Ο καθηγητής μου

Κεφάλαιο 26

Μέσα στο μυαλό μου έπαιζε συνέχεια το congratulations του don diablo. Οι στίχοι του ήταν ιδιαίτερα κοντά στα συναισθήματά μου και κάτι τέτοια με κάνουν να κολλάω με διάφορα τραγούδια. 

Όση ώρα, λοιπόν, πηγαίναμε από την αίθουσα διδασκαλίας μέχρι το γραφείο του και έως ότου καρφώσει το βλέμμα του πάνω μου και μου πει ότι είναι ερωτευμένος μαζί μου, εγώ σκεφτόμουν αυτό το τραγούδι και έλεγα από μέσα μου ότι δεν υπάρχει περίπτωση να υποκύψω ξανά στα πονηρά του σχέδια. 

"Καταλαβαίνεις τι σου λέω;" είπε έντονα "Είμαι ερωτευμένος μαζί σου!"

Ναι, εντάξει, το άκουσα και την πρώτη φορά. Δε χρειάζεται να ωρύεσαι. Αλλά τι σκατά να απαντήσω σε αυτό; Δεν έχω την παραμικρή ιδέα. Έχω ξεμείνει από τέτοιες. Ένα πράγμα μου ήρθε μόνο στο μυαλό. 

Τον κοίταξα με τον ίδιο τρόπο που με κοιτούσε κι εκείνος, δηλαδή έντονα. "Και η κοπέλα;"

Σάστισε. Με κοίταξε παραξενεμένος σαν να μην καταλάβαινε τι του έλεγα. Μετά το βλέμμα του μαλάκωσε και μάλλον σκέφτηκε τι εννοούσα. Σηκώθηκε από μπροστά μου που καθόταν και άρχισε να πηγαίνει πάνω κάτω στο γραφείο. "Δε θα σου πω ψέματα" είπε χωρίς να με κοιτάει αυτή τη φορά. "Είναι η πρώην μου. Την είχα καλέσει εδώ τις προάλλες γιατί είχα μαζέψει από το σπίτι μου κάποια τελευταία πράγματά της και έπρεπε να της τα επιστρέψω. Την κάλεσα στο σχολείο γιατί πίστευα ότι εδώ θα ήταν το μόνο μέρος που δε θα έκανε κάποια κίνηση προς εμένα"

Όλα αυτά μου ακούγονταν βάσιμα αρκετά και φαίνονταν στα μάτια του ότι έλεγε την αλήθεια, αλλά και πάλι: "Γιατί σε αποκάλεσε "αγάπη μου" τότε;" 

"Γιατί ξέρει.." 

"Τι ξέρει;" 

"Ξέρει, για εσένα κι εμένα, τα ξέρει όλα" 

Κοκάλωσα. 

"Τι.. τι.. τι ξέρει; Μα πως.." 

Αναστέναξε, με κοίταξε, έκατσε στην καρέκλα που ήταν απέναντί μου και μίλησε. "Ήξερε ότι ήμουν χαμένος τον τελευταίο καιρό στη σχέση μας. Δεν πήγαινε καλά η σχέση από καιρό. Και ύστερα εμφανίστηκες κι εσύ και ήμουν ακόμη πιο χαμένος, απορροφημένος. Σε σκεφτόμουν συνέχεια.." 

Ήμουν πολύ δύσπιστη με τα λόγια του. Κι εκείνος το καταλάβαινε. 

"Αλήθεια, σε σκεφτόμουν. Δεν έχω λόγο να σου πω ψέματα... Ήσουν ο λόγος που με ώθησε στο να χωρίσω"

"Όχι, δε θα με κατηγορείς για κάτι που δεν έκανα. Δεν ήξερα τίποτα για την κοπέλα"

"Όχι, όχι βέβαια. Δε σε κατηγορώ. Απλά σου λέω ότι όλο αυτό με έκανε να θέλω να χωρίσω. Αντιλήφθηκα ότι δεν ήμουν χαρούμενος. Ενώ μ' εσένα.. Με εσένα είναι πολύ διαφορετικά. Ποτέ δεν ένιωσα έτσι με την πρώην μου. Ούτε όταν ήμασταν στα καλύτερά μας. Τσαντίστηκε που είχα κολλήσει τόσο μαζί σου και με είπε έτσι μπροστά σου επίτηδες. Ήξερε ότι θα αντιδρούσες έτσι"

Καλά όλα αυτά. Αλλά και πάλι, ακόμη κι αν νιώθει κι εκείνος τα ίδια με μένα, πώς θα είμαστε μαζί; Δεν επιτρέπεται κάτι τέτοιο. Και όσο κι αν λαχταρούσα όλο αυτό να γίνει θα ήταν πολύ δύσκολο, έως απίθανο. 

"Επίσης, κάτι τελευταίο και μετά δε θα σε κρατήσω άλλο. Μου πρόσφεραν μία θέση στο τμήμα μουσικών σπουδών στην Κέρκυρα. Θα ισχύσει από τη νέα χρονιά. Αυτή η σχολή ήταν ο στόχος σου. Αν δε θέλεις να είμαι εκεί όσο θα σπουδάζεις, δε θα δεχτώ τη θέση. Αρκεί να μου το πεις"

Ήταν το όνειρό του να γίνει καθηγητής πανεπιστημίου. Αλλά αν περάσω εκεί, τα πράγματα θα συνεχίσουν να είναι όπως κι εδώ; Τι να κάνω;

~~~

Καλή καραντίνα σε όλους! Εύχομαι υγεία πάνω απ' όλα. Εσείς τι λέτε; Να πάνε μαζί στο νησάκι; Ή να χωριστούν οι δρόμοι τους;