေလးႏွစ္ေယာက္ထြက္သြားသည္။

Guardian(completed)Where stories live. Discover now