Saudade [Nakamoto Yuta]

1.1

26 Temmuz 1936

Altı aylık hamile Anthea eşiyle birlikte yan yana durmuşlar gelen konvoyu bekliyorlardı. İçi içine sığmazken, yerinde durabilmek için zorluyordu kendini. Sorun yok Anthea. Her şey iyi olacak. Ares hamileliği zor geçen eşine döndü. Ayakta duramadığı o kadar belliydi ki. "İstersen içeriye geç bende karşılamadan Sonra gelirim." Anthea zorlukla gülümsediğinde sadece eşinin kolunu tutabilmişti. "Sorun yok majeste." Güven verici bir gülümseme bahşettikten sonra duyuyan araba seslerine çevirdi ikiside bakışlarını. Saniyeler yıllar gibi gelirken bekledi zorlukla. Ares araba yaklaştıkça eşinin tuttuğu kolunu bırakmış aralarına birazcıkta olsa mesafe koymuştu. Eşine duyduğu saygının sınırı yoktu. Eşinin deli gibi aşık olduğu adamla şu an karşılaşacağını bilse bile. Aksine eşi için mutlu oluyordu. Anthea kadar iyi bir eş bulmazdı bu dünyada. Arabalar nihayet durduğunda Anthea titreyen ellerini üzerindeki kabarık elbisenin eteklerine sakladı. Sanki her şey ona acı çektirmek için ağır çekimde ilerliyordu. Kapı açıldığında görüş açısına giren kestane rengi saçlarla ruhunun tekrar çekildiğini hissetti.Yuta ise diplomatik gülüşüyle yaklaşıyordu ona. Bir insanı gülüşüne kadar tanıyamazsın bunu kendine yapma Anthea. "Kraliçem." Yuta hafifçe eğildiğinde Anthea önce şok içerisinde kalmış daha sonra işkence gibi gelen şekilde selam vermişti. "Komutan Yuta ."Yuta içinin yandığını hissetti. Gözlerinin dolmaması için canını ortaya koymaktan çekinmezdi. Tanıdığı güçlü Anthea yoktu karşısında. Bakışlarında kırılganlık taşıyan, çökmüş, zayıflamış biri vardı. Doğrusu ilk seferde tanımakta zorlanmıştı. Eski parlak gözleri yoktu yerinde. Yada iyileştirici gülüşü. Ve en önemlisi artık o güzel vücuduna bir şişkinlik eklendiğini farketmişti.Ares'e döndüğünde aynı gülümsemeyle onu da selamladı. "Kral Ares." Ares ise ellerini önünde birleştirip gülümsedi. "Komutan Yuta çok duymuştum isminizi."Yuta samimi bir şekilde gülümsedi."Geçelim mi yemeğe Kraliçem?" Doyoung gülümsemesini sesine yansıtarak konuştuğunda Anthea sadece başıyla onaylayabilmişti. Uzun masa donatılırken Anthea zorlukla yerinde oturabiliyor sandalyeye geçirdiği tırnaklarını kimsenin fark etmemesini umuyordu. Ares Anthea'nın Yuta'ya hala özlemle bakarken gördüğünde bir kez daha onlar adına kavuşmaları için Tanrı'ya dua etti. Ama içten içe Anthea için endişelenmeden edemiyordu. Uzun yemek sonrası süren sohbetler kulaklarını tırmalıyordu neden işitmek istediği sesi işitemiyordu ki? Saatler geçtikten sonra herkes odasına dağılıyordu sonunda. Anthea'nın hali pek iyi değildi. "Anthea yatmalısın artık." Anthea eşinin koluna girdiğinde arkasına bakmak istemedi. Görebileceği manzaradan korkuyordu.Yuta'nın yıkılmış halini görmekten korkuyordu. Zorlukla ona destek olan eşiyle birlikte odaya girdiğinde gözünden damlayan yaşları umursamadı. Umursasa ne olabilirdi ki? "Çok mu ağrın?" Genç kız ufak bir gülümseme vermiş dolu gözlerini yatağına çevirmişti. Başını salladı defalarca. "Her zamanki şeyler Kral'ım." "Anthea bana her zaman çok iyi eş oldun bunun için minnettarım sana. İlk ve son kez senden bişey isteyeceğim bunu yerine getirir misin?" Anthea anlamlandırmaya çalışırken başını salladı. "Yapacağım Ares ne istiyorsan söyle lütfen." Ares yüzüne yerleşen rahatlamayla birlikte doğrulmuştu hafifçe oturduğu sandalyeden . "Doyoung kapının önünde bekliyor. Sizi götüreceği odaya gidin lütfen." Derince soluklanmış daha sonra eşinin elini tuttuğu elini çekmişti. "Çok sevdiğinizi biliyorum onu Kraliçem.Bir gece de olsa onunla beraber vakit geçirmenizi istiyorum. Ben sabah yine burda olacağım." Anthea şaşkınlıkla eşine döndü. Eşi onu bu denli mi seviyordu? Başkasının kollarına gitmesini isteyecek kadar mı? Tam başını sallayacağı sırada Ares'in sesi doldu tekrar kulaklarına. "Söz verdiniz majesteleri. Yarın ne olacağı belli olmuyor pişmanlık yaşamanızı istemiyorum. Git Anthea. Rica ediyorum." Eşini bırakmak istemedi Anthea. Ama Yuta'yı deli gibi özlediğinin farkındaydı. "Sözünüzü tutun lütfen majesteleri." İki düşünce arasında kalmak bu muydu? Ona bu kadar saygı duyan eşini bırakıp gitmesi doğru muydu? Peki ya gözyaşlarını hissettiği Yuta ? Böyle olmamalıydı. Bu kadar zor olmamalıydı.

Seni öyle göresim geldi,öyle
göresim geldi ki dayanamayacağım,
yüreğim çat diye çatlayacak
sanıyorum.Bu yeryüzünde insanlar
kımıldanmaya başladı başlayalı
hiçbir insana böyle
bağlanmamıştır.

Umarım beğenirsiniz 💖
Teşekkürler 💞

80lerden1yazar
nojamlee
_xiria
NEOZONER
pikachu6832
SKZFANGIRLSTAY123
bbwinchester
jaemoutfan
nonetakeyoudown
onewaytomars
kelebeklerden
SySisi
KimHaneul00