Guardian(completed)

သူဖန္တီးေသာရင္ခုန္သံ-၃

ေစာင့္ေ႐ွာက္သူ

မ်က္ဝန္းမွ မ်က္ရည္ေတြအဆက္မျပတ္က်ေနသည္ကိုေတာင္ သတိထားမိပံုမရေသာ ဆယ္ဟြန္းကိုၾကည့္ရင္း ဂ်ံဳအင္သက္ျပင္းခ်မိသည္။ဘဝတစ္သက္ႏွင့္တစ္ကိုယ္ ဆယ္ဟြန္း၏အ႐ူးတစ္ပိုင္းယခုကဲ့သို႔ေသာ အသြင္အျပင္အား ဂ်ံဳအင္ႏွစ္ေခါက္ႏွစ္ခါအတိသာျမင္ဖူးသည္။
တစ္ႀကိမ္သည္ ယခုမ်က္စိေ႐ွကျမင္ကြင္းျဖစ္ၿပီး လြန္ခဲ့ေသာအႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္က အသက္မဲ့ေနေသာတစ္စံုတစ္ေယာက္၏ေဘးတြင္
႐ွိေနခဲ့ေသာ ဆယ္ဟြန္း၏ပံုရိပ္။

"ဆရာ....ေဆးရံုပို႔ပါလား...ဒါမွ မဟုတ္ က်ေနာ္ေဒါက္တာကိုအိမ္ေခၚ....."

ကုတင္ထက္႐ွိခ်န္းေယာလ္၏ မီးတစ္စႏွစ္စဆြဲထားေသာ
ပူက်စ္က်စ္အက်ႌထူကိုအျမန္ခြၽတ္လိုက္ၿပီးေနာက္ လက္ေကာက္ဝတ္ကိုဆြဲယူလိုက္သည့္ ဆယ္ဟြန္းေၾကာင့္ ဂ်ံဳအင္အလြန္တရာမွလန္႔ျဖန္႔သြားရသည္။
ေျပာလက္စတို႔ပင္ ရပ္တန္႔ကာ ကုတင္နားသို႔အေျပးသြားလိုက္ၿပီး
ဆယ္ဟြန္းလက္ကိုဆြဲယူလိုက္သည္။

"ဆရာ....မျဖစ္ဘူး....အခုလိုလုပ္လို႔"

ခ်န္းေယာလ္လက္ေကာက္ဝတ္ကိုလက္ဖဝါးျပင္ႏွင့္အုပ္ကိုင္လိုက္ေသာ ဆယ္ဟြန္းလက္ကို ရဲတင္းစြာဆြဲယူလိုက္ေတာ့ ေဒါသတႀကီးတြန္းဖယ္ေလ၏။

"ဖယ္စမ္း..!!!.မင္းကဘာသေဘာနဲ႔လာတားေနတာလဲ...."

ဆယ္ဟြန္းပိုင္ဆိုင္ရာ အတြင္းအားတခ်ိဳ႕လႊဲေျပာင္းေပးမည္ကို သိ
ေနေသာ ဂ်ံဳအင္ကစိုးရိမ္ႀကီးစြာအေအာ္အေငါက္ခံရင္း
တားေလသည္။

"မျဖစ္ဘူးေလ ဆရာ...အခုလိုလုပ္ရင္...."

"မင္းပါးစပ္ပိတ္ထားစမ္း....!!"

မ်က္စိစံုမွိတ္ကာ ျငင္းကန္ေနသည့္ ဆယ္ဟြန္းက ေမ့ေမ်ာေနေသာေပ်ာ့ေခြေခြခ်န္းေယာလ္၏လက္ေကာက္ဝတ္ကိုဆုတ္ကိုင္ျပန္သည္။
ထို႔ေနာက္ မ်က္ဝန္းတို႔ကိုမွိတ္ခ်လိုက္သည္။
ဂ်ံဳအင္ ထပ္မံ၍တားျမစ္ရန္ ဆယ္ဟြန္း၏လက္ကိုဆြဲဖယ္လာသည့္
အခိုက္ဆယ္ဟြန္း၏ေဒါသတႀကီးတြန္းထုတ္ဖယ္႐ွားလိုက္မႈမွာ ခတ္လွမ္းလွမ္းထိတိုင္လြင့္စင္သြားသည့္ဂ်ံဳအင့္အျဖစ္။