Guardian(completed)

သူနဲ႔ဆံုတဲ့ကမာၻေလး-၂၁

Zawgyi

ေစာင့္ေ႐ွာက္သူ

သံုးႀကိမ္ေျမာက္႐ွား႐ွားပါးပါးေရြးခ်ယ္လိုက္တဲ့ အသားေရာင္ဆြယ္တာပါးေလးကိုဆင္ျမန္းလိုက္ၿပီးေနာက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုအခါခါျပန္ငံု႔
ၾကည့္ရင္းအဆင္ေျပမေျပအကဲခတ္ကာျဖင့္။
ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ
ယေန႔ေတြ႔ဆံုမႈကိုအေတာ္ေလးစိတ္လႈပ္႐ွားေနမိ
တာအမွန္။

*တင္မ္...*

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုငံု႔ၾကည့္လို႔မၿပီးေသးခင္မွာပဲ ကုတင္ေပၚက အသံေပးလာတဲ့ ဖုန္းကိုေကာက္ယူၾကည့္လိုက္သည့္အခါ ဝင္လာေသာစာတိုဟာ က်ေနာ့္ရဲ႕အိုဆယ္ဟြန္း ဆိုေသာ။
တကယ္ပဲ ဒီအမည္နာမဟာ ရင္းႏွီးဖို႔ခက္ခဲလြန္းသလို စိတ္ထဲေနမသိထိုင္မသာႏိုင္လွသည္။
အိုဆယ္ဟြန္း ဘယ္လိုစဥ္းစားမိပါလိမ့္။

*ကိုယ္ေရာက္ၿပီ*

အသိေပးလာသည့္သူ႔စာတိုကိုၾကည့္လိုက္ရင္း
ရင္ကတလွပ္လွပ္။
အခုမွ ပထမဆံုး date လုပ္မည့္ဆယ္ေက်ာ္သက္ေလးလို စိတ္လႈပ္႐ွားေနမိလည္းမသိေတာ့ေလာက္ေအာင္ က်ေနာ့္အျဖစ္ကတည္ၿငိမ္မေနေပ။
မ်က္လံုးစံုမွိတ္ ေခါင္းကိုခါရမ္းလို႔ ဖုန္းကိုအိတ္ေထာင္ထဲထည့္ရင္း
အခန္းထဲကထြက္ကာ တံခါးကိုပိတ္လိုက္သည္။

"ဟူး...."

ေလပူတစ္ခ်က္မႈတ္ထုတ္လိုက္အၿပီး ေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းရသည့္
ေလွကားတစ္ေလ်ွာက္လည္း သက္ျပင္းေတြခ်ေနမိတာမနည္းမေနပင္။

အျဖဴႏုေရာင္ကားျမင့္ႀကီးကိုမွီရပ္ေနသည့္ခရမ္းညိဳေရာင္
ကုတ္႐ွည္ႀကီးႏွင့္သူ႔ဟန္ပန္ဟာ အေတာ္ေလးအံ႔မခမ္းဖြယ္ရာျဖစ္ၿပီး မိန္းက
ေလးတိုင္း႐ူးသြပ္ျခင္းဟာမွားယြင္းမႈမဟုတ္ေၾကာင္း က်ေနာ္သေဘာေပါက္နားလည္လိုက္သည္။
တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ ငံု႔လ်ိွဳးထားရာမွေမာ့ကာက်ေနာ္႐ွိရာသို႔ လွည့္ျုကည့္လာသည့္ သူ႔မ်က္ဝန္းေတြဟာ အေရာင္အေတာ္ေလးလတ္သြားသည္။
ပိရိေသသပ္သည့္ ႏႈတ္ခမ္းပါးဟာခတ္ဟဟအေနအထားျဖစ္သလို
မက်ယ္လွသည့္မ်ပ္ဝန္းေတာက္ေတာက္ေတြက ေပါက္ထြက္ေစမတတ္ေငးၾကည့္လာတာမို႔ အေနမတတ္စြာက်ေနာ္ေခါင္းကိုငံု႔ခ်လိုက္ရင္း သူ႔အနားသို႔ေလ်ွာက္လွမ္းလိုက္သည္။